ผู้เตือน-ผู้ถูกเตือน

โอวเทยฺยานุสาเสยฺย      อสพฺภา จ นิวารเย

สตํ หิ โส ปิโย โหติ      อสตํ โหติ อปฺปิโย

พึงแนะนำตักเตือนเถิด พึงพร่ำสอนเถิด พึงห้ามปรามจากความชั่วเถิด

คนที่ทำเช่นนั้น ย่อมเป็นที่รักของสัตบุรุษ และไม่เป็นที่รักของอสัตบุรุษ

(๒๕/๑๖)

การตักเตือนเป็นการยาก

พร้อม ๆ กับการรับคำเตือนก็เป็นการยาก

ผิดทั้งคู่

ผู้เตือนเตือนจนผู้ถูกเตือนกลัว

ผู้ถูกเตือนมีปฏิกิริยาจนผู้เตือนไม่กล้าเตือน

ถูกทั้งคู่

ผู้เตือนเตือนอย่างมีกุศโลบายจนผู้ถูกเตือนยินดีแก้ไข

ผู้ถูกเตือนน้อมรับพร้อมแก้ไข ทำให้ผู้เตือนกล้าเตือนอีกด้วยความชื่นใจ

ผู้เตือนต้องมีเมตตาจิต มีสติ มีปัญญา

มีกุศโลบาย ค่อย ๆ ชักจูง ค่อย ๆ แนะนำ

แม้รู้ทั้งรู้ว่าอาจไม่เป็นที่รักอยู่บ้าง

ก็เห็นแก่ประโยชน์เป็นหลักใหญ่

ผู้ถูกเตือนต้องมีสติมีปัญญารองรับ

มีความรักในการฝึกฝนตนเอง

น้อมรับคำแนะนำพร้อมปรับปรุงแก้ไขตนเองอยู่เสมอ

ทำให้ผู้เตือนปลาบปลื้มใจว่า

สิ่งที่แนะนำไปเกิดประโยชน์อย่างใหญ่หลวง

ถ้าทำอย่างนี้ได้ทั้งผู้เตือนและผู้ถูกเตือน

ก็จะได้ประโยชน์อย่างยิ่งทั้งสองฝ่าย

และก่อเกิดกุศลอย่างยิ่งทั้งสองฝ่ายเช่นกัน

Cr. อิ่มธรรม 
วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๗๑ เดือนมกราคม พ.ศ. ๒๕๖๐

เพื่อนแท้คือบุญ (ปีก่อนหน้า)

สิ่งที่ควรรักษาไว้ยิ่งกว่าทรัพย์

คลิกอ่านส่องธรรมล้ำภาษิตของวารสารอยู่ในบุญ ปี พ.ศ. ๒๕๖๐ ตามลิงก์ด้านล่างนี้
เพื่อนแท้คือบุญ (ปีก่อนหน้า)
สิ่งที่ควรรักษาไว้ยิ่งกว่าทรัพย์
คนสะอาด-ไม่สะอาด
เพียรบากบั่นต่อเนื่อง
คำพูดของคนไม่ดี
จิตใจโพธิสัตว์