ความเป็นผู้ใหญ่

เอวเมว มนุสฺเสสุ ทหโร เจปิ ปญฺญวา

โส หิ ตตฺถ มหา โหติ เนว พาโล สรีรวา ฯ

ในหมู่มนุษย์นั้นไซร้ แม้จะเป็นเด็ก ถ้ามีปัญญา ก็เป็นผู้ใหญ่ได้

ถึงร่างจะใหญ่โต แต่โง่เขลา ก็เป็นผู้ใหญ่ไม่ได้

(ขุ.ชา. ๒๗/๒๕๔)

ความเป็นผู้ใหญ่ไม่ได้วัดแค่การเกิดก่อน

หรือมีร่างกายเติบใหญ่

การรู้จักกาล รู้จักพูด รู้จักควรไม่ควร

รู้จักให้อภัย ไม่มีอคติลำเอียง

มีดวงปัญญาทำกิจต่าง ๆ ได้สำเร็จลุล่วง

เป็นคุณสมบัติความเป็นผู้ใหญ่

หากผู้ใหญ่ไม่มีคุณสมบัติเช่นนี้ ก็เป็นผู้ใหญ่ไม่ได้

แม้เด็กหากมีคุณสมบัติเหล่านี้ ก็เป็นผู้ใหญ่ในร่างเด็ก

เป็นบุคคลที่น่านับถือ เป็นบุคคลผู้ควรสรรเสริญ

เป็นบัณฑิตที่น่ายกย่อง ตลอดกาลแสนนาน

Cr. อิ่มธรรม

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๖๒ เดือนเมษายน พ.ศ. ๒๕๕๙

สามารถกดติดตามสำนักสื่อธรรมะได้ที่