อย่า..แย่งความทุกข์กันเลย

...คน สัตว์ สิ่งของ ลาภยศ สรรเสริญ อำนาจ เป็นสิ่งที่มนุษย์พยายามแสวงหาไขว่าคว้าให้กับชีวิต โดยเข้าใจว่า..จะเป็นสิ่งที่ทำให้ตนมีความสุขสมบูรณ์ขึ้น  แต่บ่อยครั้งที่สิ่งเหล่านี้กลับนำมาซึ่งปัญหาและแรงกดดัน เพราะต้องแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นฉุดยื้อ เพื่อให้ได้ครอบครอง  บางครั้งทำให้เกิดการทะเลาะเบาะแว้งขัดเคือง แค้นใจ จนถึงขั้นทำสงครามประหัตประหารเอาชีวิตเข้าแลก และสุดท้าย..สิ่งที่ได้มาจริง ๆ ก็คือ การสร้างกรรม การก่อเวร การจองเวร มีวิบากกรรมที่ต้องตามชดใช้กันข้ามชาติ เพิ่มความทุกข์กาย ทุกข์ใจไม่จบสิ้น

แต่ในทางตรงกันข้าม มีสิ่งที่มนุษย์ทุกคนบนโลกนี้มีอยู่แล้ว เป็นสิ่งที่ได้มาฟรี ๆ ไม่ต้องไปยื้อแย่งกับใครเลย เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เราเข้าถึงความสุขที่แท้จริงได้ และเป็นสิ่งเดียวที่ย่นย่อภพชาติ การเกิด การตาย นั่นก็คือ การปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงองค์พระภายใน ซึ่งมีอยู่ในตัวเราทุกคน  ขอเพียงแต่เราตั้งใจปฏิบัติให้เข้าถึง เพราะหากเราเข้าถึงองค์พระแล้ว  เราจะเกิดความภูมิใจในตัวเอง มีความสุขด้วยตัวเอง โดยไม่ต้องไปแก่งแย่งอะไรกับใครอีก และมีความสุขมากพอ จนพร้อมที่จะแบ่งปันให้กับเพื่อนร่วมโลกทุกคน

ดังเช่นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงรักการเป็นจอมศาสดาเอกของโลก มากกว่าการเป็นจอมจักรพรรดิที่เกรียงไกร ทรงรักที่จะนั่งบนฟ่อนหญ้าคาใต้ควงไม้ศรีมหาโพธิ์ มากกว่ารัตนบัลลังก์ใต้เศวตฉัตร เพราะพระองค์ทรงรู้ว่า ความสุขที่แท้จริงของมนุษย์คืออะไร...

Cr. ร.ลิ่วเฉลิมวงศ์

วารสารอยู่ในบุญ  ฉบับที่ ๙๐  เดือนเมษายน  พ.ศ. ๒๕๕๓