ทอดกฐินอย่างไร ให้ได้บุญอย่างคุณยาย

หลังจากที่คุณยายท่านละสังขารไปแล้ว ยากนักที่ใครจะได้มานั่งฟังท่านเล่าเรื่องราวการสร้างบารมีอย่างใกล้ชิดท่านอย่างแต่ก่อน

แต่นี่ก็ไม่ได้หมายความว่า.. เราจะไม่มีโอกาสได้รับรู้ถึงเรื่องราวที่ลึกซึ้งมากกว่าที่เคยรู้มาแล้ว เพราะวันนี้ทางทีมงานเรา ได้ขออนุญาตเข้าสัมภาษณ์บุคคลผู้เป็นอุปัฏฐากใกล้ชิดคุณยายมาโดยตลอด และคุณยายท่านไว้วางใจมากที่สุด นั่นก็คือ กัลยาณมิตร อารีพันธุ์ ตรีอนุสรณ์ ผู้ซึ่งจะสามารถถ่ายทอดเรื่องจำเพาะพิเศษของคุณยาย เกี่ยวกับของการทำบุญทอดกฐิน ที่คุณอาจไม่รู้มาก่อน..

และที่น่าสนใจไปกว่านั้น คุณจะพบคำตอบที่ว่า ทำไมคุณยายถึงปรารถนาและต้องทุ่มเทที่จะทำบุญทอดกฐินอย่างชนิดเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ทั้งๆ ที่บุญจากการที่คุณยายนั่งสมาธิทำวิชชากับหลวงพ่อวัดปากน้ำ ก็มากพออยู่แล้ว และที่สำคัญ ผู้ทรงอภิญญาอย่างคุณยาย ท่านทำอย่างไร ? ถึงได้บุญในการทอดกฐินมากกว่าธรรมดา และสามารถทำได้อย่างถูกหลักวิชชา !!!

จุดกำเนิดกฐินคุณยาย

สมัยที่คุณยายปฏิบัติธรรมอยู่ในโรงงานทำวิชชากับหลวงพ่อวัดปากน้ำ มีบางคนมักจะขอลาหลวงพ่อวัดปากน้ำไปโน่นไปนี่หลายครั้ง เดี๋ยวไปทอดกฐิน ไปทอดผ้าป่า ไปบวชพระ ส่วนคุณยายนั้นหลวงพ่อวัดปากน้ำไม่เคยอนุญาตให้ไปไหนเลย พอคุณยายขอ หลวงพ่อท่านก็บอกว่า ให้นั่งเข้าที่ไปเอง แถมยังบอกต่ออีกว่า ไปดูข้างนอกก็เหมือนกันอย่างนี้แหละ ชีวิตของคุณยายอยู่วัดปากน้ำ จึงขลุกอยู่แต่ในโรงงานทำวิชชามาตลอด จึงเกิดเป็นความปรารถนาที่อยู่ในใจคุณยายเสมอมาว่า “บุญละเอียดเราก็ทำมาตั้งเยอะแล้ว บุญหยาบเราอยากทำจังเลย ขอให้เราได้บวชพระ ขอให้เราได้สร้างวัด ขอให้เราได้ทอดกฐิน” กระทั่งได้ย้ายมาที่นี่คุณยายก็ได้สร้างวัด ได้บวชพระแล้ว เหลือเพียงความปรารถนาสุดท้ายเท่านั้น ที่ยังติดค้างในใจของคุณยายตลอดมาว่าจะต้องทอดกฐินให้ได้ จนคุณยายมักพูดติดปากเสมอๆ ว่า “ ยายคิดมา ๒-๓ ปีแล้ว ยายจะทอดกฐินให้ได้สักครั้ง” คุณยายพูดรำพึงอยู่เช่นนี้นับเป็นสิบๆ ปีเลยทีเดียว กว่าที่ความปรารถนาของท่านจะสำเร็จ

เช้าวันหนึ่ง..ในเดือนพฤศจิกายน ๒๕๓๐ หลังจากวันงานบุญใหญ่ทอดกฐินของวัดพระธรรมกายผ่านไปไม่นาน ขณะที่หลวงพ่อธัมมชโย นั่งฉันภัตตาหารเช้าอยู่ คุณยายได้ตัดสินใจเดินเข้าไปหาหลวงพ่อธัมมชโย พนมมือไหว้แล้วกล่าวกับหลวงพ่อว่า “หลวงพ่อ หลวงพ่อ ยายคิดมา ๒-๓ ปีแล้ว ยายอยากทอดกฐินสักครั้งหนึ่ง ปีนี้ยายอายุ ๘๐ ปีแล้วนะ ขอให้ยายเป็นประธานกฐินสักครั้งหนึ่งเถอะ”

เมื่อหลวงพ่อท่านได้ฟังดังนั้นท่านก็อนุญาตและอนุโมทนากับคุณยายทันที และนี่ก็คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เกิดประวัติศาสตร์กฐินยายที่ต่อเนื่องมานานนับสิบปีของวัดพระธรรมกาย

ความรู้สึกของคุณยายที่เป็นประธานกฐินครั้งแรกในชีวิต

นับจากวินาทีแรกที่คุณยายได้รับอนุญาตจากหลวงพ่อให้เป็นประธานใหญ่ ดูเหมือนพลังแห่งชีวิตของคุณยายจะเพิ่มพูนขึ้นอีกเท่าตัว คุณยายดูแข็งแรงสดชื่นขึ้นมาอย่างผิดหูผิดตา และใจของคุณยายก็มีแต่คำว่า “กฐินของยาย” ดังนั้น ไม่ว่าจะพบเจอใครก็ตาม คุณยายจะเชิญชวนให้มาทอดกฐินกับคุณยายทุกคน และคุณยายจะขยันบอกบุญทุกคนที่พบ อย่างไม่รู้จักเหนื่อย คุณยายจะกล่าวแทบทุกครั้งที่พบหลวงพ่อธัมมชโย หรือเมื่อพบกับพระภิกษุสามเณรในวัดทุกรูป ด้วยคำพูดที่ติดปากคุณยายว่า “ขอให้ทุกท่านมาร่วมบุญกฐินกับยายนะ ช่วยยายบอกกฐินด้วยนะ” และทุกเช้าท่านจะมารอที่โรงฉัน เพื่อบอกบุญพระลูก พระหลาน ให้มาร่วมบุญกับท่าน “ปีนี้ หลวงพ่อให้ยายเป็นประธานกฐิน พระทุกองค์ช่วยยายด้วยนะ” ท่านทำอย่างนี้ทุกเช้า ไม่เคยขาด เป็นเดือนๆ แม้ขณะพบใครช่วงที่ท่านนั่งสามล้อ ท่านก็จะพูดชักชวนอีก ทุกรูป ทุกคน ทุกครั้ง และจะพูดชวนอย่างนี้ไม่ต่ำกว่า ๒๐ ครั้งต่อวันเลยทีเดียว ท่านไม่มีอาการเหน็ดเหนื่อย เบื่อหน่ายแต่อย่างใด มีแต่ความรู้สึกเบิกบาน แจ่มใสยิ่งขึ้น

การเตรียมตัวของคุณยาย

คุณยายเคยพูดว่า “พอได้รับอนุญาต ยายดีใจมาก นั่งเข้าที่ นึกถึงบุญ นึกถึงบริวาร จะชักชวนทุกคนให้มาสร้างบุญกับยาย ทุกคนจะได้ไปเกิดร่วมสร้างบารมีด้วยกันอีก นั่งธรรมะทีไร ก็นึกอธิษฐานเรียกบุญ ตามบริวาร ลูกศิษย์ ตามทุกคนให้มาร่วมบุญกับยาย..”

คุณยายไปบอกบุญทั่วทุกภาค

คุณยายท่านอายุ ๘๐ ปีแล้วไปไหนมาไหนก็ลำบาก ด้วยวัยของท่านจะเหนื่อยง่ายกว่าวัยหนุ่มสาว แต่ท่านก็ไม่กลัวเลยต่อความเหนื่อยยาก ต่อความยากลำบาก ท่านเดินทางไปทั่วทุกภาคของประเทศไทย เช่น จ. เชียงใหม่ พิษณุโลก อุบลฯ ขอนแก่น ฉะเชิงเทรา ภูเก็ต หาดใหญ่ สงขลา รวมทั้งกรุงเทพฯ เองท่านก็ไปบอกบุญเขา มิได้หยุดหย่อน เพราะดวงใจที่ท่านรักลูกหลาน ท่านบอกว่า “ยายสงสารหมดทั้งคนจน คนรวย คนจน เพราะอดีตทำทานน้อย จึงเกิดมาลำบาก ต้องชวนเขาทำบุญ เขาจะได้รวย มีสมบัติติดตัวไป ส่วนคนรวย ในอดีตเขาทำทานไว้ดี ชาตินี้กำลังกินบุญเก่า ถ้าไม่ชวนเขาทำบุญ ชาติหน้าจะเป็นคนจน ยายจึงสงสารทั้งคนจน คนรวย ใครทำบุญกับยายก็จะมีสายบุญเชื่อมโยงกันเอาไว้ ภพชาติต่อไปก็จะมาเจอกัน สร้างบารมีร่วมกันอีก ใครจะไปกับยายก็มาทอดกฐินกับยายนะ ทุกๆ คน”

ทุกสถานที่ที่คุณยายไปถึงจะให้การต้อนรับคุณยายอย่างเต็มที่ อย่างเช่นที่ขอนแก่น ปี ๒๕๓๑ คนก็จะมากันจนแน่นเต็มทั้ง ๒ ชั้น อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ถ้าสอบถามคนที่อยู่ในเหตุการณ์ ก็จะบอกกันว่า บางคนไม่เคยไปวัดพระธรรมกาย ไม่เคยเห็นหน้าก็ยังมากันเลย

พอรู้ว่าคุณยายอาจารย์จะมา พอเข้าไปถามก็จะบอกกันว่า รู้จักคุณยาย ได้ยินชื่อเสียงของท่านตั้งแต่สมัยที่ท่านอยู่ทำวิชชากับหลวงพ่อวัดปากน้ำ พอรู้ว่าคุณยายจะมาก็เลยดีใจ อยากเข้ามากราบท่าน พอคุณยายไปถึง คุณยายก็นำพวกเขานั่งสมาธิกัน แล้วก็ชวนเขาทำบุญทอดกฐินกับคุณยาย คุณยายจะเป็นคนแจกซองกฐินกับมือเองเลยทุกคน ทุกคนดีใจมากและจะเข้ามารับด้วยความปีติกันทุกคน แล้วคุณยายท่านก็ให้พรว่า ให้ได้บุญกันเยอะๆ ให้ได้บุญกับยายทุกๆ คนนะ

จะยากดีมีจนอย่างไรคุณยายก็ไม่ทิ้ง

คุณยายท่านจะบอกบุญทุกคนโดยไม่เว้นเลย เพราะท่านจะเอาบุญเป็นที่ตั้ง อยากให้เขาได้บุญไปกับท่านจริง บางคนท่านบอกไปแล้ว พอเจอครั้งใหม่ ท่านก็บอกเขาอีก บอกให้เขาไปชวนญาติของเขา เพื่อนของเขาให้มาร่วมบุญทอดกฐินด้วย อย่างบางรายไม่ค่อยมีเงิน เช่น คนงานที่วัด คุณยายก็บอกบุญเขา เขาก็ร่วมบุญกับคุณยายอย่างเต็มกำลังด้วยแรงศรัทธา หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ถูกลอตเตอรี่ถึง ๓๐๐,๐๐๐ บาท จะเห็นว่า พอใจเป็นบุญแล้ว ทำบุญด้วยความศรัทธาแล้ว ใจมันเปิดสามารถดึงดูดสมบัติมาได้ คุณยายช่วยเขาแท้ๆ

คุณยายไม่ลืมบอกบุญหมู่ญาติ

คุณยายท่านจะไปบอกบุญกับทุกๆ คน และไม่เคยลืมเลยถึงหมู่ญาติของท่านเอง ท่านจะกลับไปเยี่ยมบ้านที่นครชัยศรี ไปบอกบุญหมู่ญาติของท่านให้มาร่วมบุญทอดกฐินกับคุณยายด้วย ท่านไปสอน ไปเล่าธรรมะ เล่าถึงอานิสงส์ของการทำบุญทอดกฐินให้ฟัง หมู่ญาติของท่านก็จะรวบรวมเงินทำบุญทอดกฐินมากับท่าน หรือบางทีก็จะให้หลานสาวของท่าน นำมาถวายคุณยายที่วัด

คุณยายอธิษฐานผ้ากฐิน

ท่านจะไปบอกพี่เข่งแข เรื่องการตัดเย็บจีวร และจะไปทวงบ่อยๆ เรื่องผ้ากฐิน ถามว่าเสร็จหรือยัง ยายจะเอาไปไว้หัวนอน จะได้เข้าที่เอาผ้าไตรไปอธิษฐานจิตทุกคืน เมื่อได้ผ้ามาแล้ว ท่านดีใจมาก แล้วท่านก็จะนำเข้าที่ไปถวายพระพุทธเจ้า วันละหลายๆ ครั้ง ตรงนี้สำคัญคนที่เป็นประธานกองหรือร่วมบุญกฐินกับคุณยายในครั้งนี้ ให้อธิษฐานนั่งสมาธิตั้งใจทุกวัน แล้วก็ให้จบผ้าไตรอธิษฐานจิต เพราะคำอธิษฐานนั้น จะเป็นผังสำเร็จเป็นคำอธิษฐานที่ศักดิ์สิทธ์ เพราะเป็นคำอธิษฐานที่ให้ผลมากกว่าที่เราอธิษฐานเองตลอดชีวิต ต้องอธิษฐานไม่ให้ขาดเลยแม้แต่วันเดียว เพราะคุณยายทำวิชชา ให้บุญเกิดขึ้นต่อเนื่องตลอดเวลา นับตั้งแต่ได้ผ้าไตรไปแล้ว ที่สำคัญคือว่าเราจะต้องนั่งสมาธิ ไม่ให้บุญหกหล่น คือต้องประคองใจให้ดีๆ อย่าโกรธ อย่าหงุดหงิด อย่าเศร้าหมอง ซึมๆ ท้อแท้ หดหู่ สิ่งนี้อย่าให้เกิดขึ้น เพราะเดี๋ยวบุญจะหกหล่น ต้องรักษาใจไว้ตลอด ก่อนที่จะถึงช่วงงานกฐิน

ความเคารพที่คุณยายมีต่อหลวงพ่อวัดปากน้ำ

คุณยายเคารพครูบาอาจารย์มาก เพราะฉะนั้นคุณยายจะทุ่มสุดชีวิตเลย ไม่ว่าจะเป็นคุณยายทองสุก หรือว่าหลวงพ่อวัดปากน้ำ แต่ผู้ที่มีพระคุณมากที่สุด ก็คือ พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ ซึ่งนอกจากท่านจะทำตามคำสั่งที่หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านบัญชาว่า ให้ไปตามผู้ที่สืบทอดวิชชาธรรมกาย ซึ่งเกิดแล้วที่ จ. สิงห์บุรี และให้เผยแผ่วิชชาธรรมกายไปให้กว้างไกลที่สุด เท่าที่จะเป็นไปได้ คุณยายท่านก็ได้ทำสุดความสามารถ จนกระทั่งท่านหมดลมหายใจ แต่สิ่งหนึ่งที่คุณยายอยากทำมากคือสร้างมหาวิหารบูชาธรรมหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ในชีวิตของคุณยาย ที่คุณยายจะบูชามหาปูชนียาจารย์ของท่าน คือ พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ

ด้วยบุญนี่เอง คุณยายจึงทุ่มเทอย่างที่สุด แม้ท่านจะละสังขารไปแล้ว ท่านก็ยังมีหัวใจไปตามลูกหลานของท่าน ให้มาร่วมบุญกฐินครั้งนี้กับคุณยาย

ด้วยบุญจากการนั่งสมาธิทำวิชชา จัดว่าได้บุญมากที่สุดแล้ว แต่ทำไมคุณยายจึงต้องทอดกฐิน สู้เอาเวลามานั่งสมาธิอย่างเดียวไม่ดีกว่าหรือ ???

คุณยายท่านบอกว่า ยายอยากได้ทั้งบุญหยาบและบุญละเอียด บุญหยาบก็หมายถึง สร้างวัด บวชพระ ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า หรือบุญที่ทำออกมาแล้วเห็นเป็นรูปธรรม ถ้าทำบุญหยาบแล้วอานิสงส์ ก็คือ เราจะได้ทรัพย์สมบัติที่มีความสมบูรณ์ บริบูรณ์ เกิดไปทุกภพทุกชาติ ก็จะสร้างบารมีอย่างไม่ลำบาก ถ้าเคยอ่านในพระไตรปิฎกก็จะเห็นว่า พระอรหันต์บางรูปที่แม้บรรลุธรรมแล้ว ท่านไปเดินบิณฑบาต บางรูปยังไม่ได้ภัตตาหารเลยก็มี เพราะท่านไม่ได้ทำบุญอย่างนี้ไว้ แต่อย่างพระสีวลี ที่เป็นเลิศทางด้านลาภสักการะ จะไปแห่งหนตำบลใดก็ตาม ท่านก็จะมีความสมบูรณ์ และความบริบูรณ์ มีความสะดวกสบายในการสร้างบารมีตลอด เพราะฉะนั้นบุญหยาบนี่สำคัญ คุณยายถึงเห็นความสำคัญของการทอดกฐินนี้มาก

การทำบุญทอดกฐินเป็นบุญที่ทำได้แค่ปีละครั้ง หรือที่เรียกว่าเป็นบุญตามกาล คือให้ตามเวลาที่ควรจะให้ เช่น ให้กับพระหรือคนที่กำลังเดินทาง หรือให้ผลไม้ตามฤดูกาลเป็นทาน หรือให้ของกับผู้ที่กำลังเจ็บไข้ได้ป่วย ที่สำคัญการทอดกฐิน เป็นการทำบุญกับพระภิกษุที่เพิ่งจำพรรษาครบ ๓ เดือน ซึ่งเป็นเนื้อนาบุญเป็นอย่างดี และผู้ที่ทำบุญตามกาลเช่นนี้ จะมีผลบุญติดตัวไป คือ ไม่ว่าจะเกิดมากี่ภพกี่ชาติ ก็จะเป็นผู้มีสมบัติมาก ได้รับความสำเร็จความประสงค์ในเวลาที่ต้องการได้โดยง่าย หรือเรียกได้ว่ามีสมบัติมาไม่ขาดมือ แม้อาจจะไม่ใช่คนรวย แต่หากอยากได้สิ่งใดก็จะได้ดังใจ หรือถ้าจะไปอ่านในพระไตรปิฎกเพิ่มเติมก็จะพบว่า อานิสงส์ของการทำบุญทอดผ้ากฐินนั้น ในภพชาติที่เกิดมาเจอพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็จะได้รับการบวชแบบเอหิภิกขุอุปสัมปทา มีผ้าลอยลงมาจากบนท้องฟ้า

ทำอย่างไรถึงจะได้บุญมาก

จะได้บุญมากหรือน้อยนั้น ขึ้นอยู่กับความตั้งใจทุ่มเททำอย่างเต็มที่ มีความศรัทธาที่ต่อเนื่อง รักษาใจให้ใส ไม่ให้หงุดหงิด เพื่อไม่ให้บุญหกบุญหล่นเลย แล้วก็ทำบุญอย่างเต็มกำลังของเราให้มากที่สุด ชักชวนคนอื่นทำอย่างเต็มที่ หรือแม้ว่าเราจะเป็นประธานกองเอง เราทำบุญในส่วนของเราเต็มหมดแล้ว แต่เวลาในการทอดกฐินยังมาไม่ถึง ก็ขอให้เราทำอีกอย่างเต็มที่ เพราะอานิสงส์ที่เราจะได้นั้น จะเป็นอานิสงส์ที่เกินควรเกินคาด ใจเราก็จะใส เกาะเกี่ยวอยู่ในบุญตลอดเวลา ทำตามอย่างคุณยาย ท่านชวนคนทำบุญตลอด ถ้ายังไม่ถึงวันทอดกฐิน แม้ถึงวันทอดกฐินที่ทอดไปแล้ว ท่านก็ชวนทอดกฐินในปีต่อไป ถ้าเราตั้งใจทำอย่างเต็มที่แล้ว เราก็จะได้บุญเต็มที่อย่างในพระไตรปิฎกเรื่อง จูเฬกสาฎก ที่มีพราหมณ์ ๒ สามีภรรยา เป็นมหาทุคตะที่จนมาก มีผ้าห่มเพียงผืนเดียว เวลาจะไปไหนมาไหน ต้องผลัดกันห่มออกไปข้างนอก แล้วมีอยู่วันหนึ่ง จะไปฟังธรรมกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  พอฟังธรรม พราหมณ์เกิดศรัทธาปีติอย่างเปี่ยมล้น อยากจะถวายผ้าผืนเดียวที่ตัวเองมีอยู่ แต่ยังห่วงภรรยาที่บ้านกลัวจะไม่มีผ้าห่ม เมื่อยาม ๑ ยาม ๒ ผ่านไปทั้งๆ ที่ศรัทธามากแต่ก็ยังตัดใจไม่ได้ พอยาม ๓ ถึงได้ตัดใจถวายกับพระพุทธเจ้าได้ ด้วยผลบุญนี้ ทำให้พระราชาพระราชทานทรัพย์สมบัติมากมายให้เขา แต่ถ้าถวายในยาม ๒ จะได้มากกว่ายาม ๓ เป็น ๒ เท่า แต่ถ้าถวายตั้งแต่ยาม ๑ จะได้มากกว่ายาม ๓ เป็น ๔ เท่า จะเห็นว่า ถวายผ้าเหมือนกัน แต่คนละยามคนละเวลา ผลบุญที่ได้รับจึงต่างกัน การทอดกฐินครั้งนี้ก็เช่นกัน ถ้าศรัทธา แล้วพร้อมก่อน ถวายก่อน ผลบุญก็ได้เต็มๆ อย่างไม่ตกไม่หล่นเลย

สิ่งที่อยากจะฝากไว้

เมื่อเรารู้ว่าการทอดกฐินในครั้งนี้ เป็นบุญถึง ๓ ชั้น ที่เราได้บูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย และเป็นการทอดกฐินโดยมีคุณยายอาจารย์เป็นประธานใหญ่ ซึ่งคุณยายจะทำวิชชาเอาบุญใหญ่ให้กับลูกหลานทุกคน แล้วยังได้ทำบุญกับหลวงพ่อธัมมชโยด้วย เป็นบุญถึง ๓ ชั้น ด้วยกัน เมื่อเราทำบุญนี้แล้ว อยากให้เรานำสิ่งที่ดีๆ เช่นนี้ ไปบอกกับทุกคนที่เรารัก ให้เขารู้ ให้เขาเข้าใจและได้ทำ เพราะในเมื่อโอกาสมาถึงแล้ว อย่าให้โอกาสได้ผ่านไปเปล่าๆ เลย อย่างที่หลวงพ่อวัดปากน้ำเคยพูดสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่กับปู่ผง (อุปัฏฐากใกล้ชิดหลวงพ่อวัดปากน้ำฯ) ว่า ใครก็ตามที่ทำบุญ แล้วมีใจระลึกถึงท่าน ไม่ว่าท่านจะมีชีวิตอยู่หรือตายแล้ว ย่อมได้บุญเสมอกัน เพราะฉะนั้นบุญที่เกิดขึ้นจากการทอดกฐินครั้งนี้ เป็นบุญที่เกิดขึ้นจะนับจะประมาณไม่ได้เลย..

จากเรื่องราวประวัติศาสตร์การสร้างบารมีของคุณยายและกฐินคุณยายเป็นเรื่องราวที่ทุกคนที่ได้มีโอกาสร่วมทอดกฐินกับคุณยายต่างมีความปีติเปี่ยมล้น ท่านเป็นต้นบุญให้กับลูกหลานทุกคนได้สร้างบุญสร้างบารมีร่วมกับท่านแล้วจะได้อานิสงส์สุดจะนับจะประมาณมิได้...

Cr. ร. ลิ่วเฉลิมวงศ์ สำนักสื่อธรรมะ