อย่า..รอความพร้อม

อย่า..รอความพร้อม

เรามักจะได้ยินคำว่า.. ไว้รอให้พร้อมก่อน แล้วค่อยทำนั่น.. ทำนี่ !  โดยเฉพาะในเรื่องการสั่งสมบุญบารมี อย่างเวลามีกัลยาณมิตรไปชวนคนทำบุญ  บางทีก็จะเจอคนพูดว่า  “รอให้พร้อมก่อน  ตอนนี้ยังไม่รวย.. ไว้รวยแล้วค่อยทำบุญ”  แต่ถ้ามองในมุมกลับกัน  หากตลอดชีวิตไม่รวยเลยล่ะ.. ชาตินี้จะได้ทำบุญกับเขาไหม ?

ซึ่งที่ถูกแล้ว ไม่ว่าจะรวยหรือจน  เราก็ต้องหมั่นสั่งสมบุญ  เพื่อให้เรามีชีวิตที่สมบูรณ์พร้อมมากกว่านี้ในภพชาติต่อไป จะได้มีสมบัติมากพอที่จะใช้สอยโดยไม่ต้องเสียเวลาไปทำมาหากิน  และจะได้เอาเวลามาปฏิบัติธรรมอย่างเดียว  เพื่อให้หมดกิเลส  บรรลุมรรคผลนิพพานหรือไปสู่ที่สุดแห่งธรรมโดยเร็ว

อย่างเรื่องราวในสมัยพุทธกาลหลายเรื่อง เช่น  เรื่องเมณฑกเศรษฐี  พราหมณ์จูเฬกสาฎก  หรือนายติณบาล  จากเดิมท่านเหล่านี้เป็นคนจนสุด ๆ  อีกทั้งยังไม่มีความพร้อมอะไรเลย  แต่กลับมีมหาศรัทธาอย่างแรงกล้าในการทำบุญ  และเมื่อตัดสินใจทำบุญด้วยสมบัติชิ้นสุดท้าย หรือข้าวมื้อสุดท้ายที่ตัวเองมีอยู่  บุญนี้ก็เลยส่งผลทำให้กลายเป็นมหาเศรษฐีที่รวยสุด ๆ ในภพชาติเดียวกัน และส่งผลให้บรรลุธรรมในภพชาติต่อ ๆ มา

ในกลับกัน  หากบุคคลเหล่านี้บอกว่ารอให้พร้อมก่อน หรือ ไว้รวยแล้วค่อยทำบุญ  ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้น  บุญในตัวเขาก็จะไม่เพิ่มขึ้น  ในขณะที่บุญเก่าถูกใช้ไปเรื่อย ๆ และเมื่อไปเกิดในภพชาติต่อ ๆ ไป ก็จะจนและมีความพร้อมน้อยกว่าชาติเดิมอีก 

ดังนั้น.. แม้พร้อมหรือไม่พร้อม  ก็ควรทำบุญอย่างเต็มที่เต็มกำลัง เพื่อสร้างความพร้อมที่ยิ่งกว่าให้กับตัวเองในภพชาติหน้า  และที่สำคัญ.. จะได้ไม่ตกอยู่ในความไม่พร้อมเช่นนี้ตลอดไป..

Cr. ร.ลิ่วเฉลิมวงศ์  สำนักสื่อธรรมะ

วารสารอยู่ในบุญ  ฉบับที่ ๑๑๓  เดือนมีนาคม  พ.ศ. ๒๕๕๕

หากเราเข้าถึงพระธรรมกายจะเป็นอย่างไร

วิธีการหนึ่ง..ที่ทำให้วิบากกรรมไม่ได้ช่องส่งผล

คลิกอ่านคอลัมน์ท้ายบทของวารสารอยู่ในบุญปี พ.ศ. ๒๕๕๕ ตามลิงก์ด้านล่างนี้
บทฝึก..ในการกำจัดกิเลส
หากเราเข้าถึงพระธรรมกายจะเป็นอย่างไร
วิธีการหนึ่ง..ที่ทำให้วิบากกรรมไม่ได้ช่องส่งผล
ข้อดี..ของการมีความเคารพ
เหตุผลหนึ่ง..ที่ทำให้เข้าถึงธรรมช้า
คำว่า “วิชชาธรรมกาย” คืออะไร ?
คิด พูด ทำ อย่างนักปฏิบัติธรรม
วิธีฝึกตัว เพื่อให้ใจละเอียด
เราเป็นกัลยาณมิตรที่ดีพอหรือยัง ?
วิธี..ทำอุปสรรคให้เป็นเรื่องเล็ก
การเป็นคนจริงต่อความดี..จะเข้าถึงธรรมได้ง่าย