มหาสังฆทาน

มหาสังฆทาน

________________________

เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาหลวงพ่อธัมมชโย

เมื่อวันศุกร์ที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๖

เห็นภาพการสร้างบารมีของลูกทุกคนแล้วน่าชื่นใจ ใครว่าการสร้างบารมีไม่สนุกสนาน สนุกมากเลย สิ่งที่เราทําไปแล้ว นั่นแหละคือของๆ เราอย่างแท้จริง สิ่งที่เรายังไม่ได้ทํา ก็ไม่ได้ชื่อว่าเป็นของๆ เรา บุญที่เราทําก็จะติดตามตัวเราไปทุกภพทุกชาติ ตราบจนกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม

เราสร้างองค์พระถวายพระสังฆาธิการ พระมหาเถระ ๓๐,๐๐๐ กว่าวัดทั่วประเทศ ซึ่งท่านเดินทางมาเป็นเกียรติในงานสลายร่างของคุณยายแล้วก็มาเป็นเนื้อนาบุญให้กับเรานี้ สิ่งนี้ไม่ใช่เกิดขึ้นง่ายๆ เกิดขึ้นยากนะจ๊ะ ได้ศึกษาประวัติดูแล้วที่ผ่านๆ มายังไม่เคยมีเลยที่นิมนต์พระมาพร้อมๆ กัน ๓๐,๐๐๐ กว่าวัด ถ้าเราจะใช้เวลาของเราเดินทางไปให้ครบ ๓๐,๐๐๐ กว่าวัดทั่วประเทศ ใช้เวลากี่วันเราถึงจะทําได้ครบ ไม่ใช่ง่าย ยากมากๆ และต้องใช้เวลานานทีเดียวนะจ๊ะ

เพราะฉะนั้น สิ่งที่เกิดขึ้นในวันที่ ๓ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๕ ต้องถือว่าเป็นความอัศจรรย์อย่างหนึ่งของโลกทีเดียว และเมื่อท่านได้มาเป็นเกียรติและเป็นเนื้อนาบุญให้กับพวกเราแล้วนี่ เรายังได้ทําหน้าที่เป็นตัวแทนของคุณยายที่จะกราบขอบพระคุณท่าน ในการถวายองค์พระให้ท่าน ๑ องค์ และลานธรรม ๑ แผ่น โดยจารึกชื่อท่านไว้ที่ฐานองค์พระธรรมกายประจําตัว ประดิษฐาน ณ มหาธรรมกายเจดีย์

สิ่งนี้ก็จะเป็นประวัติศาตร์ของพระพุทธศาสนาอีกพันปีข้างหน้า เมื่อถาวรวัตถุที่สร้างมหาธรรมกายเจดีย์เสื่อมลงไป เพราะว่าอายุของวัสดุได้แค่นั้น แต่มิได้หมายความว่าอายุของพระพุทธศาสนามีเพียงแค่นั้นนะ เมื่อชนรุ่นหลังเขาได้เห็น เขาก็จะชื่นชมอนุโมทนา แล้วเอารุ่นเราซึ่งเป็นยุคสถาปนานี้เป็นต้นบุญต้นแบบที่จะสืบทอดอายุของพระพุทธศาสนาต่อไป

พระพุทธศาสนาในยามนี้ ต้องการความสามัคคี และก็ต้องการการฟื้นฟู พระสงฆ์ต้องการกําลังใจเช่นเดียวกับพวกเราซึ่งเป็นฆราวาส ในการที่จะรักษาพระศาสนาเอาไว้ ไม่ว่าในด้านศาสนสถาน คือ วัดวาอาราม ศาสนวัตถุ มีพระพุทธรูป พระเจดีย์ โบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญ เป็นต้น รวมถึงในด้านศาสนธรรมคําสอน ท่านก็ต้องการกำลังใจจากพวกเรา

มีหลายวัดเป็นพันๆ วัด ที่กลายเป็นวัดร้างกันเยอะแยะ หลงเหลือไว้แต่ถาวรวัตถุปรากฏเป็นพยานหลักฐานแสดงถึงความเจริญรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนาและกุศลศรัทธาของผู้มีบุญในกาลก่อน เราไม่ควรจะให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในยุคของเรา คืออย่าให้ร้างเพิ่มขึ้น และแทนที่จะให้วัดเป็นวัดร้าง อย่างที่เราเห็นกันจนรู้สึกเฉยๆ หรือบางคนเห็นแล้วเกิดความรู้สึกเศร้าหมอง อย่างหลวงพ่อเห็นแล้วเศร้าทุกที เปลี่ยนจากวัดร้างมาเป็นวัดรุ่งได้ก็ต้องในยุคของเรานี้แหละ

เกิดมาสร้างบารมีทั้งที อย่าเป็นเพียงผู้อาศัยพระศาสนาเท่านั้น แต่ต้องรักษาค้ำชูสนับสนุนให้พุทธศาสนาเฟื่องฟูขึ้นมาให้ได้ เปลี่ยนจากวัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง หรือวัดที่ยังเป็นวัดอยู่แต่มีหลวงปู่ หลวงตาท่านอุทิศตนรักษาวัด บางวัดก็มีเพียงรูปหนึ่งบ้าง ๒ รูปบ้าง บางวัดไม่มีพระเลยมีแต่สามเณร เราต้องให้กําลังใจแก่ท่านนะลูกนะ การที่ท่านช่วยรักษาวัดเอาไว้ แม้ยังไม่ได้สอนผู้อื่น ก็ได้ชื่อว่ารักษาพระศาสนา เพราะยังมีวัดอยู่ ยังมีพระสงฆ์อยู่

เราได้รู้จักพระพุทธเจ้าและพระธรรมคําสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทําให้มาเป็นยอดนักสร้างบารมีได้ก็เพราะพระสงฆ์ ถ้าไม่มีพระสงฆ์เราจะมาสร้างบารมีด้วยใจที่เบิกบานด้วยอาการที่ร่าเริงอย่างนี้ไม่ได้ ตอนนี้บางวัดเป็นอย่างนั้น เราต้องให้กําลังใจแก่ท่าน เมื่อท่านมาให้กําลังใจแก่เราในงานของคุณยาย เราก็ต้องให้กําลังใจท่านตอบ โลกอยู่ได้ด้วยการให้และการรับ

ถ้าวันนั้นเราไปกราบนิมนต์ท่านแล้วท่านไม่มาอะไรจะเกิดขึ้นกับงานในวันนั้น หลายท่านอยู่ในป่า ในถิ่นทุรกันดารยังทิ้งภารกิจแล้วมาเป็นกําลังใจแก่เราได้ เพราะฉะนั้นถึงคราวที่เราจะตอบแทนท่าน ก็คือการสร้างพระธรรมกายประจําตัวจารึกชื่อท่านและลานธรรม ๑ แผ่น สิ่งนี้ก็จะเป็นกําลังใจแก่ท่าน แม้เป็นเพียงสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เราจะตอบแทนท่านได้ อย่างน้อยก็เป็นสัญลักษณ์แห่งคุณธรรมภายในตัวของเรา ที่ได้ฉายแสงมาเป็นองค์พระ เป็นลานธรรม ๑ องค์ ๑ แผ่นนี่แหละ

สิ่งที่เราทําถวายท่านด้วยความรักปรารถนาดีและเต็มเปี่ยมด้วยคุณธรรมนี้ จะทําให้ท่านปลื้มใจ มีความสุขใจ แม้ท่านไม่ได้หวังว่าอยากจะได้อะไรจากเรา เพราะท่านไม่เคยบอกว่าอยากได้อะไรจากเรา ท่านมาในฐานะผู้ให้อย่างเดียว แต่ว่าหลวงพ่ออยากให้ลูกทุกคนมีความรู้สึกเหมือนอย่างหลวงพ่อและคุณยาย เราจะรับอย่างเดียวไม่ได้ เราต้องให้ตอบไปด้วย จึงได้กล่าวเชิญชวนพวกเราให้ปวารณาตัวที่จะสร้างพระธรรมกายประจําตัว และกล่าวคําขออนุญาตใช้ชื่อของท่านอัญเชิญมาจารึกติดที่ฐานองค์พระธรรมกายประจําตัว ประดิษฐาน ณ มหาธรรมกายเจดีย์

เพราะฉะนั้นสิ่งที่เราทําในวันนี้ หรือวันที่ผ่านๆ มา ทําให้ท่านแต่บุญได้ที่เรานะลูกนะ บุญได้หลายชั้นทีเดียว ส่วนหนึ่งเราสร้างพระ อีกส่วนหนึ่งทําหน้าที่แทนคุณยาย อีกส่วนหนึ่งถวายเป็นมหาสังฆทานไม่เฉพาะเจาะจง อีกส่วนหนึ่งคือการรักษาพระพุทธศาสนา โดยการให้กําลังใจแก่พระมหาเถรานุเถระ ที่มาร่วมงานในวันนั้น

ความจริงใจหลวงพ่ออยากถวายพระทุกรูปที่มาในวันนั้น หรือแม้ไม่ได้มาที่อยู่ตามวัดวาอารามต่างๆ หรือจะพูดให้ยิ่งไปกว่านั้น หลวงพ่ออยากถวายให้พระทุกรูปทั่วโลกเลย ถ้าหลวงพ่อมีกําลังถึง และถ้าลูกทุกคนมีความพร้อมกันทั้งร่างกาย จิตใจ และทรัพย์สมบัติ ปัจจัยอะไรพร้อม เรามาทําในสิ่งที่ทําได้ยาก ซึ่งยังไม่เคยมีใครคิดที่จะทำ

ขยายหัวใจให้ยิ่งใหญ่ อย่าให้เล็ก อย่าให้คับแคบ แค่ว่าให้มีเพียงชื่อของเรา ชื่อบรรพบุรุษ บุพการี หมู่ญาติหรือผู้เป็นที่รักของเราเท่านั้น แต่จงขยายหัวใจให้กว้าง ครอบคลุมสังฆมณฑล ให้เหมือนเราขยายหัวใจครอบคลุมวัฏฏะ ดังเช่นมโนปณิธานอันยิ่งใหญ่ของเราที่จะรื้อวัฏฏะสู้กับพญามาร ซึ่งเป็นงานใหญ่กว่านี้เยอะ นี่เป็นงานเล็กๆ แต่เป็นบุญใหญ่ที่จะติดตัวเราไปในภพเบื้องหน้า สิ่งนี้เป็นสิ่งที่เราควรจะต้องทํา ทําได้สําเร็จเมื่อไรก็เป็นความปลื้มใจของเราเมื่อนั้น วันนี้ชาวโลกเขาสมมติให้เป็นวันแห่งความรัก เพราะฉะนั้นต้องขยายหัวใจให้ยิ่งใหญ่ ให้กว้างขวาง ขยายความรักของเราไปทั่วโลกนะลูกนะ

เรื่อง : หลวงพ่อธัมมชโย
วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๕ ประจำเดือนมีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

***สามารถนำไปเผยแพร่ได้ แต่ขอให้ใส่ Cr. ผู้เขียนด้วย***

คลิกบทความได้ที่นี่ https://dhamma-media.blogspot.com/2019/08/blog-post_62.html

คลิกอ่านวารสารอยู่ในบุญ ในรูปแบบของ PDF
https://drive.google.com/file/d/1b--R6PBGKVpP21fPah6HSAPzJFtzjOjA/view

คลิกอ่านวารสารอยู่ในบุญ ในรูปแบบของ E-book
http://dhammamedia.org/YNB%202546/05YNB_4603/05YNB_4603.html

คลิกอ่านแต่ละบทความของวารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๕ ประจำเดือนมีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๖ ได้ที่นี่