ทำบุญต้องปลื้มใจ ไม่ใช่ตัดใจ

สักวันหนึ่งหากเราเข้าถึงวิชชาธรรมกาย แล้วได้ไปรู้ไปเห็น เราจะเข้าใจอย่างซาบซึ้งด้วยตัวเองว่า หลวงปู่ท่านเป็นผู้มีบารมีมากถึงขนาดมีญาณทัสสนะ รู้เห็นได้ไกลเกินกว่านิพพานไม่ถอดกาย ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้บุคคลอย่างหลวงปู่เป็นบุคคลที่เกิดขึ้นได้ยาก

และด้วยความเกิดขึ้นได้ยากของท่านนี้เอง จึงทำให้ลูกหลานของท่านสามารถทุ่มทำบุญอย่างชนิดเอาชีวิตเป็นเดิมพันเพื่อท่านได้ เมื่อชีวิตยังเอาเป็นเดิมพันได้  การทำบุญด้วยทรัพย์จึงไม่ใช่เรื่องยาก เพราะทรัพย์เป็นสิ่งที่มีค่าน้อยกว่าชีวิต แม้ทรัพย์นั้นจะหามาได้ด้วยความยากลำบากสักเพียงใด หรือเป็นทรัพย์ที่สะสมมาตลอดชีวิต ก็สามารถตัดใจนำมาทำบุญกับท่านได้โดยไม่นึกเสียดาย  ซึ่งการตัดใจอย่างนี้เป็นสิ่งดี  แต่หากตัดใจแล้วเรายังห่วงอนาคต ห่วงความปลอดภัยของชีวิตในวันข้างหน้าเพราะเงินก้อนนี้อยู่ ก็จะทำให้ได้บุญไม่เต็มที่

เพราะความห่วงกังวลตรงนี้ทำให้บุญที่เกิดขึ้น เป็นบุญที่ปนความกังวล สมมุติทำบุญ ๑๐๐ แทนที่จะได้บุญเต็ม ๑๐๐ ก็ได้แค่ ๙๐ เพราะปนกังวล ดังนั้น หากเราสละทรัพย์ทำบุญกับท่านแล้ว  เราไม่ควรทำแบบตัดใจ  แต่ต้องทำด้วยความปลื้มปีติใจ เพราะการทำบุญด้วยความปลื้มจะทำให้เราได้บุญเต็มเม็ดเต็มหน่วย ได้ผลเกินควรเกินคาด


Cr. ร.ลิ่วเฉลิมวงศ์ สำนักสื่อธรรมะ