วิธีแก้แค้นอย่างถูกหลักวิชชา

มีหลายคน เมื่อโดนคนทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ ก็มักจะตอบกลับด้วยการทำให้เจ็บคืน ซึ่งดูเผิน ๆ ก็เหมือนจะยุติธรรมดี แต่แท้ที่จริงแล้วเป็นการก่อเวร ผูกเวรกันแบบไม่จบไม่สิ้น

ที่สำคัญการกระทำเช่นนี้ ยังเป็นการแสดงออกถึงภูมิต้านทานของจิตใจที่อ่อนแอ เพราะพลังแห่งความดีไม่ได้ช่องส่งผล เนื่องจากความรู้สึกผูกโกรธครอบงำอยู่ ทำให้คิดที่จะทำร้ายเขาตอบ โดยเข้าใจผิดว่า การทำร้ายเขาตอบจะทำให้ตัวเองสบายใจ แต่ความจริงแล้ว ความไม่สบายใจจะเกิดขึ้นกับทั้งสองฝ่าย

ฉะนั้น..ทางที่ถูกต้อง เราต้องแก้แค้นอย่างถูกหลักวิชชา คือ ต้องคลี่คลายความโกรธที่ผูกไว้กับใจ ต้องแก้มันออกจากใจด้วยการฝึกสมาธิ เพื่อที่ใจจะได้คลายความโกรธ เมื่อใจตั้งมั่นหยุดนิ่งสนิทอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ใจจะมีภูมิต้านทาน ความสุขจะเข้ามาแทนที่ จนใจเราอยู่เหนือความรู้สึกที่อยากจะแก้แค้น

เมื่อเป็นเช่นนี้..สักวันหนึ่งผู้ที่ทำร้ายเรา ก็จะเกิดความสำนึกผิดขึ้นเอง ดังเรื่องราวของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงให้อภัยแก่พระเทวทัต จนกระทั่งพระเทวทัตสำนึกผิดนั่นเอง...

Cr. รัดเกล้า ลิ่วเฉลิมวงศ์ สำนักสื่อธรรมะ

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๙๕ เดือนมีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๒

***สามารถนำไปเผยแพร่ได้ แต่ขอให้ใส่ Cr. ผู้เขียนด้วย***

คลิกบทความได้ที่นี่ https://dhamma-media.blogspot.com/2019/02/blog-post_9.html

คลิกอ่านแต่ละบทความของวารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๙๕ ประจำเดือนมีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๒ ได้ที่นี่