คนสะอาด-ไม่สะอาด
อตฺตตฺถปญฺา อสุจี มนุสฺสา.
มนุษย์ผู้เห็นแต่ประโยชน์ตน
เป็นคนไม่สะอาด
(ขุ.สุ. ๒๕/๓๓๙)
ความสะอาด ใคร ๆ ก็พึงปรารถนา
ความไม่สะอาด ใคร ๆ ก็ไม่พึงปรารถนา
ความสะอาดของสถานที่ เสื้อผ้า สิ่งของ
เป็นเพียงความสะอาดภายนอก เป็นความสะอาดผิวเผิน
ความสะอาดที่สมบูรณ์ นอกจากสะอาดภายนอกแล้ว
ยังสะอาดลึกถึงกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม
คือ มีการกระทำสะอาด คำพูดสะอาด จิตใจสะอาด
คิดดี พูดดี ทำดี เป็นปกติ
ไม่เป็นคนเห็นแก่ตัว ยอมเสียสละเพื่อส่วนรวม
“คิด” ก็คิดเพื่อส่วนรวม “พูด” ก็พูดเพื่อส่วนรวม “ทำ” ก็ทำเพื่อส่วนรวม
คนอย่างนี้จัดเป็น “คนสะอาด” ที่น่ายกย่อง
ส่วนใครที่มีพฤติกรรมตรงกันข้าม
คิดร้าย พูดร้าย ทำร้าย เป็นปกติ
เห็นแก่ประโยชน์ตน ไม่ยอมเสียสละเพื่อส่วนรวม
“คิด” ก็คิดเพื่อประโยชน์ตน “พูด” ก็พูดเพื่อประโยชน์ตน
“ทำ” ก็ทำเพื่อประโยชน์ตน
คนอย่างนี้จัดเป็น “คนไม่สะอาด” ที่น่ารังเกียจ
มาเป็น “คนสะอาด” ที่โลกต้องการ
ดีกว่าเป็น “คนไม่สะอาด” ที่โลกรังเกียจกันเถิด
Cr. อิ่มธรรม
วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๗๓ เดือนพฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๐
คลิกอ่านส่องธรรมล้ำภาษิตของวารสารอยู่ในบุญ ปี พ.ศ. ๒๕๖๐ ตามลิงก์ด้านล่างนี้
 |
 |
|
|
คลิกอ่านส่องธรรมล้ำภาษิตของวารสารอยู่ในบุญ ปี พ.ศ. ๒๕๖๐ ตามลิงก์ด้านล่างนี้
เพื่อนแท้คือบุญ (ปีก่อนหน้า)
คนสะอาด-ไม่สะอาด
Reviewed by สำนักสื่อธรรมะ
on
02:51
Rating:
Reviewed by สำนักสื่อธรรมะ
on
02:51
Rating:
ไม่มีความคิดเห็น: