ทำไมเราถึงไม่ควรประมาทในการสร้างบุญ

ถ้าเรามีบุญมาก ชีวิตเราก็ต้องดีกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน แต่ถ้าหากภพชาติที่ผ่านมา เวลาเราอารมณ์ดีก็ทำบุญ พอหงุดหงิดก็ขี้เกียจทำ ทำบุญมาไม่สม่ำเสมอ สมบัติจึงเกิดแบบกะพร่องกะแพร่ง ทำให้ชีวิตมีอุปสรรค ฉะนั้นอย่าเบื่อหน่ายในการสร้างบุญ อย่าประมาทชะล่าใจว่า เราทำบุญมาเยอะแล้ว ขอพักบุญนี้ก่อนแล้วค่อยทำบุญหน้า การคิดอย่างนี้ถือว่าประมาท เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีสำหรับเราหรือไม่

ฉะนั้น ถ้ามีบุญอยู่ตรงหน้าควรรีบทำ เพราะสิ่งที่ทำจะกลายเป็นของเราอย่างแท้จริง ถ้ายังไม่ทำ สิ่งนั้นยังไม่ใช่ของเรา เพราะการชิงช่วงช่วงชิงเกิดขึ้นตลอดเวลา เราอาจถูกช่วงชิงทรัพย์ที่มีให้หมดสิ้นไปด้วยเหตุอันไม่ควรก็ได้ ฉะนั้นอย่าประมาทเลย ในเมื่อเราใช้บุญเก่าทุกวัน แต่ถ้าบุญใหม่นาน ๆ สร้างทีมันก็ไม่พอ อีกทั้งในฐานะที่เรามารู้ความรู้อันบริสุทธิ์ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว เข้าใจชีวิตได้ดีกว่าเดิมแล้ว ก็ควรใช้ชีวิตในการสร้างบารมีได้เพิ่มขึ้นถึงจะถูก

ที่สำคัญหลังจากทำบุญแล้ว ก็ต้องปลื้ม และนึกถึงบุญบ่อย ๆ นึกเรื่อย ๆ ใจจะได้คุ้นอยู่กับบุญและบุญนั้นก็จะเพิ่มพูน เพราะบุญเป็นธาตุสำเร็จ เป็นเหมือนของกายสิทธิ์ คือ ยิ่งนึกยิ่งโต ยิ่งนึกยิ่งเพิ่มขึ้น ยิ่งนึกใจก็ยิ่งใส เช่นเดียวกับบาป ยิ่งนึกก็ยิ่งเพิ่มขึ้น ยิ่งนึกใจก็ยิ่งหมอง เพราะฉะนั้นชีวิตในอนาคตก็ขึ้นอยู่กับตัวของเราแล้วว่าจะออกแบบอย่างไร...

เรื่อง : ร.ลิ่วเฉลิมวงศ์ สำนักสื่อธรรมะ

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๒๑๐ ประจำเดือนมิถุนายน พ.ศ. ๒๕๖๓

***สามารถนำไปเผยแพร่ได้ แต่ขอให้ใส่ Cr. ผู้เขียนด้วย***

คลิกอ่านวารสารอยู่ในบุญในรูปแบบของ PDF
https://drive.google.com/file/d/1i503EVGRDSaPNO15IOwwSaAq9MYjuIBe/view

คลิกอ่านวารสารอยู่ในบุญในรูปแบบของ E-book
http://dhammamedia.org/YNB%202563/210%20YNB%200663/YNB%20June%20%200663.html

คลิกอ่านแต่ละบทความของวารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๒๑๐ ประจำเดือนมิถุนายน พ.ศ. ๒๕๖๓ ได้ที่นี่