๒ สิ่ง..ที่ทำให้เรากลายเป็นสุดยอดมนุษย์

ใครจะคิดบ้างว่า.. คนธรรมดา ๆ จะสามารถเป็นสุดยอดมนุษย์หรือยอดคนได้ แม้แต่ยาจก วณิพก หรือผู้ไม่มีอะไรเลย ก็สามารถก้าวสู่ความเป็นยอดคนผู้ประสบความสำเร็จในชีวิตได้.. ถ้าเขามานั่งสมาธิปฏิบัติธรรม และทำ ๒ สิ่งนี้ คือ หยุดนิ่งและเคลื่อนไหวไปพร้อมกัน เพราะถ้าเราวางใจไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ แล้วหยุดถูกส่วน ใจของเราจะเคลื่อนเข้าไปสู่ภายใน เนื่องจากใจยิ่งหยุดสนิทมากเท่าไร ก็จะยิ่งเคลื่อนเข้าไปสู่ภายในมากเท่านั้น เช่นเดียวกัน.. เมื่อใจยิ่งเคลื่อนเข้าไปสู่ภายในมากเท่าไร ใจก็จะหยิ่งหยุดสนิทนิ่งแน่นมากขึ้นเท่านั้นด้วย เพราะ ๒ สิ่งนี้สัมพันธ์กันและอยู่จุดเดียวกัน

แต่ทว่า.. ที่ผ่าน ๆ มา มนุษย์เรามักจะทำตรงกันข้าม โดยเคลื่อนทั้งสองอย่างไปพร้อมกัน คือ ร่างกายก็เคลื่อนไหว ใจก็เคลื่อนไหว ไม่หยุดนิ่ง ปล่อยให้ฟุ้งซ่านกระเจิดกระเจิงไปในเรื่องราวต่าง ๆ จนแทบจะไม่มีเวลาหยุดคิด หรือหยุดนิ่งสนิทที่ศูนย์กลางกายเลย ซึ่งเมื่อเป็นดังนี้ จะส่งผลให้ใจกระเพื่อมขึ้นลงเพราะความดีใจ เสียใจ รู้สึกหวั่นไหวต่อโลกธรรม ๘ อยู่ตลอดเวลา และเมื่อสภาพใจเป็นอย่างนี้.. ใจก็จะไม่มีคุณภาพ

ดังนั้น เมื่อเราออกจากการนั่งสมาธิแล้ว เวลาจะทำอะไรก็ตาม ต้องรักษาใจให้หยุดนิ่งที่กลางตัว กลางพระธรรมกาย เหมือนข้างนอกเคลื่อนไหว แต่ข้างในหยุดนิ่ง ต้องทำ ๒ สิ่งนี้ไปด้วยกันให้ได้ เหมือนเงาที่ตามตัวเรา ซึ่งหากทำได้ เราจะพบการเปลี่ยนแปลงชีวิตครั้งยิ่งใหญ่ พบความมหัศจรรย์ในชีวิตอย่างที่เราไม่เคยประสบมาก่อน และเมื่อเป็นดังนี้ เราก็จะพบความสุขที่ยิ่งใหญ่ กลายเป็นยอดคนผู้ประสบความสำเร็จในชีวิตที่แท้จริง..

Cr. ร.ลิ่วเฉลิมวงศ์ สำนักสื่อธรรมะ
วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๒๕ เดือนมีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๖