คนดีจริงกับคนดีแต่พูด

ยญฺหิ กริยา ตญฺหิ วเท ยํ น กริยา น ตํ วเท

อกโรนฺตํ ภาสมานํ ปริชานนฺติ ปณฺฑิตาฯ

ทำสิ่งใดได้ จึงค่อยพูดถึงสิ่งนั้น ทำสิ่งใดไม่ได้ อย่าพูดถึงสิ่งนั้น

คนที่ทำไม่ได้ ดีแต่พูดนั้น พวกคนฉลาด เขากำหนดรู้ได้

(สุจจชชาดก ขุ. ชา. ๒๙/๕๗๙)

วิธีสังเกตคนได้ดีอย่างหนึ่ง คือ การดูคำพูด

คนดีแต่พูดมักพูดให้คนเคลิบเคลิ้ม พูดใหญ่โต

พูดให้คนลุ่มหลง พูดเกินความจริง พูดเอาดีเข้าตัว

คนดีจริง ทำได้จริงจึงค่อยพูด ที่ทำได้มากก็พูดแต่น้อย

ที่ทำไม่ได้ก็ไม่โอ้อวด ไม่พูดเกินความจริง

คนดีแต่พูด พูดไม่จริง ทำไม่จริง ทำไม่ได้ตามที่พูด

ไม่นานความจริงย่อมปรากฏ ผู้คนย่อมรู้เท่าทัน

ความเสื่อมเสียย่อมเกิดแก่เขา

คนดีจริง พูดจริง ทำจริง ทำดีตามที่พูด

ไม่นานผลงานย่อมปรากฏ ผู้คนย่อมสรรเสริญ

ความเจริญย่อมเกิดแก่เขา

กระทำให้เกิดผลงานดีกว่าสร้างวิมานกลางอากาศ

Cr. อิ่มธรรม

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๔๖ เดือนธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๗

คลิกอ่านส่องธรรมล้ำภาษิตของวารสารอยู่ในบุญปี พ.ศ.๒๕๕๗ ตามลิงก์ด้านล่างนี้

สามารถกดติดตามสำนักสื่อธรรมะได้ที่