ฟังมากแต่รู้น้อย

อุปารมฺภจิตฺโต ทุมฺเมโธ สุณาติ ชินสาสนํ

อารกา โหติ สทฺธมฺมา นภโส ปฐวี ยถา.

ผู้มีปัญญาทราม มีจิตใจกระด้าง ถึงฟังคำสอนของพระชินเจ้า

ก็ยังห่างไกลจากพระสัทธรรม เหมือนดินกับฟ้า

(ขุ.เถร. ๒๖/๓๒๓)

เคยสงสัยไหม ทำไมบางคนถูกอบรมก็มาก

ผ่านครูอาจารย์ดี ๆ ก็ไม่น้อย แต่ก็ยังยากจะได้ดี

ด้วยความดื้อดึง มีทิฐิ จิตใจหยาบ

จึงไม่สามารถรองรับสิ่งดี ๆ ได้เท่าที่ควร

ปัญญาจึงถดถอย ตรองไม่เป็น คิดไม่เป็น

ทำให้ฟังแม้มากแต่รู้น้อย ฟังแม้บ่อยแต่ไม่รู้เรื่อง

จึงห่างไกลจากคุณธรรมความดีมากขึ้นทุกที

เหมือนผืนแผ่นดินที่แสนห่างไกลจากท้องฟ้า

หยุดเถิด หยุดเพื่อคิด หยุดใจฟัง ทำจิตให้สงบ เป็นสมาธิ

จิตใจจะอ่อนโยน ไม่แข็งกระด้าง

เมื่อได้ฟังคำสอนดี ๆ ธรรมะดี ๆ ก็จะดูดซับได้มาก

จนกระทั่งเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมะ

ดวงปัญญาก็จะสว่างไสว ดวงใจก็สดชื่น เริงรื่น อิ่มสุข..

Cr. อิ่มธรรม

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๔๔ เดือนตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๗

คลิกอ่านส่องธรรมล้ำภาษิตของวารสารอยู่ในบุญปี พ.ศ.๒๕๕๗ ตามลิงก์ด้านล่างนี้

สามารถกดติดตามสำนักสื่อธรรมะได้ที่