หลวงพ่อตอบปัญหา

ถาม : จะสร้างสัจจะติดตัวได้อย่างไร ?

ตอบ : วิธีสร้างสัจจะติดตัวเป็นการเพิ่มพูนความดีให้แก่ตัวเอง วันนี้หลวงพ่อขอนำเรื่องที่หลวงปู่วัดปากน้ำ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ใช้ฝึกลูกศิษย์ของท่านมาเล่าให้พวกเราได้ศึกษาและปฏิบัติตาม หลวงปู่ของเรานั้น ท่านมีกุศโลยายนำเรื่องการแก้ไขข้อบกพร่องของตัวเองมาเป็นเหตุ เมื่อคุณยายอาจารย์ฯ ยังอยู่ ท่านเล่าขยายความให้หลวงพ่อฟังว่า ถ้าจะทำดีอะไร ก็ทำให้ตลอดรอดฝั่ง จึงจะได้เป็นบุญติดตัวไป เมื่อถึงคราวคับขัน ก็ให้อธิษฐานเรียกบุญงบที่ตั้งใจทำความดีนั้น ๆ ให้ตามมาช่วย หรือข้อบกพร่องของเราข้อใดที่เราแก้ไขได้แล้ว ถึงเวลาคับขันขึ้นมา เอาบุญงบนั้น คือบุญที่เราตั้งใจปรับปรุงแก้ไขข้อบกพร่องของตัวเองนั่นแหละ เรียกบุญนั้นมาช่วย การทำอย่างนี้ถือว่าทำตามแนวทางที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราทรงทำเป็นต้นแบบต้นบุญมาก่อน

กลางคืนวันที่จะตรัสรู้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับนั่งอยู่ที่โคนโพธิ์เพียงลำพัง พญามารมากันเป็นกองทัพล้อมรอบ เพียบพร้อมด้วยอาวุธนานา เหล่าเทวดาทั้งหลายที่เคยอยู่ห้อมล้อมพระองค์ต่างก็กลัวมาร พากันหนีหายไปหมด เมื่อเป็นอย่างนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงทำอย่างไร ท่านทรงอธิษฐานเอาบารมีทั้ง ๑๐ ทัศ ที่ทรงบำเพ็ญมาดีแล้ว ทั้งทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมบารมี ปัญญาบารมี วิริยบารมี ขันติบารมี สัจจบารมี อธิษฐานบารมี เมตตาบารมี อุเบกขาบารมี ทรงเรียกบารมีเหล่านั้นให้ตามมาช่วย ด้วยอำนาจของบารมีทั้ง ๑๐ ทัศนั้น มารกระเจิดกระเจิงไปจนหมด แล้วพระองค์ก็ตรัสรู้ในราตรีนั้นนั่นเอง ตรงนี้เป็นหลักฐานอย่างดีว่าการที่เราพยายามทำความดีประเภทเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ตั้งใจทำกันไปแล้วจะเป็นฤทธิ์แสนพิเศษประจำตัวของตัวเอง

เมื่อสมัยหลวงปู่ของพวกเรายังมีชีวิตอยู่ พอจะเข้าพรรษา หลวงปู่ก็เรียกลูกศิษย์ลูกหามาพร้อมกัน ไม่ว่าอยู่ที่ไหน จะเป็นลูกศิษย์ฝ่ายฆราวาส จะเป็นลูกศิษย์ฝ่ายสงฆ์ก็ตามที เรียกมาหมดเลย ให้ไปทบทวนความประพฤติของตัวเองให้ดี ใครคิดว่าพรรษานี้จะแก้ไขข้อบกพร่องอะไรบ้าง ไปสำรวจตรวจสอบความประพฤติของตัวเอง ไปเลือกเอาว่าข้อไหนที่มีความรู้สึกว่าเป็นข้อที่น่าจะต้องรีบแก้เร็ว ๆ เลือกมาข้อหนึ่ง จะมีหลายข้อเท่าไรก็ตามที แต่พรรษานี้ขอข้อเดียว หลวงพ่อเคยถามคุณยายอาจารย์ฯ ว่าทำไมหลวงปู่ท่านให้เลือกเพียงข้อเดียว คุณยายให้ข้อคิดถูกใจจริง ๆ “ท่าน แค่ข้อเดียวชาตินี้แก้ให้หมดเถอะ แก้ได้ข้อเดียวก็เก่งแล้ว”

การที่จะแก้ไขอะไรโดยเฉพาะข้อบกพร่องให้ได้เด็ดขาดจริง ๆ คุณยายเตือนเอาไว้ว่า “ไม่ง่ายนะ” เพราะว่านิสัยที่ไม่ดีอะไรต่อมิอะไรของเรานั้น กว่าจะรู้ว่าเรามีนิสัยตรงนี้ไม่ดีก็ยาก เพราะมนุษย์จะเข้าข้างตัวเอง กว่าจะรู้ว่าตัวเองมีข้อบกพร่องอะไรสักข้อหนึ่งนั้นเป็นเรื่องยาก ถ้ายากนักหาใครมาช่วยบอกไม่ได้หรือ ยิ่งหาคนมาบอกให้ ยิ่งยาก ทำไม ? ก็เราอยู่กับตัวเองมาตลอดชีวิตยังมองไม่ค่อยออก แล้วจะให้คนอื่นเขามามองออก ยิ่งยากหนักเข้าไปอีก

แล้วในโลกนี้จะไม่มีใครบ้างหรือที่มองเราออก ถึงแม้มี และแม้ว่าเขาจะบอกนิสัยไม่ดีของเราได้ถูกเผง เราก็ยากจะเชื่อ เพราะแต่ละคนมีเชื้อดื้อกันทั้งนั้น ใครมาบอกข้อบกพร่องให้ยากจะเชื่อ แม้เชื่อแล้วว่าเรามีข้อบกพร่องอย่างนี้ ๆ การหาวิธีแก้ก็ยาก แม้หาวิธีแก้ได้แล้ว กำลังใจจะแก้ก็ยังไม่ค่อยมี สิ่งเหล่านี้เป็นเหตุผลว่า ทำไมหลวงปู่จึงบอกให้เลือกเอามาสักข้อหนึ่ง แล้วมาตั้งใจแก้กันให้ละเอียดยิบไปเลย เอาให้สิ้นสุดกันให้ได้ภายในพรรษานี้ หลวงปู่สอนอย่างนี้

เพราะฉะนั้น ขอฝากเอาไว้ พรรษานี้ให้พวกเราไปทบทวนดูให้ดีว่าจะทำความดีอะไร จะแก้ไขข้อบกพร่องอะไรของตัวเอง ก็ดูให้ดี แล้วเลือกมา ๑ ข้อ แล้วทำให้ได้ ถ้าทำได้เมื่อไร นอกจากเป็นบุญเป็นกุศลในเรื่องนั้นแล้ว ยังได้ทั้งอธิษฐานบารมีและสัจจบารมีติดตัวไป คือ มีการวางผังการดำเนินชีวิตได้ดี บวกกับบารมีนั้น ๆ ที่ตัวเองได้ตั้งใจจะทำ

ในการที่จะแก้ไขตัวเองมีความจำเป็นจะต้องสร้างกำลังใจ เพิ่มพูนกำลังใจให้ตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่ขาดไม่ได้คือ สติ สติของเรานี้ต้องเพิ่มพูนให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ต้องเพิ่มพูนให้มาก ในกรณีสติต้องเพิ่มพูนให้มากนี้ ครูไม่ใหญ่ให้บทเรียนเอาไว้อย่างดี ให้บทฝึกให้เรามีกำลังใจเพิ่มขึ้นทุกวัน มีสติเพิ่มพูนขึ้นทุกวัน แถมยังมีข้อคิดเพิ่มขึ้นทุกวัน วันหนึ่งหลายครั้งด้วย บทเรียนที่ว่านี้ทุกคนเห็นข้อความนี้มาแล้วทั้งนั้น คือ “การใช้ห้องน้ำ หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกคนได้ถือโอกาสฝึกอุปนิสัยของเรา ซึ่งจะเป็นทางมาแห่งบุญ ให้ผู้ที่ใช้บริการถัดจากเราไปมีความรู้สึกว่าเป็นคนแรกเสมอ คือทั้งอ่างล้างมือและห้องน้ำ ทุกอย่างให้สะอาดแล้วก็แห้ง” บทฝึกนี้ง่าย มิได้ยาก แต่ว่าถึงเวลาทำจริงง่ายไหม ไม่ง่าย พรรษานี้ไปทำกันด้วย

บทฝึกบทนี้ ใครไปลองทำดูเถิด กว่าจะทำได้หืดขึ้นคอเลย แต่ว่าก็ต้องไปทำให้ได้ เพราะทำได้เท่าไร จะเพิ่มกำลังใจที่จะรักษาคำอธิษฐานทั้งหมดที่ทำไว้ บทฝึกนี้ไม่ต้องไปรบกับใคร ไม่ต้องไปปล้ำเสือปล้ำช้าง ไม่ต้องเสียเงินเสียทอง ไม่ต้องไปแบกไปหามอะไร ไม่เสียเวลามาก แล้วทำไมเราจะทำไม่ได้

ถ้ารักที่จะแก้ไขตัวเองในพรรษานี้ให้ได้ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรละก็ สิ่งที่จะต้องฝึกกำกับไปด้วย คือบทฝึกของคุณครูไม่ใหญ่ที่ท่านอุตส่าห์ให้เอาไว้ตามห้องน้ำแต่ละห้อง ช่วยทำเถิด ทำแล้วดีจริง ๆ

พรรษานี้ ไปตั้งใจทำให้ดี ไปทบทวนความประพฤติตัวเองดูว่า จะตั้งสัจจะแก้ไขนิสัยไม่ดีอะไรของตัวเอง และเพิ่มบทฝึกให้ตัวเองว่า เมื่อใช้ห้องน้ำห้องส้วมแล้วทุกครั้ง ต้องดูแลรักษาความสะอาดให้เอี่ยม ให้ทุกคนที่เข้าไปใช้ถัดจากเรามีความรู้สึกว่า เขาเป็นเหมือนคนแรกที่เข้าไปใช้ห้องน้ำ

ก็ฝากไว้เป็นข้อคิดสำหรับพวกเราด้วย ในเรื่องของการแก้ไขปรับปรุงตัวเองในพรรษานี้ ถ้าเรื่องใหญ่ยังนึกไม่ออกว่าจะแก้ไขอะไร อย่างน้อยก็ให้เริ่มแก้ไขตัวเองในเรื่องเล็ก ๆ นิด ๆ หน่อย ๆ นี้แหละ คือ เรื่องน้ำ ๒-๓ หยดที่ละเลย ปล่อยให้หยดเลอะเทอะบนพื้นในห้องน้ำ ที่อ่างล้างมือ ให้ช่วยกันดูแลด้วย ช่วยแก้ไขนิสัยตรงนี้ของตัวเองให้ดี แล้วเราจะเป็นคนที่เอาใจเขาใส่ใจเราและเอาใจเราใส่ใจเขาเป็น แล้วเราจะเป็นอีกคนหนึ่งที่จะมีส่วนในการให้กำลังใจหมู่คณะในการสร้างบารมีให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไปอย่างมหาศาลทีเดียว

ขออำนาจบุญที่พวกเราจะตั้งใจปรับปรุงแก้ไขนิสัยข้อบกพร่องของตัวเองในพรรษานี้ จงส่งผลให้พวกเราทุกคนเข้าถึงพระธรรมกายโดยง่ายในพรรษานี้ ที่เข้าถึงแล้วก็ให้แตกฉานวิชชาธรรมกายโดยง่าย ทั้งยืน เดิน นั่ง นอน ให้องค์พระปรากฏชัดใสสว่างเหมือนกับกลืนเอาตะวันเที่ยงไว้ในกลางท้องตลอดทั้งคืนทั้งวันได้เป็นอัศจรรย์ภายในพรรษานี้จงทุกท่านทุกคนเทอญ

เรื่อง : หลวงพ่อทัตตชีโว

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๒๑๒ ประจำเดือนสิงหาคม พ.ศ. ๒๕๖๓

***สามารถนำไปเผยแพร่ได้ แต่ขอให้ใส่ Cr. ผู้เขียนด้วย***

คลิกอ่านวารสารอยู่ในบุญในรูปแบบของ PDF

https://drive.google.com/file/d/1mEYBBt7MZ_Xl3nn08_PPEvaerb-OGblM/view

คลิกอ่านวารสารอยู่ในบุญในรูปแบบของ E-book

http://dhammamedia.org/YNB%202563/212%20YNB_6308/212%20YNB%20Aug%2063.html

คลิกอ่านแต่ละบทความของวารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๒๑๒ ประจำเดือนสิงหาคม พ.ศ. ๒๕๖๓ ได้ที่นี่