อยู่ไกลเหมือนอยู่ใกล้ หากใจเกาะอยู่ที่ศูนย์กลางกาย

อยู่ไกลเหมือนอยู่ใกล้

หากใจเกาะอยู่ที่ศูนย์กลางกาย

หมู่เกาะในทะเลแคริบเบียนนับว่าเป็นเกาะสวรรค์ เป็นสถานที่ที่ผู้คนทั่วโลกต่างก็ใฝ่ฝันที่จะเดินทางไปแสวงหาความสุขจากหาดทรายสีขาวที่ทอดยาว น้ำทะเลสีคราม และท้องฟ้าสีน้ำเงินสดใส ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่เกาะเหล่านี้จึงมีหน้าที่มอบความสุขให้แก่ผู้มาเยือนโดยปริยาย แต่ในปีพ.ศ. ๒๕๕๙ นี้ มีชาวเกาะแคริบเบียนส่วนหนึ่งค้นพบว่า จริง ๆ แล้วยังมีความสุขอีกรูปแบบหนึ่งที่เรียกว่า Inner Peace นั่นเอง

Cuba

พระอาจารย์และทีมงานพีซเรฟโวลูชันเหยียบย่างไปถึงหมู่เกาะอันไกลโพ้นในแถบทะเลแคริบเบียนในช่วงฤดูร้อนปีนี้ โดยเกาะแรกที่ไปถึงนั้น เรียกได้ว่าเป็นดินแดนคอมมิวนิสต์แห่งเดียวในซีกโลกตะวันตก

ในปัจจุบัน คือ คิวบา (Cuba) ซึ่งเคยเป็นอาณานิคมของประเทศสเปน จากนั้นก็ตกเป็นของอเมริกาและได้รับอิสรภาพในปี พ.ศ.๒๔๔๕ ต่อมา ฟิเดล คาสโตร ตั้งกองกำลังร่วมกับ เช กูวารา ทำการปฏิวัติประเทศ จับมือกับสหภาพโซเวียตนำพาคิวบาเข้าสู่ระบอบการปกครองแบบคอมมิวนิสต์ แต่เมื่อไม่นาน

มานี้ รัฐบาลคิวบาเริ่มสร้างความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจและการทูตกับสหรัฐอเมริกาอีกครั้ง ประธานาธิบดีบารัก โอบามา เพิ่งเดินทางไปเยือนคิวบา และพลเมืองชาวอเมริกันสามารถบินตรงจากอเมริกาไปคิวบาได้แล้ว

กิจกรรม PIPO เกิดจากการประสานงานของ การ์บี เวลาดิ โดยได้รับความช่วยเหลือจาก ลิโอมัน ซึ่งเป็นนักข่าวชาวคิวบาในการจัดงาน และ ฮวน ดาวิลลา ประธานองค์กรสมาธิโอม (OM Meditation) ซึ่งเป็นองค์กรด้านสมาธิที่ใหญ่ที่สุดในคิวบา และเป็นผู้ดูแลในการจัดกิจกรรมเกือบทั้งหมด พระอาจารย์ได้รับเชิญให้เป็นวิทยากรหลักในงานสัมมนาด้านสมาธิครั้งที่ ๖ ( 6th Meditation Congress in Cuba) ซึ่งเป็นงานที่รวมคนที่สนใจทางด้านสมาธิมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน อันที่จริงนอกจากพระอาจารย์ของเราก็ยังมีผู้สอนสมาธิแบบอื่นมาเป็นวิทยากรในงานนี้ด้วย เช่น สายโยเร โยคะ จี้กง แต่รอบของพีซเรฟโวลูชันมีคนมาเข้าร่วมมากที่สุดในงานเลยก็ว่าได้

ชาวคิวบาส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นพระภิกษุมาก่อน เมื่อพวกเขามาเจอพระอาจารย์ทำให้พวกเขารู้สึกแปลกและตื่นเต้นดีใจมาก บางคนเรียกพระอาจารย์ว่า “Buddha”, “ผู้รู้แจ้ง” หรือกระทั่ง “พระเจ้า” พวกเขามองการมาของพระว่าสำคัญเหมือนการมาของพระสันตปาปาและบารัก โอบามา เลยทีเดียว หลาย ๆ คน

มาขอพรจากพระอาจารย์ด้วย

กิจกรรม PIPO คิวบาในครั้งนี้มีการสอนนั่งสมาธิทั้งหมด ๙ รอบ ทั้งโดยพระและพีซอาร์คิเทคการ์บี มีผู้คนในคิวบามาเข้าร่วมทั้งหมด ๗๕๓ คน บางรอบนั่งในพื้นที่กลางแจ้ง บางรอบในหอประชุม แต่โดยรวมแล้วผู้มาร่วมนั่งสมาธิต่างก็มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี สามารถนั่งสมาธิได้ต่อเนื่องเป็นเวลานาน รู้สึกผ่อนคลายมาก ๆ และสามารถลืมปัญหาในชีวิตประจำวันไปได้ชั่วขณะ บางท่านรู้สึกว่า ใจค่อย ๆ นิ่งลง รู้สึกเหมือนมีแต่ความว่างเปล่า มีรอบหนึ่งจัดให้แก่ทีมจิตแพทย์และนักจิตวิทยาที่ศูนย์ส่งเสริมสุขภาพจิตแห่งคิวบา ขณะนั่งสมาธิพวกเขารู้สึกว่าตัวเบา ความเครียดหายไปอย่างมาก พวกเขาบอกว่า งานที่ทำอยู่ทำให้พวกเขาค่อนข้างเหนื่อย และสมาธิคือการชำระล้างทำความสะอาดใจ

ความไม่ธรรมดาอีกอย่างหนึ่งของกิจกรรม PIPO ในคิวบาครั้งนี้คือ ลูกสาวของประธานาธิบดีราอูล คาสโตร มาร่วมนั่งด้วยถึง ๒ รอบ และเรายังชวนเธอมาร่วมโครงการปฏิบัติธรรมในอนาคตด้วย

Jamaica

ประเทศต่อมาที่ทีมงานเดินทางไป คือ จาไมกา (Jamaica) คำว่า จาไมกา เป็นชื่อที่มาจากชนเผ่าพื้นเมืองที่พูดภาษาอาราวัก จาไมกาเคยเป็นอาณานิคมของสเปนและอังกฤษมาก่อน ประชากรสืบเชื้อสายมาจากทาสชาวแอฟริกัน มีภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักในการสื่อสาร นักร้องชาวจาไมกาที่ค่อนข้างเป็นที่รู้จัก โดยเฉพาะในหมู่ผู้ชื่นชอบเพลงแนวเรคเกก็คือ Bob Marley ส่วนนักกีฬาชาวจาไมกาที่หลายท่านน่าจะรู้จักดีก็คือ Usian Bolt นักวิ่งที่ได้เหรียญทองโอลิมปิกและได้รับการบันทึกว่าเป็นคนที่วิ่งเร็วที่สุดในโลก

สำหรับกิจกรรมที่จัดขึ้นในจาไมกาครั้งนี้นับว่ามีความพิเศษมากทีเดียว เพราะเป็นการจัดอบรมสมาธิ ๑๔ วัน สำหรับประเทศในแถบอเมริกากลางและหมู่เกาะในทะเลแคริบเบียน (GPM CAC) เพื่อสร้างพีซเอเจนต์ในแถบนี้ ซึ่งเทียบเท่ากับการอบรมที่มุกตะวันในประเทศไทยเลยทีเดียว คนที่มาร่วมอบรมต่างตั้งใจเรียนรู้และมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีหลายคน ผู้เข้าร่วมอบรมนามว่า คอนเซปเซียน โยเรท โกเมซ บาเรดา ชาวเอกวาดอร์ กล่าวถึงประสบการณ์ภายในของเธอว่า “ฉันรู้สึกว่านั่งอยู่ในพื้นที่ที่เงียบและสวยงาม ฉันรู้สึกสงบและพอใจ ทำให้สังเกตได้ว่าความสบายเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งกายและใจ โดยไม่ต้องการจะปลี่ยนแปลงอะไร ความเงียบสงบก็มาเอง ฉันประคองใจให้นุ่ม ๆ เบา ๆ ไว้ในกลางกายแบบง่าย ๆ ช่วงหลังฉันก็เห็นดวงแก้วฟองสบู่อยู่ภายในชัดเจนและสดใส ฉันมีความสุข มีรอยยิ้มภายใน เห็นภาพตัวเองครอบคลุมทั่วทุกมุม ทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่น”

นอกจากนี้ ยังมีการจัดปฏิบัติธรรมที่โรงเรียนในคิงส์ตัน ชุมชนในเมืองแมนดาวิลล์ องค์กรเพื่อสิทธิเด็กและสตรีในแมนดาวิลล์ รอบหนึ่งจัดที่สวนแห่งการประกาศอิสรภาพกลางเมืองคิงส์ตันเลยทีเดียว ซึ่งได้รับความสนใจจากชาวเมืองคิงส์ตันมากเช่นกัน เพราะเป็นสิ่งใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน แม้บริเวณนั้นเป็นพื้นที่สาธารณะที่มีผู้คนมาออกกำลังกาย เต้นแอโรบิก แต่คนที่มานั่งสมาธิก็สามารถนั่งอยู่เฉย ๆ ได้ แม้จะมีเสียงเต้น เสียงร้องเพลงต่าง ๆ และเมื่อลืมตาขึ้นมาพวกเขาก็บอกว่าเวลาผ่านไปเร็วมาก ไม่รู้ว่าทำไมเวลาถึงผ่านไปเร็วขนาดนี้

Haiti

ประเทศถัดมาคือ เฮติ (Haiti) ประชากรส่วนใหญ่เป็นคนผิวดำแบบแอฟริกัน หากเทียบกับบรรดาประเทศในหมู่เกาะแคริบเบียนแล้ว เฮติเป็นประเทศที่มีสภาพเศรษฐกิจและความเป็นอยู่ที่แย่ที่สุด สาเหตุสำคัญอย่างหนึ่งก็คือ เหตุแผ่นดินไหวเมื่อปี ๒๐๑๐ เมืองหลวงปอร์โตแปรงส์พังทลายหายไปหนึ่งในสาม มี

เจ้าหน้าที่จากสหประชาชาติเข้ามาช่วยในการรักษาสันติภาพหลายพันคน ภายใต้ชื่อโครงการ United Nations Stabilization Mission in Haiti (MINUSTAH) แม้เวลาผ่านไปกว่า ๖ ปีแล้วแต่ก็ยังสามารถช่วยเยียวยาได้ในระดับหนึ่งเท่านั้น

ทางทีมงานเองก็ได้ประสบกับเรื่องระทึกขวัญ คือเมื่อเดินทางไปถึงเฮติก็ได้ยินเสียงปืนในบริเวณใกล้เคียง ทำให้เกิดความกังวลในเรื่องของความปลอดภัย และยังมีชาวเฮติที่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้พยายามแย่งกระเป๋าที่สนามบินนาโช ผู้ที่เคยเข้าร่วมโครงการพีซเรฟโวลูชัน ซึ่งปัจจุบันเป็นเจ้าหน้าที่

องค์การสหประชาชาติและเป็นผู้ประสานงานในครั้งนี้ได้กล่าวว่า ถนนในประเทศเฮติถูกแบ่งออกเป็น ๓ สี ได้แก่ ถนนสีเขียว คือ ถนนที่สามารถขับรถไปได้ทั้งกลางวันและกลางคืน ถนนสีเหลืองขับรถผ่านได้เฉพาะตอนกลางวัน และถนนสีแดงที่ไม่ควรขับรถผ่านทั้งกลางวันและกลางคืน เพราะเสี่ยงต่อการปล้น ฆ่า ชิงทรัพย์ เวลาเดินทางไปไหนควรใช้รถของเจ้าหน้าที่ขององค์การสหประชาชาติ หลายคนเมื่อไปถึงเฮติแล้ว ก็พบว่าการใช้ชีวิตที่นั่นมีความเครียดเป็นอย่างมาก เพราะไม่มีความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินเลย ต้องคอยระมัดระวังอยู่ตลอดเวลา จนในที่สุดเขาก็พบว่า สิ่งที่พวกเขาต้องการอย่างมาก คือสันติสุขภายใน

ทางหน่วยงานดังกล่าวจึงเชิญพีซเรฟโวลูชันไปจัดกิจกรรมนั่งสมาธิให้แก่เจ้าหน้าที่ของสหประชาชาติที่ประจำอยู่ที่นั่น โดยจัดกิจกรรมขึ้น ณ ศูนย์บัญชาการในการทำงานเพื่อการให้ความช่วยเหลือของสหประชาชาติ

ผลจากการสอนนั่งสมาธิในครั้งนี้ทำให้เจ้าหน้าที่ผู้เสียสละตนเองมาให้ความช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์เกิดความตระหนักว่า การที่พวกเขาจะมีกำลังใจไปช่วยเหลือคนอื่นได้ต้องเริ่มจากการฝึกใจให้นิ่งจนพบความสุขภายในของตัวเองก่อน

Dominican Republic

จากเฮติ ทีมงานเดินทางต่อไปที่ ประเทศสาธารณรัฐโดมินิกัน (Dominican Republic) ซึ่งอยู่บนเกาะเดียวกัน แต่สภาพบ้านเมืองต่างกันอย่างสิ้นเชิง ผู้คนในสาธารณรัฐโดมินิกันส่วนใหญ่เป็นลูกครึ่ง ระหว่างบรรพบุรุษที่อพยพมาจากประเทศสเปนและคนท้องถิ่นผิวสีเข้ม คนที่นี่ส่วนหนึ่งจึงผิวขาว แต่ส่วนใหญ่ผิวสีแทน ออกไปทางน้ำตาลอ่อน วัฒนธรรมของประเทศนี้แตกต่างจากประเทศอื่น ๆ ในแถบแคริบเบียน คล้ายประเทศในแถบละตินอเมริกามากกว่า คือผู้คนชอบสนุกสนาน ร่าเริง ยิ้มแย้ม สบาย ๆ

ดูมีความสุข

สาธารณรัฐโดมินิกันถือว่าเป็นประเทศที่สำคัญในแถบนี้ทีเดียว เพราะมีความเจริญทางเศรษฐกิจและสาธารณูปโภคพื้นฐานมากที่สุด ค่าครองชีพก็ถือว่าไม่แพงมาก

ในวันที่เดินทางไปจัดสอนสมาธิเป็นวันที่มีการเลือกตั้งประธานาธิบดีพอดี ทำให้ทีมงานเกือบเดินทางไปจัดกิจกรรมรอบหนึ่งไม่ทัน เพราะมีการเดินขบวนในบริเวณโดยรอบที่พัก กิจกรรม PIPO ครั้งนี้มีหญิงชาวท้องถิ่นชื่อ โรส เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการจัด โรส จัดว่าเป็นผู้หญิงที่ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว เพราะเป็นคนแรกของประเทศที่เรียนจบดอกเตอร์ทางด้านแพทยศาสตร์ ทำองค์กรการกุศลที่ใช้ความรู้ทางจิตวิทยาในการบำบัดรักษาผู้ที่กระทำทารุณกรรมเด็กและสตรี โรสเคยทำงานเป็นจิตแพทย์ในองค์กรระดับนานาชาติต่าง ๆ เธอรู้จักโครงการพีซเรฟโวลูชันจากการ์บีที่มาจัดกิจกรรม Mini-PIPO เมื่อปีที่แล้ว มา

คราวนี้โรสก็ให้การดูแลทีมงานเป็นอย่างดี ผู้ที่มาร่วมนั่งสมาธิทุกคนรู้สึกถึงศูนย์กลางกายได้อย่างง่าย ๆ รู้สึกเหมือนตัวหาย เหมือนนั่งอยู่ที่อื่น เห็นแสงสว่าง มีความสุขมาก หลาย ๆ คนบอกว่าแม้รอบนี้จะนั่งนานถึงประมาณ ๔๐-๕๐ นาที ก็เป็นเรื่องง่ายมาก ๆ เลย ผู้หญิงคนหนึ่งบอกว่า นี้เป็นการนั่งสมาธิครั้งแรกของเธอ ระหว่างที่นั่งสมาธิเธอรู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายและน้ำหนักตัวหายไปเลย ได้สัมผัสความสุขภายในครั้งแรกในชีวิต

Saint Lucia

ประเทศสุดท้าย คือ เซนต์ ลูเซีย (Saint Lucia) เป็นเกาะเล็ก ๆ ผู้คนส่วนใหญ่เป็นชาวแอฟริกันผิวดำ

ในประเทศนี้เรามี เทวิน ผู้เข้าร่วมโครงการพีซเรฟโวลูชันพาทีมงานไปแนะนำเรื่องสมาธิที่เมืองคานารีย์

ระหว่างที่ทุกคนกำลังปฏิบัติธรรม ในบริเวณรอบ ๆ มีการเปิดเพลงเสียงดังกระหึ่ม แต่ปรากฏว่า คนที่มานั่งสมาธิส่วนใหญ่กลับไม่ได้รับผลกระทบจากเสียงอื้ออึง แต่มีผลการนั่งที่ดี มีอยู่ ๒ คนนั่งแล้วเห็นตัวของพวกเขาเองกำลังนั่งสมาธิอยู่ พวกเขาอธิบายว่า ภาพที่เห็นนั้นตัวเองกำลังนั่งขัดสมาธิอยู่กับพื้น

ไม่ได้นั่งบนเก้าอี้แบบที่กำลังนั่งอยู่จริง ๆ

นอกจากนี้ เรายังมีโอกาสจัดนั่งสมาธิที่โรงเรียนและจัดที่กลางกรุงแคสตรีซึ่งเป็นเมืองหลวงของเซนต์ ลูเซีย อีกด้วย

การเดินทางไปยังแต่ละประเทศในแถบนี้ไม่ง่าย เพราะไม่มีสายการบินที่บินตรงจากประเทศหนึ่งไปอีกประเทศหนึ่ง ทุกครั้งต้องไปต่อเครื่องที่สหรัฐอเมริกา เช่น ถ้าเดินทางจากจาไมกาไปเฮติต้องบินไปเปลี่ยนเครื่องที่สหรัฐอเมริกา จึงไม่บ่อยนักที่คนไทยจะเดินทางไปเยี่ยมเยือนผู้คนในเกาะเหล่านี้เพราะเป็นที่ที่อยู่ไกลมาก คนในแถบนี้จึงเห็นพระภิกษุเป็นครั้งแรกในชีวิต แต่นี่ก็เป็นการยืนยันอีกครั้งหนึ่งว่า สมาธิเป็นของสากล ใครปฏิบัติธรรมก็สามารถเข้าถึงความสุขภายในได้อย่างง่ายๆ และยังเป็นเครื่องยืนยันว่า วิชชาธรรมกายที่พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี หลวงปู่วัดปากน้ำ ตั้งใจจะเผยแผ่ไปให้ได้ทั่วทุกมุมโลกนั้น ประวัติศาสตร์จะต้องบันทึกไว้ว่า ชาวหมู่เกาะแคริบเบียนส่วนหนึ่งได้ทดลองปฏิบัติและเข้าถึงความสุขภายในเบื้องต้นอันเป็นต้นทางแห่งกระแสธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลังจากที่พระเดชพระคุณหลวงปู่เอาชีวิตเป็นเดิมพันเพื่อค้นพบวิธีปฏิบัติให้เข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งมีอยู่ในตัวของมนุษย์ทุกชาติ ศาสนา และเผ่าพันธุ์

อ้างอิง : ทีมงานพีซเรฟโวลูชั่น

Cr. อยู่ในบุญ เดือนตุลาคม 2559 สำนักสื่อธรรมะ