แม้ทุกข์..ก็ทุกข์แบบคนมีเป้าหมาย

มนุษย์ทุกคนเกิดมาล้วนมีความทุกข์ คนจนก็ทุกข์อย่างคนจน คนรวยก็ทุกข์อย่างคนรวย คนไม่เข้าวัดก็ทุกข์อย่างคนไม่เข้าวัด คนเข้าวัดก็ทุกข์อย่างคนเข้าวัด แต่คนเข้าวัด แม้จะทุกข์ก็ทุกข์แบบคนมีเป้าหมาย เพราะเห็นหนทางแห่งการพ้นทุกข์ และมีความตั้งใจที่จะไปให้ถึง...

ดังนั้น การมีความทุกข์จึงเป็นเรื่องธรรมดา เพราะทุกชีวิตที่ยังไม่เข้านิพพานล้วนมีความทุกข์ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น แต่น่าเสียดายที่มนุษย์ส่วนใหญ่ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าชีวิตเป็นทุกข์ และอยากพบความสุขที่แท้จริง แต่ก็ต้องดำเนินชีวิตอย่างไร้แก่นสารเพราะขาดความรู้ ในทางกลับกัน หากเราได้เข้าวัดมาศึกษาธรรม ได้รู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตแล้ว ก็ไม่ควรประมาท ต้องหมั่นปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ เพราะหากเราเข้าถึงพระธรรมกาย แม้เกิดมามีความทุกข์ ก็จะไม่ทุกข์ฟรีตลอดทั้งชาติ เพราะชีวิตมีช่วงเวลาแห่งความสุขที่แท้จริง เพราะพระธรรมกายภายในที่เราเข้าถึง จะเป็นประดุจหลุมหลบภัย ทำให้ความทุกข์ที่อยู่รายรอบทำอะไรใจเราไม่ได้ เป็นประดุจจุดเย็นกลางเตาหลอม เป็นความสุขสงบดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า "นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ" สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี

Cr. ร.ลิ่วเฉลิมวงศ์ สำนักสื่อธรรมะ

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๕๐ เดือนเมษายน พ.ศ. ๒๕๕๘

ข้อคิด-แรงบันดาลใจปี ๒๕๕๘
เดือนมกราคม ✦ อย่าตายฟรี ๆ
เดือนกุมภาพันธ์ ✦ ทำไม..ต้องไปบูชาข้าวพระทุกอาทิตย์ต้นเดือน
เดือนมีนาคม ✦ อย่าทอดธุระกับเรื่องที่สำคัญที่สุด
เดือนเมษายน ✦ แม้ทุกข์..ก็ทุกข์แบบคนมีเป้าหมาย
เดือนพฤษภาคม ✦ ทำอย่างไร ให้ได้บุญมากที่สุด
เดือนมิถุนายน ✦ วิบากกรรมที่ทำให้บรรลุธรรมช้า
เดือนกรกฎาคม ✦ ดูอย่างไรว่า..ชีวิตมีกำไรหรือขาดทุน
เดือนสิงหาคม ✦ เราจะทำให้โลกนี้สว่างได้อย่างไร?
เดือนกันยายน ✦ อย่ารักตัวเองจริง ๆ ตอนสายเกินไป
เดือนตุลาคม ✦ จะได้อะไร..จากการบันทึกผลการปฏิบัติธรรม
เดือนพฤศจิกายน ✦ ในเมื่อไม่มีเวลา ก็ต้องทำตลอดเวลา
เดือนธันวาคม ✦ ทำไมทำบุญ..แล้วต้องปลื้ม?