พุทธวิธีสร้างธาตุทรหด

การเดินธุดงค์ธรรมชัยเป็นการเดินธุดงค์ไปบนเส้นทางที่ยาวไกลมากถึง ๔๔๖ กิโลเมตร โดยผ่านหลายจังหวัดด้วยระยะที่ต่อเนื่องนานถึง ๒๖ วัน ซึ่งพระภิกษุสงฆ์จากทั่วประเทศที่สมัครใจมาเดินธุดงค์นั้น ท่านต้องถือธุดงควัตรอย่างเคร่งครัด คือ ฉันเพียงมื้อเดียว อีกทั้งยังต้องเดินฝ่าเปลวแดดอันร้อนระอุ แบกกลดสะพายบาตรและสัมภาระในอิริยาบถเดียวตลอดเส้นทาง และมากไปกว่านั้น.. ท่านยังต้องจำวัดในสถานที่ที่ไม่สะดวกสบาย และมีน้ำใช้สอยน้อยมาก

การกระทำอย่างนี้.. ถ้าไม่ได้เกิดจากจิตใจที่เข้มแข็งเด็ดเดี่ยว และตั้งใจมาบวชเป็นพระแท้จริง ๆ คงไม่มีใครสมัครใจทำแน่ เพราะถือเป็นบทฝึกที่เข้มข้น ฝืนสังขารต้องใช้กำลังกายและกำลังใจสูงมากถึงจะทำได้สำเร็จ แต่หากทำได้ พระธุดงค์ก็จะได้บุญอันมหาศาล ที่ถูกกลั่นตัวเป็นบารมี และได้ธาตุแห่งความทรหด

เมื่อมีธาตุทรหดในตัวแล้ว ต่อไปก็จะกลายเป็นคนมีความอดทนสูงกว่าปกติ หนักเอาเบาสู้ ไม่เป็นไม้หลักปักขี้เลน ทำอะไรสุดมือ แม้อุปสรรคจะมากสักเพียงใด ก็จะเอาชีวิตเป็นเดิมพันทำจนกว่าจะสำเร็จ ซึ่งถ้าเราได้คนจริงอย่างนี้มาเป็นกำลังหลักให้พระพุทธศาสนา ศาสนาก็จะเฟื่องฟูขึ้น และหากพระภิกษุสงฆ์เหล่านี้ได้กลับไปภูมิลำเนาเดิม ไปพัฒนาวัดบ้านเกิด หรือไปพัฒนาวัดร้างที่มีอยู่ทั่วประเทศเกือบ ๖,๐๐๐ วัด พระพุทธศาสนาก็จะได้พระที่ใจสู้ มีความทรหดอดทน ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคที่เจอ และนี่คือสัญญาณที่ดีที่พระพุทธศาสนาจะรุ่งเรืองเฟื่องฟูขึ้นในยุคของเรา..

Cr. ร. ลิ่วเฉลิมวงศ์ สำนักสื่อธรรมะ

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๒๔ เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๖