ย้อนอดีต...ท่องประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา (ตอนที่ ๓๑)

ตอนที่ ๓๑ : พระบรมสารีริกธาตุ...ประจักษ์พยานการมีอยู่ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพานลง ณ กรุงกุสินารา พระราชา มหากษัตริย์และพราหมณ์มหาศาล อันมี พระเจ้าอชาตศัตรู เวเทหิบุตร พระราชาแห่งแคว้นมคธ เป็นต้น ต่างได้ส่งคณะทูตมายังกรุงกุสินารา เพื่อมุ่งหวังที่จะได้รับส่วนแบ่งพระบรมสารีริกธาตุ แต่ทว่า พวกเจ้ามัลละ ผู้ครองกรุงกุสินารา ต่างมีความเห็นพ้องกันว่า “พระผู้มีพระภาคปรินิพพานในเขตบ้านเมืองของเรา พวกเราจะไม่ให้ส่วนแบ่งพระบรมสารีริกธาตุ” (ที.มหา. ๑๐/๒๓๖/๑๗๘ ไทย.มจร) สถานการณ์ ณ ที่แห่งนั้นในเวลานั้น คงทวีความตึงเครียดขึ้น เพราะต่างก็เอ่ยอ้างในสิทธิอันชอบธรรมที่จะพึงมีในพระบรมสารีริกธาตุว่า พระพุทธองค์

ทรงเป็นกษัตริย์เช่นเดียวกับพวกตนบ้าง มีศักดิ์เสมอด้วยพราหมณ์ เป็นพระญาติบ้าง อีกทั้งยังมีความมั่นใจในแสนยานุภาพของตนเองอีกด้วย

ในที่นั้นเอง โทณพราหมณ์ ได้เข้ามาเป็นผู้ประสานความปรองดองให้มีขึ้นแก่คณะทูต โดยได้กล่าววาจาอันเป็นเหตุเป็นผลกับหมู่คณะทูตเหล่านั้นว่า “ท่านผู้เจริญทั้งหลาย โปรดฟังคำชี้แจงของข้าพเจ้าหน่อยหนึ่งเถิด พระพุทธเจ้าของพวกเราทรงถือหลักขันติธรรม ไม่ควรที่จะประหัตประหารกัน เพราะส่วนแบ่งพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้าผู้เป็นอุดมบุคคล ขอให้ทุกฝ่ายพร้อมใจกันแบ่งพระบรมสารีริกธาตุออกเป็น ๘ ส่วน พระสถูปจะได้แพร่กระจายไปยังทิศต่าง ๆ มีประชาชนจำนวนมาก ผู้เลื่อมใสในพระพุทธเจ้าผู้มีพระจักษุ” (ที.มหา. ๑๐/๒๓๗/๑๗๘ ไทย.มจร)

ด้วยปิยวาจาและปฏิภาณอันชาญฉลาดของ โทณพราหมณ์ จึงอาจกล่าวได้ว่าเป็นเหตุที่ทำให้กองทัพของแว่นแคว้นทั้ง ๗ ที่กำลังจะกรีธาทัพเข้ามายังกุสินาราได้ยุติลง ต่างได้รับพระบรมสารีริกธาตุกลับไปยังแว่นแคว้นของตน เพื่อสร้างพระสถูปบรรจุและทำการฉลองต่อไป

เหตุการณ์สร้างพระสถูปเพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุในครั้งนี้ สืบเนื่องไปถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไปในอีกราว ๒ ศตวรรษเศษ นั่นคือ การสร้างพระสถูปของ พระเจ้าอโศกมหาราช กษัตริย์องค์ที่ ๓ แห่งราชวงศ์โมริยะ (เมารยะ) จนเป็นเหตุให้เราท่านทั้งหลายได้ทอดทัศนาพระสถูปที่เก่าแก่ที่สุดในโลก คือ พระสถูปสาญจี ในรัฐมัธยประเทศของอินเดียในปัจจุบัน จริงอยู่ แม้พระพุทธองค์จะทรงให้พุทธบริษัทตั้งมั่นในพระธรรมวินัย ซึ่งถือเป็นตัวแทนพระศาสดา แต่ถึงกระนั้น พระสถูป และ พระบรมสารีริกธาตุ ก็ยังมีความสำคัญในฐานะเครื่องบ่งชี้ที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ ในการยืนยันความมีอยู่จริงของพระผู้มีพระภาคเจ้าอีกด้วย

เรื่อง : พระมหาพงศ์ศักดิ์ ฐานิโย, ดร.

ภาพ : พระณัฏฐวัฒน์ ณฏฺฐิโต (พ.เปรม)

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๒๑๒ ประจำเดือนสิงหาคม พ.ศ. ๒๕๖๓

***สามารถนำไปเผยแพร่ได้ แต่ขอให้ใส่ Cr. ผู้เขียนด้วย***

คลิกอ่านวารสารอยู่ในบุญในรูปแบบของ PDF

https://drive.google.com/file/d/1mEYBBt7MZ_Xl3nn08_PPEvaerb-OGblM/view

คลิกอ่านวารสารอยู่ในบุญในรูปแบบของ E-book

http://dhammamedia.org/YNB%202563/212%20YNB_6308/212%20YNB%20Aug%2063.html

คลิกอ่านแต่ละบทความของวารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๒๑๒ ประจำเดือนสิงหาคม พ.ศ. ๒๕๖๓ ได้ที่นี่

• ความสุขที่ไม่รู้จบ ณ Ituze Center
• ปลื้มบุญอาสาฬหบูชา
• ถ้าไม่มีการทอดผ้าป่าจะเกิดอะไรขึ้นในยุคนี้ ?
• อานิสงส์การถวายยารักษาโรค
• วัดพระธรรมกายมอบอุปกรณ์-เครื่องบริโภคต้านภัยโควิด-๑๙
• ข่าวสารเครือข่ายคณะศิษย์
• พิธีอุปสมบทสามเณรเตรียม DCI รุ่นที่ ๑๗
• หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ (ตอนที่ ๕๙)
• หลวงพ่อตอบปัญหา
• ย้อนอดีต...ท่องประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา (ตอนที่ ๓๑)
• ทำอย่างไรจึงจะเข้าถึงธรรม ?