โครงการอุปสมบทหมู่ บูชาธรรม ๑๐๖ ปี คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง

ตลอดระยะเวลาที่อยู่บนเส้นทางบุญอันสว่างไสว เส้นทางการสร้างบารมี ณ วัดพระธรรมกายแห่งนี้ พวกเราเหล่าศิษยานุศิษย์ต่างตระหนักและระลึกถึงพระคุณอันยิ่งใหญ่ของคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์  ขนนกยูง ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย อยู่ในใจอย่างไม่เคยเสื่อมคลาย คุณยายเป็นต้นแบบ แห่งความดีทั้งหลาย คำพูดและการกระทำของท่านทรงคุณค่า และเปี่ยมด้วยเมตตาธรรม จึงมีอานุภาพปรับเปลี่ยนจิตใจและพฤติกรรมของผู้ที่ได้มารู้จักท่าน ให้ดำเนินชีวิตไปในทางที่ถูกต้องดีงาม

คุณยายพิสูจน์ให้เราเห็นแล้วว่า พระศักดิ์สิทธิ์มีจริง คนศักดิ์สิทธิ์มีจริง คำพูดศักดิ์สิทธิ์มีจริง และการทำตัวเองให้ศักดิ์สิทธิ์นั้นต้องทำอย่างไร ท่านไม่เคยปิดบังอำพราง มีแต่สั่งสอนแนะนำ เพื่อให้ทุก ๆ คนได้รับความสุขในธรรมเช่นเดียวกับท่าน คุณยายสอนเรื่องที่อยู่ใกล้ตัว แต่น้อยคนนักจะมองเห็นได้ คุณยาย  ไม่ได้เรียนหนังสือ ท่านเรียนแต่ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็สามารถทำให้เข้าใจโลกและชีวิตได้อย่างสมบูรณ์   คุณยายจึงเป็นความสว่างท่ามกลางความมืดมิด เปรียบดังพระจันทร์เต็มดวงสว่างไสวอยู่กลางท้องฟ้า ถึงแม้ว่าโลกนี้จะหมุนไปอีกยาวนานสักเพียงไหน คุณยายก็จะยังคงเป็นดวงจันทร์กลางดวงใจของลูกหลานทุกคนตลอดไป

เนื่องในวาระครบ ๑๐๖ ปี วันคล้ายวันเกิดของคุณยายอาจารย์ฯ ซึ่งตรงกับวันที่ ๑๙ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๘ จึงเป็นโอกาสทองของเหล่าศิษยานุศิษย์ ที่จะได้แสดงออกถึงความกตัญญูกตเวทีด้วยการบรรพชาอุปสมบทหมู่ เพื่อสร้างมหากุศลอันยิ่งใหญ่ให้แก่ตนเอง และบูชาธรรมคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง มหาปูชนียาจารย์ ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย

๐๖.๓๐ น. ภาพอุโบสถสีขาวสว่างกลางหมู่ไม้ที่พลิ้วเอนไหวตามแรงลมในยามเช้าภายในเขตพุทธาวาส มองดูสบายตาพาให้สบายใจ ความรู้สึกเย็นสดชื่นที่เกิดขึ้นคงไม่ใช่เพียงเพราะสีเขียวชอุ่มของมวลหมู่ไม้ใบร่มครึ้ม แต่เป็นเพราะอิ่มบุญที่จะได้ร่วมพิธีอุปสมบทบูชาธรรมคุณยายอาจารย์ฯ ครบ ๑๐๖ ปี ในครั้งนี้ด้วย

เสียงฆ้องก้องกังวานไปทั่วบริเวณ พิธีเวียนประทักษิณได้เริ่มขึ้น ริ้วขบวนนำหน้าด้วยพานธูปเทียนแพพระอุปัชฌาย์ ถัดมาเป็นพานพุ่มดอกรัก และพานกรวยดอกลำเจียกนำหน้านาคธรรมทายาท ต่อด้วยคณะผู้ปกครองและคณะญาติที่สะพายบาตรและประคองผ้าไตรด้วยความปลื้มปีติในบุญใหญ่ของการเป็นญาติแห่งพระพุทธศาสนาที่แท้จริง 

จากนั้น เป็นพิธีวันทาสีมาและพิธีวันทาพระประธาน เหล่าสาธุชนยังคงนั่งรออยู่สองฟากฝั่งถนนหน้าโบสถ์เนืองแน่น เพื่อถวายการต้อนรับท่านประธานสงฆ์ คือ พระเดชพระคุณพระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ.๙ ราชบัณฑิต เจ้าอาวาสวัดราชโอรสาราม ที่เมตตาเดินทางไปเป็นพระอุปัชฌาย์

หลังจากเสร็จสิ้นพิธีเวียนประทักษิณ เข้าสู่พิธีขอขมา หากจะเปรียบพิธีบรรพชาอุปสมบทเป็นช่วงสำคัญที่สุดของผู้บวช พิธีขอขมานับเป็นช่วงสำคัญที่สุดของคุณพ่อ คุณแม่ ผู้ปกครองเช่นกัน ที่ท่านจะได้อโหสิกรรมในความผิดพลาดล่วงเกินที่บุตรเคยกระทำไว้ เพื่อความบริสุทธิ์บริบูรณ์ในชีวิตพรหมจรรย์

ขั้นตอนพิธีบรรพชาและพิธีอุปสมบท  นับเป็นพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ อาคันตุกะผู้ไปเยือนทั้งภายในและต่างประเทศ ตลอดจนเหล่าสาธุชนผู้ไปวัดพระธรรมกายเป็นครั้งแรก แม้จะไปโดยไม่เคยรู้จักหรือรู้จุดประสงค์แท้จริงในการสร้างวัด แต่ทันทีที่ย่างก้าวไปถึงก็เหมือนต้องมนต์สะกด เมื่อได้พบกับบรรยากาศของความสงบเย็นจนสัมผัสได้แม้เพียงก้าวแรกที่เหยียบย่างเข้าไป

ทุกภาพในวันนี้ล้วนเกิดมาจากกุศโลบายอันชาญฉลาดของคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ผู้กำหนดกฎระเบียบแบบแผนของวัดตั้งแต่แรกเริ่ม จุดประสงค์เพื่อความสะอาด ความสงบสำรวม และความเป็นระเบียบเรียบร้อยของวัด เหมาะสำหรับการประพฤติปฏิบัติธรรมแก่ผู้คนทุกระดับชั้น ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญในการสร้างวัดให้เป็นวัด สร้างพระให้เป็นพระ และสร้างคนให้เป็นคนดีที่โลกต้องการมาจนกระทั่งถึงปัจจุบัน

หลังจากเสร็จสิ้นพิธีบรรพชา  เป็นพิธีถวายบาตรและเครื่องไทยธรรม  เมื่อคุณพ่อ   คุณแม่   ผู้ปกครอง เข้าประจำพื้นที่ตามหมายเลขพร้อมแล้ว สายตาทุกคู่ต่างฉายแววแห่งความปีติอย่างเปี่ยมล้น เมื่อชุดขาวราวดอกมะลิของนาคธรรมทายาทในยามเช้าตรู่ แปรเปลี่ยนเป็นสีดอกประดู่เหลืองทองสดใส ผ้ากาสาวพัสตร์ที่ห่มคลุมกายนี้ เปรียบดังธงชัยแห่งพระอรหันต์ คือผ้าสีสุดท้ายในสังสารวัฏที่จะนำพาหมู่ญาติเข้าสู่หนทางพระนิพพาน

ขอกราบอนุโมทนาบุญกับพระธรรมทายาททุกรูป ตลอดจนคุณพ่อ คุณแม่ ผู้ปกครอง และคณะเจ้าภาพผู้สนับสนุนการบวชทุกท่าน  พิธีบรรพชาอุปสมบทหมู่บูชาธรรมคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ในวันนี้ นับเป็นภาพประวัติศาสตร์การสร้างบารมีที่สำคัญอีกวันหนึ่ง ที่จะติดแน่นอยู่ ณ ศูนย์กลางใจอันสว่างไสวไปทุกภพทุกชาติ

บนเส้นทางของการสร้างบารมีที่เต็มไปด้วยอุปสรรคขวากหนาม คุณยายอาจารย์ฯ ท่านเป็นทั้ง “ผู้สร้าง” และ “ผู้ให้” อยู่ตลอดเวลา ยากจะหาผู้ใดในโลกเสมอเหมือน ถ้าไม่มีคุณยายก็ไม่มีหลวงพ่อ ไม่มีวัดพระธรรมกาย และไม่มีพวกเราหมู่คณะสร้างบารมีในวันนี้  ด้วยมโนปณิธานอันบริสุทธิ์  ด้วยสองมือและหนึ่งหัวใจอันยิ่งใหญ่ คุณยายสามารถเปลี่ยนศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรมบนพื้นที่เล็ก ๆ กลางผืนนาที่แห้งแล้งและโล่งว่าง ให้กลายมาเป็นวัดพระธรรมกายที่กว้างขวางร่มรื่นในปัจจุบัน หวังเพียงให้อนุชนคนรุ่นหลังได้มีโอกาสค้นพบความสุขจากธรรมะภายใน มีแรงบันดาลใจไม่สิ้นสุดในการสร้างความดีตามอย่างคุณยายไปทุกคน

Cr. อัญชลี  เรืองจิต

วารสารอยู่ในบุญ  ฉบับที่ ๑๔๙  เดือนมีนาคม  พ.ศ. ๒๕๕๘