สูงสุดคืนสู่สามัญ CEO ระดับโลก บวชหวังนิพพาน

ลองสมมติดูว่า คนที่มีสิ่งต่าง ๆ แทบจะทุกอย่างบนโลกนี้ มีชีวิตที่แสนจะสะดวกสบาย มีทั้งเงินทองที่ใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด มีความรู้ มีอำนาจ มีพวกพ้องบริวาร แม้ว่าอาจจะไม่ได้อยู่จุดสูงที่สุดของโลก แต่ก็อยู่ระดับบน ๆ ของยอดพีระมิด แต่แล้วเขากลับยอมสละสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้น เพื่อแสวงหาสิ่งใดที่ยิ่งใหญ่กว่ากัน..

นี่ไม่ได้มีเพียงมหาเศรษฐีในพุทธกาลที่สละอภิมหาสมบัติ แล้วออกบวชตามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แม้ในโลกยุค ๔.๐ คุณอเล็กซ์ ไวชุน บัตต์ (AlexWai-ChoonButt) อดีตประธานเจ้าหน้าที่บริหาร (Chief Executive Officer : CEO) บริษัทไอทียักษ์ใหญ่อย่างไมโครซอฟท์ (MicrosoftCorporation) และเคยเป็นผู้บริหารระดับสูงของบริษัทแบรนด์ดัง ทั้งฮิวเลตต์-แพคการ์ด(Hewlett-Packard : HP) และฮันนี่เวลล์ (Honeywell) ก็ยังตัดสินใจออกบวช ซึ่งคำถามที่น่าสนใจคือ CEO ระดับโลกคนนี้เขาคิดอย่างไร ? บวชแล้วดีกว่าเดิมอย่างไรกัน ?

หลังจากที่เสียคุณแม่ไปในปี พ.ศ. ๒๕๖๐ คุณอเล็กซ์ได้ตระหนักถึงคุณค่าของการมีชีวิตที่แม้เงินทองและความสำเร็จที่มีมากมายเพียงใดก็ไม่อาจซื้อลมหายใจให้กลับคืนมาใหม่ได้ จึงทำให้เขาเริ่มต้นแสวงหาความพอดีระหว่างความสุขกับความสำเร็จ ด้วยการออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา ซึ่งครั้งนั้นถือเป็นการบวชครั้งแรก

ต่อมา ใน พ.ศ. ๒๕๖๒ คุณอเล็กซ์เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์อีกครั้งหนึ่ง ซึ่งเป็นการตัดสินใจอย่างรอบคอบที่สุดและฉลาดที่สุดของผู้ที่ดำเนินชีวิตผ่านร้อนผ่านหนาวมายาวนานกว่า ๕๘ ปี

พระอเล็กซ์ เตชธัมโม ปลีกตัวออกจากเรื่องราวความเป็นไปของโลก บวชเป็นพระภิกษุวันต่อวัน เพราะคิดในใจอยู่เสมอว่า “พรุ่งนี้อาจเป็นวันสุดท้ายของฉัน ซึ่งฉันอยากจะทำสิ่งที่ดีกว่าเดิม บวชเป็นพระภิกษุเพื่อสั่งสมบุญให้มากขึ้นในช่วงเวลาที่เหลือของชีวิต นั่งสมาธิตลอดทั้งวัน เพื่อแบ่งบุญให้ครอบครัวและอวยพรให้แก่ผู้อื่น”

“การทำสมาธิในพระพุทธศาสนาช่วยให้อาตมามองเห็นสิ่งต่าง ๆ ในโลกได้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น อาตมาเริ่มจากการไปวัดทุกวันอาทิตย์และได้นั่งสมาธิวันละ ๑ ชั่วโมง จึงได้เข้าใจแล้วว่า ทุกสรรพสิ่งล้วนมีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับสลายไปในที่สุด เราจึงควรตั้งเป้าหมายของการเกิดมาให้ถูกต้อง และดำเนินชีวิตไปสู่เป้าหมายนั้นให้ดีที่สุด วันแล้ววันเล่าที่ผ่านไปอาตมาจึงปรารถนาการมีชีวิตที่เรียบง่ายขึ้น และลดความซับซ้อนของสิ่งต่าง ๆ ลง ตั้งแต่ภายในบ้าน ตู้เสื้อผ้า รองเท้า และสิ่งหรูหราฟุ่มเฟือยอื่น ๆ

“อีกทั้ง สมาธิ ยังช่วยให้อาตมาสามารถคิด วิเคราะห์ และแยกแยะเรื่องราวต่าง ๆ ได้ชัดเจน ตัดสินใจเรื่องที่ซับซ้อนได้ง่ายขึ้น และยังทำให้การปฏิบัติตัวต่อผู้อื่นดีขึ้น ด้วยความชื่นชม เมตตา เห็นอกเห็นใจ และเข้าใจข้อบกพร่องของผู้อื่น

“หลายคนเข้าใจพระพุทธศาสนาผิดไป บางคนมองในทางไสยศาสตร์ หรือมองพระภิกษุเป็นเหมือนขอทาน หรือเป็นพระนักต่อสู้แบบเส้าหลินตามที่เห็นในภาพยนตร์ หรือในบางประเทศ พระมีหน้าที่ให้บริการเฉพาะในงานศพ แต่หลังจากที่อาตมามาบวชแล้ว รู้ว่าที่ถูกต้องคือ พระท่านไม่ประกอบอาชีพ ท่านตัดสินใจที่จะ สละวัตถุนิยม เพื่อฝึกฝนอบรมจิตใจ

“อาตมาได้เรียนรู้และเข้าใจทั้งเรื่องกฎแห่งกรรม หลักอริยสัจ ๔ มรรค ๘ และไตรลักษณ์ รู้ว่าตัณหาทั้งหลายก็ดี ความง่วง ความหลงก็ดี คือความเขลาและความมืดมิดในใจที่ควรกำจัด เพื่อให้พบความสุขความสว่างภายใน อาตมาถูกสอนให้ตื่นตั้งแต่ตีสี่ ใช้เวลาไปกับการปลีกวิเวกปฏิบัติธรรมอยู่กับตัวเอง มีสติประคองใจให้สบายอย่างสม่ำเสมอ สังเกตและจดบันทึกผลการปฏิบัติธรรมทุกวัน เพื่อให้ผลการปฏิบัติธรรมดียิ่งขึ้น จะได้รู้แจ้งแทงตลอด จนถึงฝั่งพระนิพพาน”

“ เ กิ ด ม า ว่ า จ ะ ม า ห า แ ก้ ว

พ บ แ ล้ ว ไ ม่ ก ำ จ ะ เ กิ ด ม า ท ำ อ ะ ไ ร... ”

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

Cr. พระมหาภูรัช ทนฺตวํโส
วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๙๗ เดือนพฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๒

***สามารถนำไปเผยแพร่ได้ แต่ขอให้ใส่ Cr. ผู้เขียนด้วย***

คลิกบทความได้ที่นี่ https://dhamma-media.blogspot.com/2019/04/lukluangpor.html

คลิกอ่านแต่ละบทความของวารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๙๗ ประจำเดือนพฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๒ ได้ที่นี่