ทำคุณบูชาโทษ

น เว อนตฺถกุสเลน        อตฺถจริยา สุขาวหา

 หาเปติ อตฺถํ ทุมฺเมโธ    กปิ อารามิโก ยถา

การบำเพ็ญประโยชน์ โดยไม่ฉลาดในประโยชน์

จะนำความสุขมาให้ไม่ได้เลย

ผู้มีปัญญาทรามย่อมพร่าประโยชน์ ดุจลิงเฝ้าสวนฉะนั้น

(ขุ.ชา.เอก.๒๗/๑๕)

เคยได้ยินคนบ่นไหมว่า “ทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้บาป”

อันที่จริงทำบุญย่อมได้บุญ ทำบาปย่อมได้บาป

ทำดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว

ให้พิจารณาว่าสิ่งที่เราทำนั้น ตรงตามวัตถุประสงค์ที่ให้ทำไหม

ประกอบด้วยปัญญาไหม เราจะได้ไม่เหนื่อยฟรี ไม่บ่นฟรี

เหมือนลิงโง่เฝ้าสวนที่ช่วยรดน้ำต้นไม้

มันดึงต้นไม้ดูรากเพื่อรดน้ำ ต้นไหนรากยาวก็รดมาก ต้นไหนรากสั้นก็รดน้อย

ต้นไม้เหล่านั้นก็ถึงแก่ความตายหมด

ลิงคิดว่าตนเองขยัน คิดว่าตนเองทำถูกต้องตามทฤษฎีตน

ความขยันที่ไม่ถูกวัตถุประสงค์ ไม่พิจารณาให้ดี

ความคิดหรือทฤษฎีที่ผิด ไม่ประกอบด้วยปัญญา

ย่อมไม่ก่อเกิดประโยชน์ ไม่ก่อเกิดความสุข

ดังนั้นพึงพิจารณาสิ่งเหล่านี้ให้ดีก่อนกระทำ

จะได้เลิกบ่นสักทีว่า  “ทำคุณบูชาโทษ”

Cr. อิ่มธรรม

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๖๕ เดือนกรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๙

    พึงทำหน้าที่ตนให้สมบูรณ์

            ไม่กลัวปรโลก

คลิกอ่านส่องธรรมล้ำภาษิตของวารสารอยู่ในบุญ ปี พ.ศ. ๒๕๕๙ ตามลิงก์ด้านล่างนี้
น้อยนัก สั้นนัก (ปีก่อนหน้า)
ไม่ละทิ้งธรรม
หยุดยึดมั่น หยุดถือมั่น
บอกกล่าวเล่าทุกข์
ความเป็นผู้ใหญ่
อยากได้ลูกดี
พึงทำหน้าที่ตนให้สมบูรณ์
ไม่กลัวปรโลก
ฝึกตนฝึกใจไปนิพพาน
ไม่ใส่ใจสรรเสริญนินทา
เศร้าหมอง-บริสุทธิ์
เพื่อนแท้คือบุญ
ผู้เตือน-ผู้ถูกเตือน (ปีถัดไป)