วันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย

การตรัสรู้ธรรมแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถือเป็นปรากฏการณ์ยิ่งใหญ่แห่งความสว่างไสวของโลกอันเกิดขึ้นได้ยาก เพราะกว่าจะมีการบังเกิดขึ้นของพระพุทธองค์ ก็ต้องใช้เวลานานกว่า ๒๐ อสงไขยกับหนึ่งแสนมหากัป และที่สำคัญต่อมาก็คือ การสืบทอดพระสัทธรรมคำสอนของพระองค์ให้คงอยู่คู่โลกก็ถือเป็นสิ่งที่ยากยิ่ง เพราะในยุคที่โลกมนุษย์กำลังเผชิญกับกระแสกิเลสที่แฝงมาในรูปแบบต่าง ๆ เช่นปัจจุบันนี้ ได้ทำให้การเผยแผ่พระพุทธธรรมคำสอนตลอดจนวิธีการปฏิบัติให้เข้าถึงคำสอนดั้งเดิมนั้น เริ่มเปลี่ยนแปลงและลดน้อยลง จนกาลเวลาล่วงมาในปีพุทธศักราช ๒๔๖๐ ได้มีพระภิกษุผู้คงแก่เรียนและทุ่มเทการปฏิบัติ ยอมสละแม้ชีวิตของตนจนค้นพบวิธีการปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงธรรม อันเป็นคำสอนดั้งเดิมแห่งพระพุทธองค์ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งว่า ท่านได้ค้นพบการปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงธรรมกาย อันเป็นกายแห่งการตรัสรู้ธรรม และได้เผยแผ่วิธีการปฏิบัติ จนมีผู้คนมากมายทั้งในและต่างประเทศประพฤติปฏิบัติตาม และเข้าถึงธรรมกาย เป็นพยานแห่งการตรัสรู้ธรรมและการเข้าถึงเส้นทางอันประเสริฐมาจนปัจจุบัน ซึ่งพระภิกษุผู้คงแก่เรียนรูปนั้นก็คือ พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) หรือหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ผู้เข้าถึงธรรมแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดังนั้น เมื่อถึงวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ อันเป็นวันคล้ายวันเข้าถึงธรรมของพระเดชพระคุณหลวงปู่ เหล่าศิษยานุศิษย์ทั้งหลายทั่วโลก ก็จะพร้อมใจกันจัดพิธีบูชาครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย

เมื่อท่านสว่าง... โลกก็สว่างด้วย

พระพุทธธรรมคำสอนแห่งพระพุทธองค์มีความประเสริฐเป็นอย่างยิ่ง แต่บุคลลผู้จะเป็นต้นแบบแห่งการปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงธรรมนั้น ล้วนหาได้ยากยิ่งเพราะการศึกษาธรรมนั้น ไม่เพียงจะมีเฉพาะด้านปริยัติที่จะต้องร่ำเรียนศึกษาทางหลักธรรมอันเป็นภาคทฤษฎีเท่านั้น แต่ยังต้องมีด้านปฏิบัติ เพื่อให้รู้แจ้งเห็นจริงในคำสอนอันเป็นปฏิเวธธรรมอีกด้วย นับตั้งแต่พระเดชพระคุณหลวงปู่ได้อุปสมบท ณ วัดสองพี่น้อง อำเภอสองพี่น้อง จังหวัดสุพรรณบุรี ท่านก็มุ่งประพฤติปฏิบัติ เพื่อให้รู้แจ้งเห็นแจ้งในพระพุทธธรรมคำสอน จนกระทั่งปีพุทธศักราช ๒๔๖๐ อันเป็นพรรษาที่ ๑๒ แห่งการครองเพศบรรพชิตของท่าน ท่านได้ไปพำนักอยู่ ณ วัดโบสถ์ (บน) บางคูเวียง อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี และในกลางพรรษานั้น คือในคืนวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ ท่านได้ยอมสละแม้ชีวิต นั่งสมาธิอยู่ต่อหน้าองค์พระประธานในอุโบสถด้วยตั้งมโนปณิธานอย่างแน่วแน่ว่า ถ้าหากไม่เห็นธรรมจะไม่ยอมลุกจากที่ ...จนในที่สุดพระเดชพระคุณหลวงปู่ก็ได้พบกับประสบการณ์ภายใน คือการเข้าถึงธรรมกาย ค้นพบวิธีปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงธรรมแห่งองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และได้นำมาเผยแผ่แก่ชาวโลกทั้งหลาย ซึ่งกล่าวได้ว่า เมื่อพระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านสว่าง โลกก็สว่างด้วย นอกจากนี้ ไม่เพียงพระเดชพระคุณหลวงปู่จะค้นพบวิชชาอันประเสริฐนี้เท่านั้น สิ่งที่ล้ำเลิศไปอีก ก็คือ ท่านต้องการจะไปดับแหล่งที่มาของกองกิเลสทั้งหลาย ดังนั้น ท่านจึงได้รับการยกย่อง อีกฐานะหนึ่งว่า ท่านคือ "พระผู้ปราบมาร”

ร้อยรวมดวงใจ ถวายเพื่อบูชาครู

พิธีบูชาครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายในปีนี้ จัดขึ้น ณ สภาธรรมกายสากล วัดพระธรรมกาย โดยพิธีในภาคเช้า เป็นการปฏิบัติธรรม ณ สภาธรรมกายสากล พร้อมทั้งมีการประกอบพิธีถวายภัตตาหารเป็น สังฆทาน ส่วนในภาคบ่าย เริ่มจากการปฏิบัติธรรม โดยมีหลวงพ่อธัมมชโย เป็นประธาน ซึ่งเป็นที่น่าสังเกตว่า เมื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อนำสาธุชนทั้งหลายนั่งสมาธิ แม้จะเป็นพื้นที่ส่วนใดของสภาธรรมกายสากลที่มีผู้คนมาร่วมประกอบพิธี แต่ละบริเวณเหล่านั้นต่างเงียบสงบ ทุกคนใจจดจ่อกับเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ อันเป็นการแสดงถึงการรวมใจอย่างตั้งมั่น ที่จะน้อมถวายเป็นการบูชาครูผู้นำทางสว่างมาให้แก่สรรพชีวิต ต่อจากนั้นเป็นพิธีบูชาครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย โดยพระเดชพระคุณหลวงพ่อนำกล่าวคำบูชาครู ตามด้วยเสียงที่เปล่งออกมาจากความกตัญญูบูชาของเหล่าสาธุชนอย่างพร้อมเพรียง จากนั้นเป็นพิธีสักการะรูปหล่อทองคำพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร โดยมีสาธุชนผู้มีบุญ เหล่าศิษยานุศิษย์จากทุกสารทิศ เข้าวางพวงมาลัยดอกมะลิบูชาสักการะอย่างล้นหลาม จากนั้นเป็นพิธีจุดเทียนใจไฟนิรันดร์อนันตชัย และพิธีเพาะเมล็ดต้นกล้าดอกดาวรวยเป็นปฐมเริ่ม ซึ่งดอกดาวรวย ก็คือดอกดาวเรืองพันธุ์พิเศษ ที่เตรียมปลูกไว้สำหรับโปรยรับการเดินธุดงค์ธรรมชัยของพระธรรมทายาทนับพันรูป ที่จะมาร่วมประพฤติปฏิบัติธรรมและเดินธุดงค์บนเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ ซึ่งคาดว่าจะมีขึ้นในช่วงปีใหม่พุทธศักราช ๒๕๕๖ ที่จะถึงนี้

พระเดชพระคุณหลวงปู่ ผู้นำสู่การเผยแผ่เชิงรุก

การค้นพบวิชชาธรรมกาย ตลอดจนการปฏิบัติจนเข้าถึงธรรมกายของพระเดชพระคุณหลวงปู่ ถือเป็นปรากฏการณ์อันสำคัญของโลกในยุคปัจจุบัน โดยหากจะกล่าวในแง่หนึ่งก็คือ เป็นการเปิดศักราชแห่ง การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในเชิงรุก เพราะผู้คนไม่น้อยอาจจะคุ้นกับความเชื่อที่เคยพบเห็นมาในอดีตว่า พระภิกษุสงฆ์มักจะจาริกและพำนักอยู่ในป่าเขาลำเนาไพร หากจะเดินธุดงค์ก็ต้องเป็นการเดินตามป่าเขาดังกล่าว แต่สำหรับพระเดชพระคุณหลวงปู่ หากท่านจะถือตามแบบอย่างดังกล่าวนั้น ท่านคงไม่มาปักหลักเผยแผ่และขยายการปฏิบัติเพื่อการเข้าถึงธรรม ณ วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านคงไม่ต้องขวนขวายสั่งสอนศิษยานุศิษย์ให้ลำบาก เพราะลำพังตัวท่านก็เอาตัวรอดได้แล้ว และขณะเดียวกันก็คงจะไม่มีวัดพระธรรมกาย ไม่มีศูนย์ปฏิบัติธรรมที่เกิดขึ้นอยู่ทั่วโลกในปัจจุบัน และไม่มีปัญหาการถูกกล่าวร้ายโจมตีจากผู้ไม่เข้าใจ แต่เพราะพระเดชพระคุณหลวงปู่ท่านมุ่งเผยแผ่เชิงรุก ปักหลักอยู่กลางกรุงและเผยแผ่ธรรมะอยู่กลางแหล่งที่กำลังเจริญด้วยวัตถุและเทคโนโลยี ความยากก็ย่อมปรากฏขึ้น การที่จะต้องกระทบกระทั่งกับกระแสแห่งผลประโยชน์ และความขัดแย้งย่อมหลีกเลี่ยงได้ยากเช่นกัน แต่เพราะความเมตตา อดทน และเห็นแก่ผู้คนที่กำลังตกอยู่ในห้วงแห่งภัยในวัฏสงสาร ห่างจากกระแสแห่งพระสัทธรรม ท่านจึงพร้อมจะเผชิญกับสิ่งที่เป็นปัญหาและอุปสรรคดังกล่าวอย่างไม่หวาดหวั่น ทั้งนี้ มโนปณิธานดังกล่าวได้ถูกสานและสืบทอดมายังคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย ซึ่งเป็นศิษย์เอกที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ยกย่องว่า "หนึ่งไม่มีสอง" และสืบทอดมาถึงหลวงพ่อธัมมชโย และก่อให้เกิดการแผ่ขยายของพระพุทธศาสนาอย่างยิ่งใหญ่ไปทั่วโลกในปัจจุบัน

ขอก้มกราบมนัสน้อม วรจอมวิชชาจารย์

แม้พระพุทธองค์จะเสด็จดับขันธปรินิพพานไปแล้วถึง ๒,๕๕๕ ปี การสอนและการปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงธรรมก็เริ่มรางเลือน แต่กระนั้นใช่ว่าชาวโลกจะหมดสิ้นหนทางที่จะบรรลุสู่บรมสุขนี้ได้ ทั้งนี้เพราะเมื่อพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) หรือหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญได้ค้นพบการปฏิบัติเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย อันเป็นกายแห่งการตรัสรู้ธรรมแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ช่วยให้ชาวโลกทั้งหลายมีแนวทางอันประเสริฐที่จะได้พบกับสันติสุขที่แท้จริง ดังนั้น การค้นพบวิชชาธรรมกาย จึงเป็นการค้นพบที่ยิ่งใหญ่กว่าการค้นพบใด ๆ เพราะสามารถนำพาชาวโลกอีกเป็นอันมากข้ามพ้นห้วงแห่งความทุกข์ในวัฏสงสาร สู่ความเป็นอมตสุขแห่งพระนิพพานอันเกษมได้ ด้วยเหตุนี้ ในวาระโอกาสแห่งวันคล้ายวันเข้าถึงธรรมของพระเดชพระคุณหลวงปู่ พวกเราเหล่าศิษยานุศิษย์ทั้งหลาย จึงขอน้อมถวายสักการะนมัสการ แด่พระผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ผู้เป็นแสงสว่างอันยิ่งใหญ่ด้วยเศียรเกล้า