นิสัยที่ถูกสร้างขึ้น เมื่อทำทานบ่อย ๆ

การบริจาคทาน  การทำบุญด้วยทรัพย์และปัจจัย ๔  นอกจากจะมีอานิสงส์โดยตรง คือ ทำให้ภพชาติเบื้องหน้ามั่งคั่งร่ำรวยไปด้วยโภคทรัพย์สมบัติแล้ว นิสัยที่ถูกสั่งสมขึ้นจากการบริจาคทานถี่ ๆ และทำบุญอย่างสุดกำลังบ่อย ๆ จะทำให้เรามีอัธยาศัยไม่โลภ ตัดความตระหนี่ออกจากใจได้ง่าย  ไม่คิดอยากได้สิ่งของของผู้อื่นมาเป็นของตน มักน้อย สันโดษ ไม่มีลับลมคมใน ซื่อสัตย์ ใจกว้าง ปลอดกังวลในเรื่องทรัพย์ได้ง่าย และมีสภาพจิตใจที่ไม่ติดอะไรเลย ทำให้เวลานั่งสมาธิใจจะรวมหยุดนิ่งได้เร็ว  จิตใจจะปลอดโปร่ง ไม่ยึดมั่นถือมั่นจนเกินเหตุ สามารถอดทนต่อความพลัดพรากจากของรักได้มากกว่าคนธรรมดาทั่วไป  ทำให้มีนิสัยสลัดตนออกจากภพได้ง่าย

เหมือนการสั่งสมบารมีของพระโพธิสัตว์ในกาลก่อน  กว่าท่านจะสร้างบารมีจนมีบารมีแก่กล้ามากพอที่จะบรรลุอรหัตผล  ท่านต้องสละทรัพย์จำนวนมหาศาลมานับภพชาตินับชาติไม่ถ้วน  ต้องสละเนื้อเป็นทานมากกว่าผืนแผ่นดินบนชมพูทวีป  ต้องควักลูกนัยน์ตามากกว่าดวงดาวบนท้องฟ้า  ตัดศีรษะบูชาธรรมมากกว่าผลมะพร้าวในชมพูทวีป  จนภพชาติสุดท้ายทั้ง ๆ ที่ท่านเป็นถึงเจ้าชาย ก็สละสิทธิ์ไม่ครองราชสมบัติออกบวช  จนในที่สุดก็ได้สิ่งที่ดีและเลิศกว่าราชสมบัติคือ การบรรลุอรหัตผล เพราะท่านมีปัญญามองเห็นว่า การครองราชย์ยังเป็นเหตุให้ต้องเวียนว่ายอยู่ในวัฏฏะ ต้องทนทุกข์ และเกิด แก่ เจ็บ ตายอีกไม่จบไม่สิ้น  แต่การบรรลุมรรคผลนิพพาน คือ สิ้นสุดซึ่งการเกิด แก่ เจ็บ ตายแล้ว...

Cr. ร.ลิ่วเฉลิมวงศ์ สำนักสื่อธรรมะ