“สัมมาอะระหัง” ศักดิ์สิทธิ์จริง ถ้าภาวนาจริง ๆ

ดังที่นักปฏิบัติทั้งหลายต่างทราบกันดีอยู่แล้วว่า คําภาวนา “สัมมาอะระหัง” เป็นถ้อยคําที่ดีจริง มีความศักดิ์สิทธิ์จริง ซึ่งจะส่งผลให้ประจักษ์แจ้งจริงในใจแก่ผู้ที่ตั้งใจภาวนาจริง ๆ อย่างต่อเนื่องทุกวันและทั้งวัน ผลที่ดีจากการภาวนา นอกจากจะเป็นผลดีต่อจิตใจ คือการนําความสุขและความสว่างไสวให้เกิดขึ้นแล้ว ยังเป็นผลดีต่อชีวิตทั้งในด้านการงานและความมั่งคั่งร่ำรวย กล่าวโดยภาษาง่าย ๆ ก็คือ การภาวนา “สัมมาอะระหัง” ดีทั้งนอก ดีทั้งใน..

ซึ่งคําว่า “ดีนอก ดีใน” คืออะไรและเป็นอย่างไร เรื่องราวประสบการณ์ของบุคคลต่าง ๆ เหล่านี้มีคําตอบ...

คมสันต์ ชุนเจริญ (เบนซ์)

ทํากิจการโรงพิมพ์

วันนี้ผมจะมาแชร์ประสบการณ์อานุภาพของ “สัมมาอะระหัง” ก่อนหน้านี้ในปี๒๕๕๖ ผมทําบุญไปประมาณ ๓ M บางคนบอกว่าทําบุญมากระวังจะหมดตัว แต่สิ่งที่ผมได้พบกับตัว คือ ยิ่งทําบุญก็ยิ่งรวยเป็นอัศจรรย์ อย่างรถเบนซ์คันนี้ หลังจากที่ทําบุญกฐินไป ก็ได้มาภายในเวลา ๓ เดือน ซึ่งเป็นรถผมเอง ไม่ใช่รถไฟแนนซ์ ผมเชื่อว่าเกิดจากอานุภาพของการภาวนา “สัมมาอะระหัง” ด้วย

ผมทําตามที่หลวงพี่แนะนําทุกวัน ทั้งวัน ทําใจใส ๆ ก็ได้มา บางคนสงสัยว่าเป็นเพราะที่บ้านมีฐานะดีอยู่แล้วหรือเปล่าเลยซื้อได้ ขอบอกว่า รถคันนี้ซื้อด้วยเงินของตัวเอง ไม่ได้เอาเงินที่บ้านมาซื้อ แถมยังซื้อรถให้แม่เป็นของขวัญในวันแม่ได้ ไม่ใช่ทําบุญแล้วจะหมด เพราะเรายังมีเงินทําบุญได้อีกเกือบ ๔ M ในปีถัดไป

เราประสบความสําเร็จและเชื่อมั่นมาก ๆ ในอานุภาพคําภาวนา “สัมมาอะระหัง” จึงภาวนาทุกวันและทั้งวัน ถ้าเราสงสัยในอานุภาพบุญหรืออานุภาพของคําว่า “สัมมาอะระหัง” แล้วทําเหมือนเดิม ก็ต้องได้ผลเหมือนเดิม หลายคนอาจจะบอกว่า “ไม่มีเวลา” ก็อยากจะแนะนําว่า เวลาหลับตากับเวลาลืมตา เวลาไหนมากกว่ากันแน่นอนคนทั่วไปก็ต้องบอกว่าเวลาที่เราลืมตา

“สัมมาอะระหัง” คือ การทําสมาธิขณะที่เราลืมตา เพราะฉะนั้นถ้าเราตั้งใจทํา ก็สามารถทําได้ทั้งวันแน่นอน แต่ถ้าเรารอทําตอนนั่งสมาธิ เราก็ทําได้อย่างมากครึ่งชั่วโมงหรือชั่วโมงหนึ่ง เพราะทุกคนต่างต้องทํามาหากิน แต่ถ้าเราภาวนา “สัมมาอะระหัง” ทั้งวัน อานุภาพไม่มีประมาณเลย ก็เลยแนะนําให้น้องสาวทํา ซึ่งต่อมาเขาก็สามารถซื้อรถได้ด้วยเงินตัวเอง เป็น BMW Series 1 เขาเพิ่งเรียนจบมา อายุแค่ ๒๐ ปีนิด ๆ ทํางานไม่กี่ปี “สัมมาอะระหัง” สวดมนต์นั่งสมาธิก็ทําได้ พอน้องสาวทําได้ก็ให้เขาทําต่อไป

ปีต่อมาเขาเปลี่ยนเป็น BMW Series 3 เป็นคันที่ใหญ่ขึ้นด้วยตัวเอง เป็นอะไรที่ทําซ้ำส่งต่อได้ และน้องสาวก็หาเงินด้วยตัวเอง ไม่ได้ขอเงินที่บ้าน ผมทําเองได้ผล แนะนําที่บ้านก็ได้ผล แล้วไปแนะนําให้เพื่อนทํา ซึ่งก็ได้ผลเหมือนกัน

จิรานุช ชุนเจริญ (บี)

ตอนเรียนปริญญาตรีที่เมืองนอก บีเที่ยวเล่นไปวัน ๆ ไม่ได้มีงานอะไรทํามาก คือ เรียนไป เล่นไป เที่ยวไป พอกลับมาเมืองไทย ก็มาเจอพี่ชาย ซึ่งตอนนั้นพี่ชายเริ่มเข้าวัดมาสักพักหนึ่งแล้ว พี่ชายบอกว่า เวลาทําอะไรก็ตาม ให้ท่อง “สัมมาอะระหัง” ท่องไปเรื่อย ๆ ตอนแรกบีไม่เข้าใจ จึงถามเขาว่ามันคืออะไรกันแน่ แต่บีก็เริ่มท่องซ้ำ ๆ ทําบ่อย ๆ แล้วบีก็เริ่มเข้ามาทํากิจการที่บ้าน คือทําโรงพิมพ์กับพี่ชายได้สักปีสองปี ระหว่างที่ช่วยงานที่บ้าน ก็ทํางานไปด้วย เที่ยวเล่นไปด้วย แต่ก็ท่องไปเรื่อย ๆ เวลาทําอะไรก็ท่อง “สัมมาอะระหัง” ไปเรื่อย ๆ

ในช่วงแรกที่กลับมาบียังไม ่มีรถใช้ ทํางานเก็บเงินไปสักพักหนึ่ง ตอนแรกก็คิดว่าจะซื้อมาสด้าหรือฮอนด้า ทําไปทํามาบีได้รถ BMW มาได้อย่างไรก็ไม่รู้เหมือนกัน ทั้ง ๆ ที่ทํางานแค่ปีสองปี แต่พอทําไปเรื่อย ๆ อีกปีหนึ่งก็เปลี่ยนเป็น BMW คันใหญ่ขึ้น บีทํางานไป เก็บเงินไป “สัมมาอะระหัง” ไปเรื่อย ๆ ก็เปลี่ยนไปเป็นคันนี้ได้ค่ะ บีทํางานอยู่ ๒ งาน งานหลักคือโรงพิมพ์ เราทําอะไรก็มีคนมาช่วยเหลือตลอด ไม่มีอุปสรรคค่ะ

ณนัท เปล่งนาราทิพย์ (เจน)

เจนเป็นพนักงานขายค่ะ วันหนึ่งรู้สึกว่าตัวเองมีปัญหาเกี่ยวกับการทํางานมาก เริ่มจากเวลาทํางานเราไม่ค่อยมีสมาธิ หลายคนอาจจะคิดว่าไม่เห็นแปลกเลย แต่เจนเป็นขนาดที่ว่าเวลาลงไปหาลูกค้า ซ้ายขวาใส่รองเท้าคนละข้าง และขึ้นลิฟต์ผิดเป็นประจํา เวลาที่จะขึ้นมักกดลิฟต์ลง เดินก็ผิดทาง เวลาจะพูดว่าไกล ก็บอกว่าใกล้ จะบอกว่าแพงก็ว่าถูก เป็นอย่างนี้มาตลอด มีปัญหาในการทํางานมาตลอด เจนก็เลยคิดว่าไม่ได้แล้ว เราต้องหาตัวช่วย ต้องนั่งสมาธิแล้ว

ต่อมา ได้คุยกับกัลยาณมิตร เขาแนะนําให้หัดนั่งสมาธิหัด สวดมนต์ และภาวนา “สัมมาอะระหัง” หลักใหญ่คือเจนต้องภาวนาทั้งวัน เจนก็เลยเริ่มทํา วันแรกยังไม่ได้เชื่ออะไร แค่ลองดู ก่อนหน้านั้นเคยคุยกับเพื่อนเรื่องการไปหาลูกค้า เพื่อนบอกว่า เวลาที่เราไปหาลูกค้าแล้วติดต่อยาก ให้ท่อง “สัมมาอะระหัง” เลย

วันหนึ่ง เจนไปหาลูกค้าอยู่รายหนึ่ง ซึ่งเข้าหายากมาก ไม่เคยเปิดประตูให้เลย คือเจนขายเคมี ขายยากมาก แต่วันนั้นนั่งยิ้มไม่ได้พูดอะไร ได้แต่ฟังเขาพูด แต่ก็ “สัมมาอะระหัง” ในใจตลอด ตอนหลังโทรศัพท์ไปตามงาน ลูกค้าบอกว่า เขาจะเลื่อนออร์เดอร์ที่เขาจองกับคู่แข่งของเราไว้ออกไป แล้วจะดึงออร์เดอร์ของเจนเข้ามา เราก็คิดว่ามันใช่หรือ ไปเล่าให้เจ้านายฟัง เจ้านายยังบอกว่าจริงหรือ? เป็นไปได้อย่างไร ได้มาแบบงง ๆ

เจน “สัมมาอะระหัง” มาเรื่อย ๆ ทั้งหมดทั้งมวลเกิดขึ้นภายในระยะเวลา ๒ อาทิตย์เองนะคะ เจนก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร และทุกครั้งที่เจนภาวนา เจนจะขอให้คนพาลหลุดออกจากชีวิตเจนไป จะขอเรื่องกัลยาณมิตร เรื่องงาน จิปาถะ เราเป็นมนุษย์ธรรมดา เราก็อยากได้สิ่งพวกนี้ อยากมีคนดีรอบกาย คนที่เข้ามาในชีวิตเจน แล้วมาทําให้ชีวิตเราแย่ลง เขาก็ออกไปจากชีวิตเราในทันที ที่เจนเหลืออยู่คือกัลยาณมิตรจริง ๆ

นอกจากนี้ เจนก็แนะนําน้องของเจนให้ “สัมมาอะระหัง” ด้วย คุณพ่อคุณแม่เจนเสียไปแล้ว เราอยู่กันแค่พี่น้อง แต่ไม่ค่อยใกล้ชิดกัน เพราะว่าต่างคนต่างโต ต่างคนต่างอยู่ ไม่ค่อยได้คุยกัน พอเจนเริ่ม “สัมมาอะระหัง” ทุกวัน สวดมนต์นั่งสมาธิก่อนนอน ก็เริ่มคุยกับน้อง จากน้องที่ดื้อมาก คุยกัน ๒ - ๓ คําก็จะตีกัน กลายเป็นว่าน้องกลับมาฟังเรา

สิ่งที่อัศจรรย์มากก็คือ วันหนึ่งพอเจนกลับบ้าน น้องก็เข้าห้องไป เราไปแอบฟังว่าเขาทําอะไร ปรากฏว่า เขากําลังสวดมนต์บทธัมมจักกัปปวัตนสูตรอยู่ จากคนที่เกเรนิดหนึ่ง ก็มาสวดมนต์นั่งสมาธิ มีอยู่ครั้งหนึ่งชวนกันไปวัด ก็ไปโดยง่าย เคยไปวัดพระธรรมกายด้วยกัน ไปทําบุญให้บุพการี เขาตื่นนอนเองโดยไม่ต้องปลุกเลย เจนก็ปลื้มใจว่า นอกจาก “สัมมาอะระหัง” จะดีกับเราทั้งในเรื่องการงาน ทําให้เรามีกัลยาณมิตรที่ดี สุดท้ายยังส่งผลต่อครอบครัวของเราด้วย ทําให้เราสามารถส่งต่อสิ่งดีๆ เหล่านี้ให้กับคนในครอบครัวของเรา และวันนี้ก็ได้มาส่งต่อให้กับหลาย ๆ คนด้วย

เป็นสัจธรรมอยู่แล้วว่า ของจริงเคียงคู่กับคนจริง วันนี้หลายท่านหลายคนอาจจะได้ลงมือภาวนา “สัมมาอะระหัง” กันไปบ้างแล้ว บางคนภาวนามาก บางคนภาวนาน้อย วันนี้เราก็เพิ่มความจริงจังในการภาวนาให้ยิ่งกว่าเดิม เพื่อเพิ่มพูนบุญบารมีและความสําเร็จให้แก่ชีวิตมากขึ้น พร้อมทั้งเติมรายละเอียดในการภาวนาด้วยว่า ให้เสียงภาวนาดังออกมาจากศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ในกลางนั้นมีองค์พระแก้วใสประดิษฐานอยู่ ภาวนาไปนึกถึงองค์พระในตัวไป บุญใหญ่สมบัติใหญ่ก็จะยิ่งหลั่งไหลเข้ามา “ดีทั้งนอกดีทั้งใน..สมใจเอย”

Cr. พระปลัดบริบูรณ์ ธมฺมวิชฺโช

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๗๐ เดือนธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙