สติเดินหน้า เสงี่ยมตามหลัง

โสรจฺจํ อวิหึสา จ ปาทา นาคสฺส เต ทุเว

สติ จ สมฺปชญฺญญฺจ จรณา นาคสฺส เต ปเร

โสรัจจะและอวิหิงสานั้น เป็นช้างเท้าหลัง

สติและสัมปชัญญะนั้น เป็นช้างเท้าหน้า

(ขุ.เถร. ๒๖/๓๖๘)

ทำไมบางคนจึงสงบไม่ได้ เสงี่ยมไม่ได้ อดทนไม่ได้

นิดหน่อยก็ไม่พอใจ เล็กน้อยก็ชอบโวยวาย

รังแต่จะเบียดเบียนและสร้างความเดือดร้อนอยู่เสมอ

ทั้ง ๆ ที่เหตุก็เพียงเล็กน้อย เรื่องเล็กก็กลายเป็นเรื่องใหญ่

ด้วยเหตุเพราะขาดสติ ขาดความระลึกได้

เพราะขาดสัมปชัญญะ ขาดความรู้ตัวด้วยความรอบคอบ

จึงนิ่งไม่เป็น สงบเสงี่ยมไม่เป็น ก่อเกิดการก้าวร้าว เบียดเบียน

ผู้มีสติระลึกได้ มีสติสัมปชัญญะความรู้ตัว

แม้มีอารมณ์แรง ๆ มากระทบก็ไม่กระเทือน

สามารถรักษาความสงบเสงี่ยม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ไม่ฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด มีความยับยั้งชั่งใจ

สงบนิ่งมั่นคงเหมือนขุนเขาตระหง่าน ไม่หวั่นหวาดแรงลม

ความระลึกได้และความรู้ตัวจึงเป็นช้างเท้าหน้า

ความเสงี่ยมและความไม่เบียดเบียนจึงเป็นช้างเท้าหลัง

รวมพลังสรรค์สร้างต้นแบบดี ๆ แก่โลก ให้สามารถอยู่อย่างปกติสุขได้

ในท่ามกลางอุปสรรคนานัปการ..

Cr. อิ่มธรรม

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๔๕ เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๗

คลิกอ่านส่องธรรมล้ำภาษิตของวารสารอยู่ในบุญปี พ.ศ.๒๕๕๗ ตามลิงก์ด้านล่างนี้

สามารถกดติดตามสำนักสื่อธรรมะได้ที่