บุญสำคัญในวันวิสาขบูชา

ย้อนไปกว่า ๒ สหัสวรรษที่ผ่านมา ถือเป็นช่วงเวลาที่น่าอัศจรรย์ใจ โดยได้มีเหตุการณ์อัศจรรย์ของบุคคลอัศจรรย์บังเกิดขึ้นในโลก คือ การประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน ขององค์สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถเจ้า ผู้นำแสงแห่งพระสัทธรรมมาสอนสั่งให้พวกเราได้รู้ถูกเห็นถูก และเนื่องด้วยว่า เหตุการณ์อัศจรรย์ทั้ง ๓ นั้น ถึงแม้นจะบังเกิดขึ้นต่างวาระ แต่ก็บังเกิดขึ้นในวันเดียวกัน คือ วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖ หรือ วันวิสาขบูชา นั่นเอง

นอกจากนี้ วันวิสาขบูชา ยังถือได้ว่าเป็นวันแห่งชัยชนะของพระพุทธองค์ เพราะเมื่อคราวประสูติ ก็ได้อัตภาพแห่งความเป็นมนุษย์อันถึงพร้อมด้วยลักษณะมหาบุรุษครบทั้ง ๓๒ ประการ เพื่อรองรับความเป็นพระพุทธเจ้า นับเป็นชัยชนะประการแรก

จากนั้นอีกราว ๓๕ ปี ก็ได้ตรัสรู้ธรรมเป็นพระพุทธเจ้าโดยบริบูรณ์ นับเป็นชัยชนะประการที่สอง

ประการสุดท้าย เมื่อมีพระชนมายุได้ ๘๐ พรรษา ก็ได้ละกายมนุษย์อันเป็นรังแห่งโรคทั้งหลาย ตัดวังวนแห่งการเวียนว่ายในทะเลทุกข์เข้าสู่อายตนนิพพาน นับเป็นชัยชนะประการที่สาม ดังนี้แล้ว วันวิสาขบูชาจึงนับว่ามีความสำคัญต่อโลกและจักรวาลเช่นนี้แล

อนึ่ง ในวันแห่งชัยชนะของพระพุทธองค์นั้น ทุก ๆ ปี จะมีเหล่าหน่อเนื้อพระชินสีห์เจ้า “สามเณรเปรียญธรรมลูกตะวันธรรม” ผู้ปรารถนาจะดำเนินรอยตามมโนปณิธานของพระพุทธองค์ ได้ตั้งสัจจาธิษฐาน “อุปสมบทอุทิศชีวิต (พุทฺธสาสเน อุรํ ทตฺวา)” โดยอุปสมบท ณ อุโบสถ วัดพระธรรมกาย ซึ่งทุกรูปจะมีคำท้ายฉายานามอันเป็นมงคลว่า “ชโย แปลว่า ผู้ชนะ, ผู้มีชัยชนะ” เพื่อเป็นเครื่องหมาย เป็นกำลังใจ และเป็นเครื่องตอกย้ำมโนปณิธาน ให้เป็นผู้มีชัยชนะตามแบบอย่างพระบรมศาสดาของพวกเรา ที่พระองค์ทรงชนะตลอดพระชนมายุ โดยเฉพาะทรงชนะต่อข้าศึก คือ กิเลสทั้งหลาย ซึ่งนับเป็นชัยชนะที่จะไม่กลับมาแพ้ได้อีก สมดังวาระพระบาลีในกุททาลชาดกที่ว่า

“ความชนะที่บุคคลชนะแล้วกลับแพ้ได้นั้น

มิใช่ความชนะเด็ดขาด (ส่วน) ความชนะ

ที่บุคคลชนะแล้วไม่กลับแพ้นั้นต่างหาก

จึงจะชื่อว่าเป็นความชนะเด็ดขาด”

(ขุ.ชา. (ไทย) ๕๖/๗๐/๑๖๖)

ท้ายที่สุดนี้ ในวันที่ ๑๘ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๒ ขอเชิญชวนกัลยาณชนพันธุ์สร้างบารมีทุกท่านมาร่วมงานบุญวันวิสาขบูชา ซึ่งมีกิจกรรมมากมาย อาทิ พิธีตักบาตร ปฏิบัติธรรม สวดธรรมจักร เวียนประทักษิณรอบพระมหาธรรมกายเจดีย์ พระมหาเจดีย์พระพุทธเจ้าล้านพระองค์ และมาเป็นสักขีพยานงานบุญอุปสมบทอุทิศชีวิตของสามเณรเปรียญธรรมลูกตะวันธรรม ปีที่ ๒๗ จำนวน ๑๔ รูป กันเยอะ ๆ เพื่อสร้างตำนานให้คนรุ่นหลังได้เห็นเป็นทิฏฐานุคติในการสร้างบารมีพันธุ์หัวใจไม่เกี่ยงของเราทั้งหลาย และขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านมา ณ โอกาสนี้

Cr. ซรื้อ ชิง เซิ้ง
วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๙๗ เดือนพฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๒

***สามารถนำไปเผยแพร่ได้ แต่ขอให้ใส่ Cr. ผู้เขียนด้วย***

คลิกบทความได้ที่นี่ https://dhamma-media.blogspot.com/2019/04/visakha.html

คลิกอ่านแต่ละบทความของวารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๙๗ ประจำเดือนพฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๒ ได้ที่นี่