รักษาใจให้เป็นมงคลด้วยการภาวนา “สัมมาอะระหัง”

การรักษาใจเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีสอนไว้ว่า “สิริมงคลทั้งหลายเริ่มขึ้นที่จิตใจก่อน” ความเป็นสิริมงคลที่แท้จริงจะเกิดเมื่อใจหยุดนิ่ง ใจใสสะอาดบริสุทธิ์นั่นเองเป็นมงคลอันสูงสุด ถ้าปรารถนาอยากได้สมบัติเอาไว้สร้างบารมีสมบัติจะไหลมาเทมา ถ้าหากทำใจให้ใส ๆ การเงินจะไม่เดือดร้อน..

ดังเรื่องราวตัวอย่างต่อไปนี้..

“๑ พรรษา ๓ ล้านคำภาวนา

ทรัพย์มาอัศจรรย์” ประเทศนิวซีแลนด์

กัลยาณมิตรคณากร ค้ำชู (สามี)

ผมดู DMC ทุกวัน แล้วก็เห็นพระอาจารย์ปรเมษฐ์นำเรื่อง “สัมมาอะระหัง” มาถ่ายทอด ก่อนหน้านี้ก็ภาวนามาหลายปี แต่ว่าไม่เอาจริง พอมาพรรษานี้ก็เลยเอาจริงครับ ตื่นเช้ามาประมาณตี ๔ กว่า ตี ๕ รู้สึกตัวก็ภาวนา “สัมมาอะระหัง” เลยครับ วันหนึ่ง ๆ ประมาณ ๕๐,๐๐๐ กว่าครั้ง ก่อนนอนพอทำวัตรเย็นเสร็จผมก็จดบันทึกทุกวันว่าวันนี้ ๔๙,๐๐๐ ครั้ง วันนี้เท่าไร รุ่งเช้าก็ภาวนาอีก อธิษฐานกำกับทุกเย็น จากนั้นสังเกตได้ว่า ธุรกิจและการเงินดีขึ้น ก็เริ่มทำบุญตั้งแต่หลังคา Module ทำบุญครั้งแรก 1.5S จากนั้นก็ตั้งกองขึ้นมาทุกปี ขยับเป้าหมายทุกปี พอปีที่ ๙ ก็ 9S และปีที่แล้วทำบุญได้ 1M แรกครับ ปีนี้ M ที่สองปิดกองแล้ว ตั้งกองกับภรรยาครับ ตั้งมาทุกปีไม่เคยมีเงินเป็นก้อนมาก่อนครับ ก็ปิดกองได้ทุกปี ตอนนี้ออกพรรษาเราก็ตั้งใจภาวนาต่อครับ

กัลยาณมิตรวันวิสา ค้ำชู (ภรรยา)

จริง ๆ แล้วดิฉันเป็นคนใจร้อนและสามีก็ใจร้อนมาก แต่พอได้ภาวนาอย่างจริงจัง ทำให้ทะเลาะกันน้อยลง เพราะว่าใจเย็นมากขึ้น แล้วเขาก็ค่อนข้างจะให้อภัยภรรยามากขึ้น ด้วยความที่เราก็ท่อง “สัมมาอะระหัง” เหมือนกัน แต่พอทำงานทางโลกมากก็จะลืม แต่สามีเป็นฝ่ายภาวนาเป็นหลัก สวดมนต์ นั่งสมาธิ เช้ามาก็ “สัมมาอะระหัง” ทั้งวัน ตัวเราคอยดูแลทำงานด้านการเงิน ทำให้จากที่มีลูกค้าเท่านี้ก็มีมากขึ้น ๆ และก็ดีขึ้นค่ะ

จากการทำบุญที่เคยทำน้อยก็ขยายขึ้น เช่น สมมติว่าแต่ก่อนเราเคยทำบุญครั้งละ m ก็เปลี่ยนมาเป็น S ปีที่ผ่านมาตั้งใจไว้ว่าจะทำบุญกองละ M ก็ทำสำเร็จ และก็ร่วมบุญกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อทุกสัปดาห์ เดี๋ยวนี้การทำบุญเป็นรายสัปดาห์เป็นเรื่องประจำของบ้านเรา ทำให้ธุรกิจที่บ้านดีขึ้นด้วยค่ะครอบครัวเราจะไม่ตกบุญเพราะว่าสามีดู DMC ทุกวัน เขาก็จะจดบุญว่ามีบุญอะไรบ้าง แล้วเราก็จะทำ เช่น ทำบุญนี้ ๕๐๐ บาท ทำบุญนั้น ๓๐๐ บาท เราทำทุก ๆ บุญ ไม่ตกบุญค่ะ

อัศจรรย์ ยอดขายรายวัน

จาก ๒๐๐ เป็น ๓,๐๐๐

กัลยาณมิตรน้ำทิพย์ หินดำ

ก่อนที่จะภาวนา “สัมมาอะระหัง” ความเป็นอยู่ไม่ค่อยดีเท่าไร มีอาชีพขับรถพ่วงขายลูกชิ้นตรงที่มีคนเยอะ ๆ พอมาได้คำแนะนำของพระอาจารย์ปรเมษฐ์เรื่องการภาวนา “สัมมาอะระหัง” ก็เลยลองเอาไปปฏิบัติดู เริ่มภาวนาตั้งแต่วันที่ ๒ สิงหาคม สมัครร่วมโครงการเลย ภาวนาวันแรกได้เกิน ๕,๐๐๐ ครั้ง เพราะว่าอยากให้ชีวิตดีขึ้น จึงภาวนาทุกวัน บางทีก็มีลืมบ้าง แต่ช่วงที่ภาวนาไปขายของไปรู้สึกว่ายอดขายเพิ่มขึ้น ตอนแรกยอดขายประมาณ ๒๐๐-๓๐๐ บาทต่อวัน ก็ขึ้นเป็น ๔๐๐-๕๐๐ บาท ตอนนี้มีที่ขายประจำอยู่ ๒ ที่ คือ ที่โรงเรียนกับหน้าวัด ตอนนี้รายได้ขึ้นไป ๓,๐๐๐ กว่าบาทต่อวัน

วันที่ประทับใจก็คือ วันที่ภาวนาได้ ๑๒,๐๐๐ ครั้ง เยอะที่สุด ผลปรากฏว่า วันนั้นลูกค้ามาแย่งกันซื้อของเยอะมาก ปลื้มค่ะ ทำไมอัศจรรย์อย่างนี้ ก็เลยเกิดแรงบันดาลใจว่าเราต้องภาวนาให้ได้มากกว่านี้ พอเราภาวนาได้มากกว่า ๑๒,๐๐๐ ครั้ง ก็เริ่มขึ้นไปที่ ๕๐,๐๐๐ ครั้ง ๖๐,๐๐๐ ครั้ง ผลปรากฏว่าจากเมื่อก่อนที่ต้องวิ่งขายตะลอน ๆ ไปทั่ว ไม่มีที่ขาย ก็ได้ที่ขายประจำ ขายอยู่ที่โรงเรียน มีนักเรียนประมาณ ๕๐๐ คน แต่ร้านค้ารวมเราด้วยประมาณ ๑๐ ร้าน มีลูกชิ้นขายแทบทุกร้าน เขาขายหลายอย่างรวมทั้งลูกชิ้นด้วย เพราะเด็กชอบทาน แต่ปรากฏว่าเด็กมาซื้อร้านเราเยอะขึ้น ๆ ก็เลยอธิษฐานกับหลวงปู่ว่า ด้วยบุญที่ลูกภาวนา “สัมมาอะระหัง” น้อมถวายเป็นพุทธบูชา และบูชาพระเดชพระคุณหลวงปู่หลวงพ่อ คุณยาย ลูกอยากสร้างบารมีอย่างง่าย ๆ ขอให้ลูกขายของดี มีเงินมาง่าย ๆ ให้ลูกค้าที่มาอุดหนุนมีส่วนแห่งบุญทุก ๆ บุญที่เราทำ และให้เทวดาที่ปกปักรักษาลูกค้ามีส่วนแห่งบุญนี้ด้วย ปรากฏว่ามีลูกค้ามาเยอะขึ้น ๆ อย่างอัศจรรย์ ไปขายที่ไหนก็มีแต่คนเรียกจนเรางงว่าลูกค้าจำเราได้ เขาทักว่าทำไมวันนี้ไม่ไปขายแถวบ้านเขาเลย เราจำไม่ได้เพราะลูกค้าเยอะมาก

เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับข่าวดีจากลูกชาย ซึ่งเราเพิ่งมาทราบว่าเขาเป็นเด็กพิเศษ ก่อนหน้านี้ก็พาเขามาวัด แต่ไม่รู้ เพิ่งมารู้ตอน ๙ ขวบ พาไปหาหมอก็หมดเงินไปเยอะมาก แต่ไม่หายเราก็เลยใช้บุญช่วยกับภาวนา “สัมมาอะระหัง” และปฏิบัติธรรมน้อมถวายหลวงปู่ไปด้วย ผลปรากฏว่า เขาอาการดีขึ้นและยังสามารถติดต่อหาที่เรียนให้เขาได้ด้วย พอเขาไปเรียนยังไม่ถึงปีก็ได้ทุนของคุณพุ่ม ซึ่งเป็นทุนพระราชทาน เราก็ไม่ได้คาดหวังเลยว่าจะได้ เพราะคุณครูบอกว่า อย่าคาดหวังนะคุณแม่ เพราะว่าไม่ได้ให้ทุนทุกคน เราก็ขายของไปเรื่อย ๆ ภาวนา “สัมมาอะระหัง” ไปเรื่อย ๆ พอภาวนาได้ ๒๐๐,๐๐๐ ครั้งเท่านั้นแหละ มีโทรศัพท์เข้ามาให้เราติดต่อไปที่โรงเรียนบอกว่าลูกได้ทุนพระราชทาน เราปลื้มมากเลย เพราะเราต้องหาค่าใช้จ่ายในการดูแลลูก ดูแลคนในครอบครัว พอรู้ว่าลูกเป็นออทิสติกก็ต้องหาหมอ หาครูที่จะสอนเขา ตัวเราเองก็ต้องทำมาหากินมากขึ้นกว่าเดิม ช่วงแรก ๆ ต้องกลับบ้านมืดทุกวัน แต่ในช่วงที่ภาวนา “สัมมาอะระหัง” แค่ครึ่งวันก็ขายหมด ได้กลับมาพักผ่อน ได้กลับมานั่งสมาธิ

ใจที่หยุดได้ นิ่งได้ คือ ใจที่เป็นมงคล ถ้าใจเราสามารถหยุดนิ่งได้นานและต่อเนื่องสิริมงคลยิ่งไหลเข้าสู่ตัว สิริมงคลไหลไปสู่ที่ใดทรัพย์ทั้งหลาย ทั้งโลกิยทรัพย์และอริยทรัพย์ก็จะไหลไปสู่ที่นั้น ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญที่เราจะต้องรีบทำใจให้หยุดนิ่ง โดยมีคำภาวนา “สัมมาอะระหัง” เป็นเครื่องกลั่นเกลาใจของเราให้หยุดนิ่งได้เร็วขึ้นนั่นเอง

Cr. พระบริบูรณ์ ธมฺมวิชฺโช

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๖๓ เดือนพฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๙