ลมหายใจมีคุณค่า ด้วย “สัมมาอะระหัง”

ตลอดทุกลมหายใจเข้าออกของชีวิต ถ้ากล่าวกันตามหลักธรรมแล้ว เรามีความเสื่อมแห่งสังขารอยู่ทุกลมหายใจ และที่สำคัญชีวิตมนุษย์ที่ดำรงอยู่ได้ทุกเวลานาทีก็ล้วนแต่ต้องอาศัยบุญประคับประคองให้สามารถหายใจอยู่ได้ทั้งสิ้น  ดังนั้นสิ่งที่เราพึงต้องหมั่นคิด หมั่นตรึก หมั่นนึกเพื่อเป็นไปในความพิจารณาก็คือ ทำอย่างไรลมหายใจของเราจึงจะมีคุณค่า ไม่เสียบุญเสียบารมีไปฟรี ๆ อีกทั้งยังส่งผลเพิ่มพูนเป็นบุญเป็นบารมีได้อีกด้วย

คอลัมน์  “สัมมาอะระหัง” ฉบับนี้  มีตัวอย่างของผู้มีบุญที่ดำรงชีวิตด้วยความไม่ประมาทคือ หมั่นสร้างบุญบารมีและเติมบุญให้แก่ชีวิตด้วยการภาวนา “สัมมาอะระหัง” มาฝาก และเมื่อใจอยู่ในบุญ ใช้ลมหายใจเป็นบุญ  บุญก็สร้างความอัศจรรย์ให้บังเกิดกับชีวิตของพวกเขา....

เจ้าหญิงบ๊วย  ร่ำรวยและหายป่วยด้วย “สัมมาอะระหัง”

คุณสุมิตรา นาคดี  อาชีพค้าขาย

เริ่มต้นจากไปปฏิบัติธรรมที่เวิลด์พีซในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ถึงมีนาคม ระหว่างทางเขาเปิดซีดีของสัตวแพทย์ท่านหนึ่ง ซึ่งพูดเรื่อง “สัมมาอะระหัง” ตอนนั้นนึกว่า เราเป็นแม่ค้า ทำงานตั้งแต่ตีสี่จนถึงห้าทุ่มจึงจะได้เข้านอน จะเอาเวลาที่ไหนไปทำเหมือนเขา คือเราอยากได้ทั้งทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนาพร้อม ๆ กันเหมือนกับคนอื่น  แต่ด้วยความที่เราทำงานเต็มเวลา เราจะทำอย่างไรถึงจะได้เจริญสมาธิด้วย เพราะว่าพอเริ่มหลับตาปุ๊บ เราก็คอตกทันที เพราะมันเหนื่อยอ่อนเต็มที วันไหนไม่เหนื่อยมาก พอนั่งสมาธิปุ๊บก็กังวลว่า เหลือเวลาอีกแค่ ๔ ชั่วโมง ก็ต้องตื่นแล้ว เราจะนั่งสมาธิได้นานเหมือนคนอื่นไหม กลายเป็นความกังวลมากกว่าจะได้นั่งสมาธิแบบใจใส ๆ เลยลองใช้วิธีภาวนา “สัมมาอะระหัง” ดู

ดิฉันเคยถามพระอาจารย์ว่า ถ้าจะภาวนา “สัมมาอะระหัง” ทั้งวันใช้ได้ไหม ท่านตอบว่า “ใช้ได้” ก็เลยมีกำลังใจในการ “สัมมาอะระหัง”  จริง ๆแล้ว เริ่มต้นไม่ได้ “สัมมาอะระหัง” ถึง ๕๐๐ ครั้ง เหมือนคนอื่นเขา ได้แค่ ๑๐-๒๐ ครั้ง แล้วหายวูบไป บางรอบไปไกลเลยกว่าจะกลับมา “สัมมาอะระหัง” ใหม่ แต่ก็พยายาม “สัมมาอะระหัง” ทั้งวันไปเลย อาจจะได้ทีละ ๒๐-๕๐ ครั้ง แต่ก็จดจ่ออยู่กับ “สัมมาอะระหัง” ทั้งวัน บางวันขับรถไปเอาของไกล ๆ ไม่ต้องคุยกับใครก็จะได้ถึง ๒๐๐ ครั้ง เพราะเวลาขายของเดี๋ยวก็เจอลูกค้า ต้องพูดทั้งวันเลยค่ะ แต่เมื่อเรา “สัมมาอะระหัง”แล้ว มีหลายคนทักว่าหน้าเรายิ้ม และเวลาเราจะตอบคำถามลูกค้า ซึ่งบางคนจุกจิกจู้จี้สารพัดอย่าง เราก็มีปัญญาที่จะตอบได้ดีมากขึ้น

ตอนที่เริ่ม “สัมมาอะระหัง” นั้น ไม่ได้คิดว่าจะเกิดประโยชน์มากมายหรือจะมีทรัพย์มหาศาลเกิดขึ้นกับเรานะคะ คิดแค่ว่าอยากได้บุญจากการนั่งสมาธิ เพราะเราไม่มีเวลา แต่พอใจเราจดจ่ออยู่กับ “สัมมาอะระหัง” เรื่องวุ่นวายใจอื่น ๆ จะไม่เข้ามาเลยค่ะ ค่อย ๆ หายไปทีละเรื่องสองเรื่องจนกลายเป็นเราอยู่แบบเงียบ ๆ มีความสุข ไม่ว่าขายดีหรือขายไม่ดีอย่างไรว่างเมื่อไรจะต้อง “สัมมาอะระหัง” นับหนึ่ง ๑, ๒, ๓, ๔,......ไปเรื่อย ๆ อาจจะนับได้น้อย แต่ก็พยายามทำทั้งวัน ให้ติดอยู่กับ “สัมมาอะระหัง” ทั้งวันค่ะ

ประมาณกลางเดือนมีนาคม ลูกค้าที่เดินผ่านหน้าร้านย้อนกลับมาถามว่า “เธอไปทำอะไรมา หน้าเธอใสขึ้น” คนนี้เป็นลูกค้าที่ซื้อของเราประจำ เราก็งงว่าเราไม่ได้ทำอะไร ครีมก็ไม่ได้ใช้ ขายของตากแดดเป็นปกติเหมือนเดิม และไม่ว่าจะไปขายที่ไหน ลูกค้ามักชมว่า หน้าเราใส หน้าเรายิ้ม อย่างที่เสือป่า ลูกค้าจู้จี้มาก ถามโน่นถามนี่ ชิมโน่นชิมนี่ เราต้องใจเย็นอยู่ตลอดเวลา แต่ลูกค้าพูดว่า “ชิมได้ ซื้อได้เยอะ ๆ นะคะ เพราะแม่ค้าร้านนี้เขายิ้ม” ในความรู้สึกของเราตอนนั้นสงสัยว่าเรายิ้มจริงหรือ เราไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ จนมาเห็นใน DMC ว่าเวลาขายของเรายิ้มจริง ๆ

ทุกวันนี้ เราขายบ๊วยขีดละ ๒๐ บาท ขณะตักต้องใช้สมอง คือต้องทอนเงินด้วย บางทีลูกค้าซื้อ ๒๐ บาท จ่ายแบงก์พัน แล้วมารุมซื้อพร้อม ๆ กัน อย่างเวลาเช้าก่อนที่เขาจะเข้าทำงาน ช่วงเวลาก่อน ๙ โมง หรือ ๑๑ โมงครึ่งถึงบ่ายโมง ลูกค้าจะมาซื้อพร้อม ๆ กัน เราต้องตักให้ทัน ไม่ให้เขาเดินหนี ต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่องทุก ๆ คนค่ะ ตอนนั้นคิดเลยว่า “สัมมาอะระหัง” ช่วยได้ทำให้เรามีสติมากขึ้น และมีปัญญาที่จะตอบคำถามให้โดนใจเขา ไม่ให้เขาไปไหนเลย ลูกค้าบางคนบอกว่า “ฉันสบตาเธอไม่ได้เลย สบตาเธอทีไรต้องแวะซื้อของเธอทุกที ไม่รู้มีอะไร”

ดิฉันคิดว่า ไม่ต้องรอให้เกิดอุปสรรคก่อนแล้วค่อย “สัมมาอะระหัง” นะคะ ให้ลองฝึก “สัมมาอะระหัง” ไปเรื่อย ๆ ให้ติดอยู่กับ “สัมมาอะระหัง” ติดอยู่กับสิ่งดี ๆ ติดอยู่กับบุญ เหมือนอย่างถ้าเราเล่นเกมบ่อย ๆ เรายังติดเลยใช่ไหมคะ “สัมมาอะระหัง” บ่อย ๆ ก็ติดได้เหมือนกันค่ะ  ดิฉันท่องแล้วเกิดความโล่งใจ สบายใจ มีความสุข เรื่องร้าย ๆ ไม่เข้ามาเลย ขายของก็ดีขึ้น อุปสรรคต่าง ๆ นานาไม่ค่อยมี

อานุภาพของการภาวนา “สัมมาอะระหัง” ที่ประสบกับตัวเองอีกอย่างก็คือ ก่อนเดือนเมษายน ดิฉันเป็นโรคลำไส้ติดเชื้อ ท้องเสียอยู่ ๔ เดือนเต็ม ๆ ในหนึ่งอาทิตย์ท้องเสีย ๔ วันวันหนึ่งถ่ายไม่ต่ำกว่า ๑๕ ครั้ง อีก ๓ วัน ท้องไม่เสีย ๓ วันที่เหลือดิฉันจะกินอาหารตุนไว้มาก ๆ เพราะช่วงที่ท้องเสียกินอะไรไม่ได้ คลื่นไส้อาเจียนอยู่ตลอดเวลา แต่ไม่ได้หยุดขายของนะคะ เพราะเป็นแม่ค้าถ้าไม่ขายของก็ไม่มีรายได้ และล็อกที่เราขายของ ถ้าเราไม่ไปขาย เขาจะหาคนมาแทนช่วงนั้นค่อนข้างลำบาก

ตอนนั้นเพื่อนที่นั่งรถมาทำบุญด้วยกันที่วัดอธิษฐานขอหลวงปู่ ขอให้เราหาย แล้วเราก็ “สัมมาอะระหัง” มาเรื่อย ๆ ตอนนั้นไปหาหมอ หมอบอกว่าอาการรุนแรงมากแล้ว ไม่รู้จะทำอย่างไร ให้ยาฆ่าเชื้อแล้วก็ไม่หาย เวลาถ่ายท้อง ถ้าเริ่มเที่ยงคืนจะถ่ายถึงเช้าเลย อ่อนแรงเต็มที กลางคืนก็ไม่ได้นอน แล้วท้องเสียด้วย ดิฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ได้แต่ภาวนา “สัมมาอะระหัง” ไปเรื่อย ๆ

น่าอัศจรรย์ที่ดิฉันรอดจากจุดนั้นมาได้ อยู่ ๆ อาการท้องเสียก็หายไปเลยค่ะ ไม่ต้องใช้ยา ตอนนั้นท้องเสียอยู่ ๔ เดือน น้ำหนักเหลือแค่ ๔๕ กิโลกรัม ปัจจุบันหนัก ๕๒ กิโลกรัม ไม่น่าเชื่อว่า อานุภาพของ “สัมมาอะระหัง” และการอธิษฐานจิตกับหลวงปู่จะทำให้ดิฉันผ่านวิกฤตเหล่านั้นมาได้ คำพูดของหลวงพ่อที่ว่า “ขอให้รอดตาย หายป่วย รวยอัศจรรย์” มันเกิดขึ้นกับดิฉันจริง ๆ ค่ะ

กล้วยเครืองาม ความสุขเพิ่ม

คุณเจนณ์  พินยะเพียน  เจ้าของบ้านสวนผู้ใหญ่ทุเรียน

ตั้งแต่เริ่มภาวนา “สัมมาอะระหัง” ก็มีแต่สิ่งที่ดี ๆ เข้ามาในครอบครัวครับ  ตอนที่ได้ดูเคสคนปลูกแก้วมังกร ก็นึกว่าทำไมเคสนี้ตรงกับตัวเรามากท่อง “สัมมาอะระหัง” แล้วผลผลิตเขาดีขึ้น อยากทำอย่างเขาเหมือนกัน เราทำมานานแล้ว ๔ - ๕ ปี แต่ไม่ได้ท่องต่อเนื่อง เพราะเราไม่รู้ว่า “สัมมาอะระหัง” สามารถท่องได้ทั้งวัน เคยใช้สำหรับเวลานั่งสมาธิและเวลาเข้าไปดูสวนกล้วยเท่านั้น พอเริ่มปลูกกล้วยตั้งแต่ลงหน่อแรก เราก็ท่อง “สัมมาอะระหัง” นึกถึงคุณยาย นึกถึงหลวงปู่ นึกถึงเรื่องตัวอย่างที่บอกว่า มีคนปลูกฝรั่งมาหาหลวงปู่ ท่านบอกให้ไปท่อง “สัมมาอะระหัง” พอรดน้ำต้นฝรั่งแล้ว สามารถเก็บฝรั่งขายซื้อที่ได้เลย เราก็เอามาใช้ในสวนกล้วยของเราบ้าง ปลูกไปเราก็ท่อง “สัมมาอะระหัง” ไป แล้วก็อัศจรรย์ใจว่า “เอ๊ะ! ทำไมกล้วยถึงโตวันโตคืน ขยายไปขยายมา มีเยอะขึ้น แย่งกันออกเครือ”

พอกล้วยออกเยอะอย่างนี้ เราก็นึกว่าจะต้องทำทานก่อน เราเริ่มทำกับคนใกล้บ้านก่อน แจกกล้วยเป็นทาน มันก็แย่งกันออกอีก ยิ่งแจกทานกล้วยก็ยิ่งแย่งกันออก เป็นเวลา ๔ - ๕ ปี เข้าสวนมาก็ท่อง “สัมมาอะระหัง” ขนาดผมไม่ได้ทำติดต่อกันนะครับ เพราะว่าผมไม่รู้สูตรที่ว่าเราสามารถท่องได้ทั้งวัน เพิ่งมารู้ตอนเข้าโครงการของพระอาจารย์ปรเมษฐ์นี่แหละครับ

ผมดีใจมากครับที่รู้ว่าเราสามารถทำได้ ๒๔ ชั่วโมง ทุกวันนี้ถึงผมยังไม่เห็นองค์พระ ไม่เห็นดวงแก้วเหมือนใคร แต่ผมก็มีความสุขครับ เพราะว่าผมมีสติ จะทำอะไรผมก็ “สัมมาอะระหัง” จนผู้ใหญ่เขาบอกว่า “ช่วงหลัง ๆทำไมอารมณ์ดีจัง” คือใจเราไม่คิดถึงเรื่องอื่นครับ  บางทีพอเราจะเครียดเรื่องอะไร ผมก็นั่ง “สัมมาอะระหัง” ทำให้จิตใจเบิกบาน ไม่หงุดหงิด  ต่างจากสมัยก่อนมาก  สมัยก่อนคนย่านนี้เขาพูดกันว่า ผมเกเร หมายังวิ่งหนี ก็อยากจะเชิญชวนครับว่า อานุภาพของ “สัมมาอะระหัง” นี้ ถ้าใครทำได้เชื่อเถอะครับ ดีแน่

การให้รางวัลกับชีวิตตนเองตลอดทุกลมหายใจเข้าออกที่ดีที่สุด คือการเปิดโอกาสให้ชีวิตได้ภาวนา “สัมมาอะระหัง” เพราะเป็นการเปิดโอกาสให้อานุภาพแห่งพระรัตนตรัยเข้าไปชำระใจจากวิบัติบาปศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย และดึงดูดบุญเก่าที่เราเคยกระทำมา มาเป็นเครื่องคุ้มครองป้องกันและดลบันดาลความสุข ความสำเร็จ ความสมปรารถนาเป็นอัศจรรย์ เพราะอานุภาพแห่งพระรัตนตรัยนั้นเป็นอัปปมาโณ คือ ไม่มีประมาณนั่นเอง.

Cr. พระปลัดบริบูรณ์  ธมฺมวิชฺโช

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๔๐ เดือนมิถุนายน  พ.ศ. ๒๕๕๗

ภาวนา พาสุขใจ

“สัมมาอะระหัง” ดีจริง ๆ

คลิกอ่านอานุภาพสัมมาอะระหังของวารสารอยู่ในบุญปี พ.ศ. ๒๕๕๗ ตามลิงก์ด้านล่างนี้
สัมมาอะระหัง ศักดิ์สิทธิ์นัก ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
“สัมมาอะระหัง” ดีอย่างไร พิสูจน์ได้ด้วยตนเอง
ภาวนา พาสุขใจ
“สัมมาอะระหัง” ดีจริง ๆ
“สัมมาอะระหัง” จิตใจสบาย ค้าขายดี
“สัมมาอะระหัง” นี่สิเป็นทางมรรคผล เพราะไปนิพพานได้
แก้ปัญหาด้วยการภาวนา “สัมมาอะระหัง”
ชีวิตราบรื่น ค้าขายร่ำรวย ด้วยการภาวนา “สัมมาอะระหัง
“สัมมาอะระหัง” คือ เนื้อมนต์วิเศษโดยแท้
จะเกิดอะไรก็ช่าง ท่อง “สัมมาอะระหัง” อย่างเดียว