แผ่เมตตา คาถามหานิยม

สัพเพ สัตตา : สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันหมดทั้งสิ้น

อะเวรา : จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย

อัพยาปัชฌา : จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย

อะนีฆา : จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย

สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ : จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด

ถ้าหมั่นแผ่เมตตาก่อนนอน จะนอนหลับฝันดี หลับเป็นสุข ตื่นเป็นสุข เทวดาจะลงรักษา นอกจากนี้หากทำจิตให้เป็นสมาธิและนึกแผ่เมตตาเป็นบทกลอนที่พระโบราณาจารย์ประพันธ์เอาไว้ก็ยิ่งดี เพราะง่าย สั้น กระชับ ชัดเจน มีเนื้อความว่า

ข้าพเจ้า ขอตั้งจิต อุทิศผล              บุญกุศล นี้แผ่ไป ให้ไพศาล

ถึงบิดา มารดา ครูอาจารย์              ทั้งลูกหลาน ญาติมิตร สนิทกัน

คนเคยร่วม เคยรัก สมัครใคร่          มีส่วนได้ ในกุศล ผลของฉัน

ทั้งคู่กรรม คู่เวร และเทวัญ              ขอทุกท่าน ได้กุศล ผลนี้เทอญ

ภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ของการแผ่เมตตามี ๑๑ ประการ คือ ๑. หลับเป็นสุข ๒. ตื่นเป็นสุข ๓. ไม่ฝันร้าย ๔. เป็นที่รักของมนุษย์ทั้งหลาย ๕. เป็นที่รักของอมนุษย์ทั้งหลาย ๖. เทวดาย่อมรักษา ๗. ไฟ ศัสตรา ยาพิษ ทำอันตรายไม่ได้ ๘. จิตเป็นสมาธิเร็ว ๙. หน้าตาผ่องใส ๑๐. ไม่หลงตาย ๑๑. เมื่อยังไม่บรรลุธรรม ย่อมเข้าถึงพรหมโลกชั้นสูง

ภิกษุทั้งหลายพึงเจริญเมตตาไปในสัตว์ทุกชนิดโดยเจาะจงและไม่เจาะจง พึงเจริญกรุณา มุทิตา อุเบกขา แม้ไม่ได้มรรค ผล ก็ยังเข้าถึงพรหมโลกได้ (เมตตสูตร)

Cr. ธรรมรักษ์ ป.ธ.๙

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๒๖ เดือนเมษายน พ.ศ. ๒๕๕๖