ให้ “สัมมาอะระหัง” นำทางใจ นำทางไปสู่ความสุข

จิตใจของเราเป็นเรื่องที่สำคัญ จะเหตุดีเหตุร้ายก็ล้วนแต่เริ่มจากจิตใจทั้งสิ้น ดังพระพุทธวจนะที่ว่า

จิตฺเตน นียติ โลโก จิตฺเตน ปริกสฺสติ

จิตฺตสฺส เอกธมฺมสฺส สพฺเพว วสมนฺวคู.

โลกถูกจิตนำไป ถูกจิตชักไป, สัตว์ทั้งปวงไปสู่อำนาจแห่งจิตอย่างเดียว.

(พุทฺธ) สํ. ส. ๑๕/๕๔.

ดังนั้น เราพึงต้องหมั่นตามรักษาจิตของตนให้ใสสะอาด ให้เป็นกุศลธรรม เพราะอำนาจแห่งจิตที่เป็นกุศลธรรมนี้เองจะนำพาชีวิตให้พบกับความดีงาม และการภาวนา “สัมมาอะระหัง” ก็คือ การเอาจิตของเราไปผูกพันกับธรรมภาคกุศลอย่างแน่นแฟ้น เพราะคำภาวนาว่า “สัมมาอะระหัง” มีความหมายที่เชื่อมโยงกับผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ซึ่งมีฤทธิ์ มีเดช มีอานุภาพ เป็นผลให้จิตใจเราใส สะอาด สว่าง มีพลัง และมีอำนาจที่จะแก้ไขอุปสรรคปัญหาต่าง ๆ นานาในชีวิตของเราได้

ดังตัวอย่างเรื่องราวของผู้นำไปปฏิบัติต่อไปนี้...

ที่พึ่งภายใน

คุณวรนันท์ ตินนันท์ กรุงเทพมหานคร

อาชีพเภสัชกร

ดิฉันเพิ่งจะผ่าตัดได้ประมาณอาทิตย์กว่า ๆ พอดีตรวจพบเนื้องอกที่มดลูก มีเนื้องอกอยู่ ๓ ก้อน แม้จะไม่ได้เป็นเนื้อร้าย แต่ก็มีผลทำให้ประจำเดือนมามากผิดปกติจนตัวซีดและเสียเลือดมาก คุณหมอดูแล้วบอกว่าไม่ควรเก็บเอาไว้ จึงให้ตัดมดลูกออก พอเริ่มรู้ตัวว่าจะต้องตัดมดลูกออกก็ท่อง “สัมมาอะระหัง” ตลอด ๑ อาทิตย์ก่อนเข้าห้องผ่าตัด แต่ก่อนหน้านั้นก็ท่อง “สัมมาอะระหัง” มาโดยตลอดอยู่แล้ว แต่ส่วนใหญ่เพื่อเรื่องของเศรษฐกิจ การทำมาค้าขาย เป็นต้น

เมื่อเราจะเข้าห้องผ่าตัดก็ทำให้เราคิดได้หลาย ๆ อย่างว่า เราไม่มีที่พึ่ง ดังนั้นเราก็ต้องพึ่งตนเอง และตอนนั้นก็นึกถึงคำพูดของพระอาจารย์ที่ให้ข้อคิดว่า “ให้คิดเสียว่า ในวิกฤตย่อมมีโอกาส ให้ฝึกให้นึกในใจว่า สักวันความตายก็จะมาถึงเราจริง ๆ วันนี้เราซ้อมตายก็แล้วกัน” จึงทำให้เราได้คิดว่าพึ่งใครไม่ได้เลย วินาทีสุดท้ายของชีวิตเราต้องพึ่งพาตัวเอง ต้องอยู่กับตัวเอง ถ้าหากจะพึ่งหมอก็คงเป็นไปได้ยาก เพราะว่าหมอก็มีหน้าที่ของเขา เขาไม่ได้มารับรู้กับเราว่าเราเจ็บเราปวดอย่างไร

ในวินาทีก่อนที่ยาสลบจะหมดฤทธิ์ ดิฉันก็นึกถึงหลวงปู่ แล้วก็ “สัมมาอะระหัง” ไปเรื่อย ๆ ไม่รู้ว่าหมดสติไปตอนไหน มารู้ตัวอีกทีในห้องพักฟื้น ความรู้สึกในตอนนั้นก็ยังคง “สัมมาอะระหัง” อยู่ แล้วก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา มีความรู้สึกแค่ว่า มันเจ็บตรงหน้าท้อง ระบมไปหมด แต่ก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา แล้วก็เห็นดวงผุดขึ้นมาอีกครั้ง และในดวงก็มีองค์พระ เห็นแล้วปีติจนน้ำตาไหล คิดในใจว่าเราสอบผ่านแล้ว อย่างน้อยวันหนึ่งถ้าหากเราตายไปจริง ๆ เราน่าจะเอาตัวรอดได้ จากนั้นก็มองดวง มององค์พระไปเรื่อย ๆ ในขณะที่ข้าง ๆ ห้องมีแต่เสียงร้องด้วยความเจ็บปวด ในตอนนั้นเราก็ปวดเหมือนกัน แต่เราอยู่กับ “สัมมาอะระหัง” จนทำให้ไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไร

วันนี้ก็เลยได้รู้ว่า พอถึงวิกฤตของชีวิตจริง ๆ เราต้องมีที่พึ่ง ที่พึ่งก็อยู่ที่ตัวเราเท่านั้น เป็นที่พึ่งภายในที่เราได้ปฏิบัติ ไม่มีสิ่งอื่นใดที่จะมาช่วยเหลือเราในยามที่จะต้องเผชิญกับความตาย

ดังนั้น การหาที่พึ่งภายในด้วยการท่อง “สัมมาอะระหัง” จะทำให้เราได้เข้าใจว่า ความตายนั้นไม่ได้น่ากลัวอะไร เพราะเรามีที่พึ่ง

“สัมมาอะระหัง” เปลี่ยนชีวิต พลิกนิสัยลูก

คุณหัทยาภักดิ์ เหลาคม จ.สุรินทร์

อาชีพเกษตรกร

ฉันมีลูกที่ดื้อมาก ๆ ไม่ยอมเชื่อฟัง พอเพื่อนที่เป็นผู้นำบุญจากวัดพระธรรมกายทราบว่า ลูกของฉันไม่เชื่อฟัง ก็เลยมาแนะนำให้ฉันลองท่อง “สัมมาอะระหัง” ในตอนแรกฉันก็ฟังเฉย ๆ ไม่ใส่ใจ วันต่อมาเพื่อนนัดมากินข้าวเที่ยง และแนะนำให้ลองท่อง “สัมมาอะระหัง” อีก เธอบอกว่าท่องได้เท่าไรก็ท่องไป ในวันแรกฉันท่องได้ถึง ๒๐๐ ครั้ง พอวันที่ ๒ ท่องได้ประมาณ ๕๐๐ ครั้ง ในขณะที่ท่องไปมีความรู้สึกว่าสดชื่น โล่ง สบาย แล้วในช่วงประมาณ ๒-๓ อาทิตย์ต่อมา ก็ท่องได้ประมาณ ๑,๐๐๐ ครั้ง ต่อวัน ต่อจากนั้นฉันก็เริ่มท่องทุกวัน

พอเริ่มท่องก็มีความรู้สึกว่าตัวเบา หายปวดหัว แต่ก่อนเป็นคนที่ใจร้อนมาก หงุดหงิด ขี้โมโห ใครพูดอะไรไม่เข้าหูก็จะระเบิดอารมณ์ใส่คนนั้นไปเลย แต่พอเริ่มท่องไปประมาณ ๑ เดือน ฉันมีความรู้สึกว่า ฉันเปลี่ยนเป็นคนใหม่ เริ่มคิดได้

ต่อมา ฉันไปถามเพื่อนอีกว่า จะช่วยครอบครัวด้วยการท่อง “สัมมาอะระหัง” ได้อย่างไร เพื่อนบอกว่า หลังจากท่อง “สัมมาอะระหัง” ไปแล้ว ให้กล่าวชื่อลูกของฉันที่ดื้อ แล้วอธิษฐานจิตว่า ให้เขาเลิกจากสารเสพติดทุกชนิด เลิกจากการเล่นเกม เลิกทุกอย่างที่เป็นอบายมุข

หลังจากที่ฉันท่อง “สัมมาอะระหัง” แล้ว ก็อธิษฐานจิตไปด้วยได้ประมาณ ๒-๓ อาทิตย์ ก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันแปลกใจ โดยปกติแล้วลูกชายไม่เคยช่วยงานบ้านเลย แต่วันนั้นตอนฉันกลับมาจากที่ทำงาน เห็นลูกชายมา กวาดบ้าน ถูบ้าน เก็บที่นอน ฯลฯ ฉันมีความรู้สึกว่า ลูกชายของฉันดีขึ้นเรื่อย ๆ

ปกติแล้วเขาจะเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ไม่ค่อยออกจากห้องมาหาคนในครอบครัวที่อยู่ในบ้านหลังเดียวกัน แต่หลังจากที่ฉันท่อง “สัมมาอะระหัง” และอธิษฐานจิต ลูกชายของฉันก็เริ่มออกมาทักทาย เป็นมิตรกับฉันและครอบครัวมากขึ้น ทำให้ฉันรู้และเข้าใจว่าการท่อง “สัมมาอะระหัง” ดีอย่างไร สามารถช่วยเหลือครอบครัวได้อย่างไร ดังนั้นฉันก็ขอฝากให้คุณแม่ คุณพ่อ และพี่น้องทุก ๆ คน มาท่อง “สัมมาอะระหัง” ซึ่งจะเป็นผลดีกับครอบครัวของเรา เพราะถ้านิสัยลูกเปลี่ยน ชีวิตของเราก็เปลี่ยน

ชีวิตเราจะสุขได้ก็ต่อเมื่อใจเป็นสุข และใจจะเป็นสุขโดยแท้จริงได้ หากว่าใจดวงนั้นขาวใส สะอาด สว่าง นุ่มนวล ภายใต้การคุ้มครองแห่งกุศลธรรม ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลใดเลยที่ชีวิตของผู้ปรารถนาความสุข จะละเลยการเจริญภาวนา และเราก็ประจักษ์แล้วว่า การภาวนา “สัมมาอะระหัง” สร้างสุขได้จริง ..เรามาเริ่มภาวนา “สัมมาอะระหัง” นับตั้งแต่วินาทีนี้กันเลยดีไหม “สัมมาอะระหัง” ๆ ๆ ๆ ๆ...

Cr. พระบริบูรณ์ ธมฺมวิชฺโช

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๔๘ เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๘