หลุดหนี้..กลายเป็นเศรษฐีแบบจัดเต็มในพริบตา

คุณทองพาน สุทธาดล เจ้าของโครงการบ้านจัดสรรและร้านค้าขายของชำ

เธอผู้นี้..เข้าวัดในสภาพหนี้สินท่วมตัว

ร้องไห้เพราะหาทางออกให้ชีวิตไม่ได้

แต่สุดท้ายเธอก็หลุดหนี้ราวกับปาฏิหาริย์

ด้วยวิธีการที่เหลือเชื่อ !!!

------------------------------------

คุณทองพาน สุทธาดล แม่ค้าขายของชำวัย 63 ปี แห่ง จ.นครราชสีมา ปัจจุบันเธอเป็นเจ้าของโครงการบ้านจัดสรรร่วมกับลูกชาย คุณกำธร สุทธาดล

“เดิมเราก็ใช้ชีวิตตามประสาคนบ้านนอก คือ ไม่ดิ้นรนกระเสือกสนอะไรมากนัก เรียกได้ว่าพอมีพอใช้ ไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไร แต่หลังจากเราส่งลูกชายเรียนจบวิศวะโยธา ที่มหาวิทยาลัยพระจอมเกล้าธนบุรี เขาก็มาชวนเราให้ไปซื้อที่ดินประมาณเกือบ 20 ไร่ ที่ จ.สระบุรี เพื่อลงทุนทำโครงการบ้านจัดสรร

“ตอนนั้นเราไม่มีทุนอะไรกันเลย จึงจำเป็นต้องไปกู้ธนาคารมาลงทุนก่อน แต่พอทำไป ๆ งบก็บานปลาย ทุนหายกำไรหด จนเราต้องไปกู้คนโน้น ยืมคนนี้ รอบทิศ จนติดหนี้ท่วมหัวมากถึง 4 ล้านกว่าบาท

“ตอนนั้นทั้งเราทั้งลูกชายเครียดมาก ไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหาชีวิตอย่างไร บางวันเรากลุ้มใจหนัก กินข้าวไปร้องไห้ไป นึกน้อยใจในชีวิตไปต่าง ๆ นานา ไม่เคยมีความสุขเลยสักวัน เพราะต้องคอยหลบแต่เจ้าหนี้ โดยเฉพาะลูกชาย คืนหนึ่งเขากลุ้มมากจนทนไม่ไหว โทร.มาหาเรากลางดึก แล้วอยู่ ๆ ก็มาบอกกับเราว่า จะขอไปบวชในโครงการบวชพระ 1 แสนรูปเข้าพรรษา ในปี 2553 พอเราฟังก็ตกใจมากว่าเขาเป็นอะไรไป เพราะปกติลูกชายคนนี้เขาไม่เคยสนใจเรื่องทำนองนี้เลย อีกทั้งไม่ได้นับถือศาสนาพุทธเหมือนกับเรา

“แต่เราก็ดีใจและปลื้มใจมาก ที่อยู่ ๆ ลูกชายคนเดียวของเราจะยอมบวชให้ถึง 1 พรรษา และพอเขาไปบวชจบโครงการมา เขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย คือ เชื่อมั่นศรัทธาในพระพุทธศาสนามาก หันมาทำทาน รักษาศีล นั่งสมาธิ จนเราก็งงว่า เป็นไปได้อย่างไร และที่แปลกใจหนักคือ เขามาเล่าธรรมะบ้าง ชวนเราให้ไปบวชอุบาสิกาแก้วบ้าง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เราได้เข้าวัดพระธรรมกายครั้งแรกโดยการมาบวชอุบาสิกาแก้วเมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2553 ปีเดียวกันกับลูกชาย

“หลังจากจบโครงการแล้ว ลูกชายก็ออกออกมาทำบ้านจัดสรรต่อ ซึ่งหนี้สินก็เพิ่มสูงขึ้นไปอีก เพราะดอกเบี้ยขึ้น แถมยังไม่มีเงินจ่ายค่าแรงคนงาน ทำให้เกิดปัญหาตามมามากมาย

“แต่มาตอนนี้ลูกชายเราแปลกมาก แม้ว่าเขาจะกลุ้ม จะเครียดอย่างไร ก็ไม่หาทางออกด้วยวิธีการที่ผิด ๆ แต่กลับโทร.มาถามเราว่า แม่ ๆ อยากจะขายที่ดินได้ไหมล่ะ แต่แม่จะขายได้ก็ต่อเมื่อแม่มีบุญนะ และการทำให้ตัวแม่มีบุญ ก็ต้องทำบุญก่อน ซึ่งตอนนั้นเขาก็ชวนเราทำบุญสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว เราก็เลยถามลูกกลับไปว่า แล้วจะให้แม่เอาเงินที่ไหน ตอนนี้เราไม่มีเงินทองอะไรเหลือเลย เพราะขนาดค่าแรงคนงานเราก็ยังไม่มีจะจ่ายพวกเขาเลย ลูกชายก็บอกว่า สร้อยทองที่คอแม่หนัก 2 บาทนั่นไง จากนั้นเราก็ไม่รอช้ารีบนำทองไปจำนำ แล้วเอาเงินมาทำบุญสร้างพระจารึกชื่อตัวเราเองไป 1 องค์ ซึ่งลูกชายก็บอกเราอีกว่า ผมอยากจะสร้างด้วย ซึ่งพอเรามาดูเงินที่เหลือแล้วมันไม่พอ ลูกชายจึงแนะนำให้เราเอารถคันหนึ่งไปเข้าไฟแนนซ์ เพื่อเอาเงินออกมาสร้างพระ เพราะเรามีรถอยู่ 2 คัน

หลังจากบวชอุบาสิกาแก้วแล้ว คุณทองพานก็ได้ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาอย่างเป็นประจำมากขึ้น

“พอสร้างพระเสร็จ ลูกชายก็บอกให้เราไปบวชอุบาสิกาแก้วอีกเป็นครั้งที่ 2 แต่ตอนนี้ให้เราติดป้ายประกาศขายที่ดิน 9 ไร่ แล้วไปนั่งสมาธิอธิษฐานขอกับหลวงปู่ในช่วงที่บวชอยู่ ซึ่งช่วงนั้นเราก็อธิษฐานขอหลวงปู่วัดปากน้ำตลอดเลยว่า หลวงปู่เจ้าขา…ลูกเป็นหนี้เป็นสินเขามากมายไม่รู้จะหันไปพึ่งใครแล้ว ถ้าลูกขายที่ดินได้ก็จะนำมาทำบุญทอดกฐิน 1 M (ในปี 2545)

ที่ดิน 9 ไร่ ที่ขายได้อย่างอัศจรรย์

“หลังจากนั้นไม่นาน ก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้ คือเจ้าของที่ดินที่อยู่ติดกับเราเกิดเป็นอะไรขึ้นมาก็ไม่ทราบ คือเขารู้สึกขัดใจที่เราจะขุดคลองในที่ของเราเอง จนกลายเป็นปัญหาใหญ่ที่ทำให้มีปากมีเสียงกัน และด้วยบุญบันดาลอย่างไรก็ไม่ทราบ เราก็เลยพูดกับเจ้าของที่ดินคนนั้นไปว่า “งั้น..คุณซื้อที่ดินของฉันไหมล่ะ” ซึ่งก็แปลกมาก เขาตอบตกลงอย่างง่าย ๆ คือเขายอมซื้อที่ดินของเราทั้งหมด 9 ไร่ โดยให้ราคาสูงถึงไร่ละ 1.5 M ทั้ง ๆ ที่เดิมมีราคาแค่ไร่ละ 4 แสนบาทเท่านั้น จึงทำให้เราได้เงินมาทันที 10 กว่า M

“เรื่องนี้ทำให้เราและคนในครอบครัวอัศจรรย์ใจมาก เพราะเจ้าของที่ดินที่ดูเหมือนจะเป็นศัตรูกันไปแล้ว กลับกลายมาเป็นลูกค้าที่แสนดี ที่ซื้อที่ดินกับเราในราคาที่เหลือเชื่อ ทั้ง ๆ ที่ที่ดินของเจ้าอื่นหลาย ๆ เจ้า เขาก็จะขายเหมือนกัน แถมที่สวยกว่าเราอีก เพราะไม่เป็นแอ่ง อีกทั้งยังติดป้ายประกาศขายมาตั้งนานแล้ว เขาก็ไม่ไปซื้อ

“ตรงจุดนี้…ทำให้เรารู้สึกขอบคุณลูกชายเป็นอย่างมาก ที่เขาแนะนำให้เราทำบุญในช่วงที่สภาพเราย่ำแย่และตกอับอย่างหนัก เพราะถ้าเรามัวแต่นั่งกลุ้มนอนกลุ้มอยู่อย่างเดิม ป่านนี้เราก็คงแย่หนักไปมากกว่านี้อีก อีกทั้งยังรู้สึกว่า ตัวเองคิดไม่ผิดที่เชื่อลูกชาย เพราะคนทั่ว ๆ ไป ถ้าติดหนี้ขนาดนี้ เขาไม่กล้าถอดสร้อยทองหรือเอารถไปเข้าไฟแนนซ์ ยอมติดหนี้เพิ่มแล้วเอามาทำบุญหรอก แต่เนื่องจากเราลองมาหลายวิธีแล้ว หนี้สินก็ยังเพิ่มขึ้นอย่างไม่หยุดยั้ง แต่พอเราตัดสินใจทำบุญอย่างสุดกำลังไป กลับทำให้เราเจอช่องทางและโอกาสที่ดีกว่าได้อย่างที่เราเองก็คิดไม่ถึง

“ตอนนี้เราเชื่อมั่นในอานุภาพบุญเหลือเกิน โดยเฉพาะบุญทอดกฐิน คือด้วยความที่เราตั้งใจจะเป็นประธานกองอย่างใจจดใจจ่อ ผนวกกับการตั้งจิตอธิษฐานขอบารมีหลวงปู่ จึงทำให้เรามีเงินเคลียร์หนี้ 4 ล้านกว่าบาทจนหมด สามารถไถ่สร้อยทองและรถออกมาได้เหมือนเดิม และที่สำคัญยังมีเงินเป็นประธานกองกฐิน 1 M ได้สมใจ และมีเงินสร้างองค์พระให้คนในครอบครัวจนครบทุกคน…”