พัฒนาคุณภาพชีวิต ด้วยการพัฒนาจิตให้ใสสว่าง

ชีวิตที่มีคุณภาพ คือ ชีวิตที่ได้รับการพัฒนา และการพัฒนาชีวิตให้มีคุณภาพสูงส่งในระดับที่สามารถพาตนเองให้หลุดพ้นจากความทุกข์ หรือนำพาสุขให้กับตัวเองได้อย่างถาวรนั้น ต้องเป็นการพัฒนาในระดับจิตใจ ซึ่งการพัฒนาจิตใจนั้นไม่ยากเลย เพียงทำใจของตนเองให้หยุดให้นิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ เมื่อจิตของเราหยุดนิ่ง จิตก็จะได้รับการพัฒนา และนำมาซึ่งความสุขอย่างเที่ยงแท้

ดังชีวิตของพระธรรมทายาทจากโครงการอุปสมบทหมู่ รุ่นบูชาธรรม ๑๐๓ ปี คุณยายอาจารย์ฯ ที่ท่านตัดสินใจละชีวิตทางโลกมาบวชเพื่อกลั่นเกลาจิตใจ จนกระทั่งจิตของท่านได้รับการพัฒนาไปสู่การค้นพบความสุขที่แท้จริง

พระธรรมทายาทโกเมทร์ กตกิจฺโจ

"ก่อนจะมาบวชในรุ่นนี้ อาตมาเคยบวชแล้วครั้งหนึ่ง ในรุ่น ๗,๐๐๐ ตำบล ซึ่งถือเป็นการบวชที่เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้นทั้งชีวิต เพราะก่อนจะมาบวช อาตมามีชีวิตแบบดี ๆ แย่ ๆ วัน ๆ มีแต่เรื่องเครียด ไม่เคยรู้เลยว่า เราเกิดมาทำไม แล้วก็ไม่เคยเชื่อเรื่องนรกสวรรค์ด้วย แต่ตอนนี้เชื่อแล้ว และไม่คิดทำบาปอีกเลย อาตมาอยากประกาศให้คนทั้งโลกรู้ว่า โครงการบวชของหลวงพ่อดีมาก ๆ และวัดพระธรรมกายก็ศักดิ์สิทธิ์มาก เป็นวัดที่สอนให้คนรักษาศีล สอนให้คนปฏิบัติธรรม ทำความดี พอได้มาบวชในโครงการบูชาธรรม ๑๐๓ ปี คุณยายอาจารย์ฯ ทำให้ได้ตอกย้ำถึงคุณธรรมของคุณยาย อาตมารู้สึกว่าคุณยายท่านเป็นต้นบุญต้นแบบในการสร้างบารมีตัวจริง แล้วก็ประทับใจคำที่คุณยายบอกว่า ยายไม่เอาเรื่องใคร ยายเอาแต่บุญ เราตายไปแล้วก็เอาไปได้แต่บุญกับบาป แล้วยิ่งพอรู้ว่าคุณยายสามารถไปทัวร์นรก-สวรรค์ได้ แล้วก็สร้างบารมีแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพัน อาตมาก็อยากเป็นให้ได้แบบคุณยายทุกอย่างเลย

"พออาตมาได้ห่มผ้ากาสาวพัสตร์อีกครั้ง รู้สึกว่าใจมันสงบกว่าเดิม นั่งสมาธิได้นิ่งกว่าเดิมมาก ๆ โดยจะนั่งแบบทำใจโล่ง ๆ ตัดใจทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่คิดอะไร และภาวนา "สัมมาอะระหัง" พร้อมกับนึกว่ามีคุณยายอยู่ในศูนย์กลางกาย สักพักจะรู้สึกว่าตัวมันโล่ง ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย แล้วก็เหมือนว่าใจพูดคำว่า

"สัมมาอะระหัง" ไปเอง โดยที่ไม่ได้คิด แล้วก็มองเห็นองค์พระสีเหลืองทองอยู่ในท้อง เห็นท่านชัดตั้งแต่เศียรไปจนถึงฐานที่นั่ง องค์ใหญ่เท่ากับพระธรรมกายประจำตัวที่อยู่บนมหาธรรมกายเจดีย์ ตอนนั้นมีความสุขมาก สุขจนรู้สึกว่าความทุกข์ในโลกคงไม่สามารถแทรกเข้ามาได้ แล้วก็ไม่อยากให้หมดเวลานั่งเลย

"พอลืมตาแล้ว อาตมาก็หมั่นนึกถึงศูนย์กลางกายโดยภาวนา "สัมมาอะระหัง" ตลอดเวลา แล้วก็จะรักษาอารมณ์ให้ดี ๆ ไม่ให้เครียด ซึ่งทำให้นั่งสมาธิได้ดีทุกรอบ เห็นองค์พระสีทองทุกครั้ง ตอนนี้ บางครั้งองค์พระก็ใหญ่เท่ากับตัว เหมือนตัวเรากับองค์พระกลายเป็นร่างเดียวกัน แล้วองค์พระก็ใสขึ้น สว่างเหมือนพระอาทิตย์

"อาตมาอยากบอกชายแมน ๆ ทุกคนว่า ใครได้เกิดเป็นผู้ชายถือว่าโชคดีมาก เพราะจะมีโอกาสได้บวช แล้วชีวิตนักบวชก็เป็นชีวิตที่สูงค่า มีคุณค่าทั้งต่อตนเอง โยมพ่อ โยมแม่ และชาวโลก แต่ถ้าเกิดมาแล้วไม่บวช ก็ถือว่าเสียชาติเกิด ดังนั้นในช่วงนี้ขอให้รีบเคลียร์ตัวเอง แล้วมาสมัครบวชเลยนะ"

พระธรรมทายาทอภิรักษ์ อตฺตารกฺโข

"ก่อนมาบวชอาตมาทำงานเป็นรองประธานอาวุโส ประจำบริษัทหลักทรัพย์ขนาดใหญ่ ติดอันดับโลกแห่งหนึ่ง แล้วการบวชครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่ ๓ ในชีวิตแล้ว ครั้งแรกอาตมาบวชในโครงการธรรมทายาทภาคฤดูร้อน รุ่นที่ ๒๓ ครั้งที่ ๒ บวชในรุ่นอัญเชิญพระบรมพุทธเจ้า (พ.ศ. ๒๕๔๑) และครั้งนี้..ตั้งใจบวชเพื่อบูชาธรรมคุณยายอาจารย์ฯ

"ตั้งแต่อาตมาได้รู้จักหลวงพ่อ รู้จักวัดพระธรรมกาย ก็ตั้งใจปฏิบัติธรรมอย่างต่อเนื่อง โดยนั่งสมาธิเป็นประจำทุกวัน นับไปนับมาก็ ๑๘ ปีแล้ว ซึ่งทำให้อาตมาได้พบกับที่พึ่งที่แท้จริง คือองค์พระภายใน

"การมาบวชครั้งนี้ อาตมามีความปรารถนาอยากจะได้บุญกับคุณยายอาจารย์ฯ เป็นอย่างมาก แล้วก็เคยได้ยินที่หลวงพ่อพูดว่า "ถ้าทำบุญกับยาย ก็อย่าลืมนึกถึงยาย" ดังนั้นไม่ว่าจะทำอะไร อาตมาก็จะมีคุณยายอยู่ในใจเสมอ เวลานั่งสมาธิอาตมาก็จะแตะใจเบา ๆ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ นึกถึงคุณยายเป็นหลัก วางใจเหมือนไม่มีแรงกดดันใด ๆ แป๊บเดียวก็สัมผัสได้ถึงความสบาย เหมือนตัวเราเป็นอะไรที่เบา ๆ ลอยอยู่กลางอวกาศ แล้วก็มองเห็นองค์พระมีขนาดใหญ่เท่ากับตัวเอง มีผิวกายใสสว่างยิ่งกว่าเพชร ยิ่งกว่าอากาศ กำลังผุดซ้อนต่อ ๆ กันออกมาเร็วมาก ในขณะนั้นอาตมาจะรู้สึกว่าใจแนบแน่นอยู่กับองค์พระที่เต็มไปด้วยความสว่าง ที่สะอาดในสะอาด เหมือนเราได้ฟอกตัวอยู่กับความสะอาดนั้นเป็นล้าน ๆ ครั้ง ยิ่งทำให้อาตมารู้สึกมีความบริสุทธิ์สะอาดในศีล ราวกับว่าได้ผ่านเครื่องกรองนับจำนวนครั้งไม่ถ้วน ปีติเอ่อล้นท่วมท้นใจ และอยากให้ทุก ๆ คนนั่งสมาธิ ให้ได้พบกับความปีติแบบนี้ จะได้ช่วยหลวงพ่อแผ่ขยายสันติสุขภายใน รับรองว่าโลกต้องสว่างอย่างแน่นอนเลย"

พระธรรมทายาทปิยทัศน์ จิรภทฺโท

"อาตมาเป็นคนชอบปฏิบัติธรรมมาก ซึ่งก่อนจะมาบวชอาตมานั่งสมาธิแบบอานาปานสติทุกวัน เกือบ ๑ ปี แล้ว พอได้มาบวชในโครงการบูชาธรรม ๑๐๓ ปี คุณยายอาจารย์ฯ ได้มาฝึกเป็นพระแท้ด้วยตัวเอง ก็ยิ่งทำให้รู้สึกว่าวัดพระธรรมกายไม่ใช่วัดธรรมดา ๆ เพราะมีระบบระเบียบทุกอย่าง สอนทุกอย่างตั้งแต่เรื่องยืน เรื่องเดิน ไปจนถึงเรื่องของใจ

"อาตมายังเป็นพระใหม่ เป็นนักเรียนใหม่ และเพิ่งจะเคยได้ยินคำว่า "วิชชาธรรมกาย" แต่ก็โชคดีมาก ที่หลวงพ่อเมตตามานำพระธรรมทายาทนั่งสมาธิถึงที่หมู่บ้านบรรลุธรรม อาตมารู้สึกว่าหลวงพ่อเอาใจใส่พวกเรามาก ๆ ทำให้พระธรรมทายาทปลื้มไปตาม ๆ กันเลย แล้วโครงการนี้ยังมีพระอาจารย์ พระพี่เลี้ยงคอยแนะนำ คอยดูแลพวกเราเป็นอย่างดี แล้วยังคอยเตือนสติให้รักษาใจนึกถึงศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตลอดเวลาอีกด้วย ทำให้อาตมาค่อย ๆ มีประสบการณ์ภายในที่ดีขึ้น

"เวลานั่งสมาธิอาตมาจะปรับกายปรับใจตามเสียงนำนั่งของหลวงพ่อ จากนั้นจึงค่อย ๆ นึกไปตามฐานที่ ๑-๗ แล้วก็นึกถึงบุญที่ได้บวช ทำให้รู้สึกปลื้มมาก ๆ รู้สึกอิ่มเอิบใจ นั่งไป ๆ ก็เหมือนตัวจะลงล็อกไปเอง เหมือนตัวเราแข็งแต่สบาย ๆ แล้วพอตรึกถึงองค์พระ ภาพองค์พระก็มาปรากฏในศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ทันที อาตมาเห็นองค์พระแบบพระประธานที่อุโบสถวัดพระธรรมกาย เป็นองค์ สีทอง สวย สง่างามมาก แต่มีขนาดใหญ่พอดี ๆ กับในท้องหรือประมาณผลส้มโอผลใหญ่ ๆ ท่านนั่งสมาธิอยู่ในดวงแก้ว เวลาเห็นองค์พระแล้ว อาตมาไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อ ทำให้บางครั้งก็โฟกัสไปที่ใบหน้าของท่าน เพราะรู้สึกว่ามองหน้าท่านแล้วมีความสุข แต่บางครั้งอาตมาก็ไม่ได้สนใจโฟกัสไปที่ท่าน แต่เน้นถึงความสบาย เน้นที่ความสุขของใจแทน ทำให้บางครั้งองค์พระก็หายไป แต่เหมือนท่านจะหายไปแบบชั่วคราว เพราะพอท่านจะมาท่านก็มาของท่านเอง

"อาตมาจะตั้งใจบวชให้ดีที่สุดแบบวันต่อวัน จะกลั่นกายกลั่นใจให้สะอาด และอาตมาขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูงที่จัดโครงการดี ๆ ให้อาตมาได้มาบวช อาตมาจะพัฒนาตัวเอง จะเป็น คนจริงในการทุ่มเทสร้างบารมีตามแบบคุณยายอาจารย์ฯ ตลอดไป"

ถ้าปรารถนาความก้าวหน้าหน้าของชีวิต พึงตั้งใจฝึกจิตตั้งแต่วันนี้ ฝึกด้วยการนำใจมาหยุดมานิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ให้ได้ตลอดเวลา ใจหยุดใจนิ่งมากเท่าใด ชีวิตก็ได้รับการพัฒนาให้เจริญก้าวหน้าและมีสันติสุขมากมายเพียงนั้น

Cr. ธัมม์ วิชชา

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๑๓ เดือนมีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕