ตั้งใจรับพรพระกันนะโยม

ยะถา วาริวะหา ปูรา ปะริปูเรนติ สาคะรัง
ห้วงน้ำที่เต็มยังสมุทรสาครให้บริบูรณ์ได้ ฉันใด

เอวะเมวะ อิโต ทินนัง เปตานัง อุปะกัปปะติ
ทานที่ท่านอุทิศให้แล้วในโลกนี้ ย่อมสำเร็จประโยชน์แก่ผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้วได้ ฉันนั้น

อิจฉิตัง ปัตถิตัง ตุมหัง
ขอความปรารถนาที่ท่านปรารถนาแล้ว ตั้งใจดีแล้ว

ขิปปะเมวะ สะมิชฌะตุ           จงสำเร็จโดยฉับพลัน
สัพเพ ปูเรนตุ สังกัปปา          ขอดำริทั้งปวงจงเต็มที่
จันโท ปัณณะระโส ยะถา       เหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ
มะณิ โชติระโส ยะถา             เหมือนดังแก้วมณีอันสว่างไสวควรยินดี

สัพพีติโย วิวัชชันตุ               เสนียดจัญไรทั้งปวงจงมลายหายสูญไป
สัพพะโรโค วินัสสะตุ              เป็นโรคร้าย ก็จงหาย
มา เต ภะวัตวันตะราโย           อันตรายทั้งปวงอย่าได้มีแก่ท่าน
สุขี ทีฆายุโก ภะวะ                 ขอให้โยมจงเป็นผู้มีความสุข มีอายุยืน
อะภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฑฒาปะจายิโน
จัตตาโร ธัมมา วัฑฒันติ
อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง

ธรรม ๔ ประการ คือ อายุที่ยืนยาว วรรณะผ่องใส สุขกาย สุขใจ พลานามัยแข็งแรง ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีปกติกราบไหว้ มีปกติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่เป็นนิจ

เวลารับพร แม้ญาติโยมจะฟังภาษาบาลีไม่รู้เรื่อง แต่ก็ให้ทำใจหยุดใจนิ่งอย่างสบาย ๆ ใจอย่าหงุดหงิด และอย่ามัวไปคิดเรื่องอื่น ให้นึกถึงบุญที่ได้ทำไว้ดีแล้วด้วยจิตที่ผ่องใส ขณะรับพรพระ อยากได้อะไรก็อธิษฐานจิตเอา ด้วยพลังบุญที่เราได้ทำไว้ดีแล้ว และพลังความบริสุทธิ์ของพระสงฆ์ที่เปล่งออกมาเป็นคำพรอันประเสริฐนั้น ก็จะทำให้เราสมหวังดังใจปรารถนานั่นเอง

Cr. ธรรมรักษ์ ป.ธ.๙
วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๒๑ เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๕