“สัมมาอะระหัง” ให้เป็นลมหายใจ เมื่อใจดี อะไร ๆ ก็จะดีตามไปด้วย

ตราบใดที่เรายังหายใจอยู่ได้ ตราบนั้นชีวิตเราก็สามารถดำรงอยู่ได้ แต่จะอยู่ในสภาวะที่สุขหรือทุกข์ อยู่อย่างผู้ชนะหรือผู้แพ้ อยู่อย่างคนที่ประสบความสำเร็จหรือล้มเหลวเราสามารถกำหนดสิ่งเหล่านั้นไปพร้อม ๆ กับการหายใจได้เช่นกัน

การกำหนดชะตาชีวิตของตนเองไปพร้อม ๆ กับการหายใจนั้น ในที่นี้หมายถึงการทำสมาธิด้วยการภาวนา “สัมมาอะระหัง” ทุกลมหายใจนั่นเอง หากเราสามารถทำจิตให้เป็นสมาธิได้ทุกลมหายใจ โดยอาศัยการภาวนา “สัมมาอะระหัง” เป็นเครื่องประคอง จิตใจของเราก็จะละเอียด นุ่มนวลขึ้น สะอาดขึ้น เมื่อจิตใจสะอาด พลังที่สะอาด คือ พลังแห่งบุญ พลังแห่งกุศล ก็จะได้ช่องคอยส่งเสริมส่งผลดลบันดาลให้ประสบแต่สิ่งที่ดี ๆ เสมอนั่นเอง ดังเรื่องราวตัวอย่างต่อไปนี้

บวชเพื่อลูก

คุณสำเนียง ด้วงนิ่ม

ผมมีปัญหาเรื่องลูกครับ ลูกเกเรมากไม่ยอมทำงานทำการ บอกให้ทำบัตรประชาชนก็ไม่ไปทำ วันหนึ่งผมไปเจอคุณหน่อย เขาแนะนำให้ผมภาวนา “สัมมาอะระหัง” ผมก็ภาวนาอยู่ ๓ วัน จากนั้นก็ชวนลูกไปบวชน่าแปลกใจครับ ลูกตกลงไปบวชง่าย ๆ ไม่ได้คิดอะไรเลย รับปากทันทีเลยครับ ก่อนหน้านี้ชวนเท่าไรก็ไม่ยอมบวช แต่ตอนนี้ง่ายเลยง่ายแบบแปลก ๆ ชวนนิดเดียว “บวชนะ ไปสมัครบวช” เขาบอก “บวชก็บวช” เราก็นึกว่าพูดเล่น จนกระทั่งถึงคราวต้องเขียนใบสมัครแล้ว แต่ไม่มีบัตรประชาชน หลวงพี่เลยให้ไปทำบัตร เขาก็ไปทำทันที จากที่ไม่เคยคิดจะไปทำ เรียกได้ว่าเป็นคนเถื่อนมาตั้งแต่เด็กเลยให้ไปทำบัตรตอนอายุ ๑๕ ปี ก็เอาเงินไปเที่ยวหมด ผู้ใหญ่บ้านจะพาไปทำก็ยังไม่ได้ทำเลย ผู้ใหญ่บ้านพาเข้าไปนั่งแล้วรอเรียกชื่อถ่ายรูปเขาหนีกลับบ้านเฉยเลย แต่ตอนนี้ทำได้สำเร็จราบรื่น ไม่มีอะไรติดขัด มีสูติบัตรแค่ใบเดียวหลักฐานอะไรก็ไม่มี เปลี่ยนชื่อด้วย ทำยากต้องหาประวัติการเปลี่ยนชื่อ ทางอำเภอหาให้หมด เขายังบอกว่าไม่น่าง่าย แต่เวลาไปทำก็ไม่ถูกทักท้วงอะไร ผมก็ดีใจ ตกลงผมก็เลยบวชกับลูก เขาบวชเราก็ไม่มีอะไรต้องห่วงเลยตัดสินใจบวชพร้อมกันไปเลย บวชสะสมบุญ ทุกวันนี้ช่วงเราว่างก็ “สัมมาอะระหัง” เวลานอนเราก็ “สัมมาอะระหัง” จนกระทั่งกลายเป็นความคุ้นเคย กลายเป็นลมหายใจที่ “สัมมาอะระหัง” ตลอดเวลา ถ้าใครไม่เคยก็ต้องลอง แล้วจะรู้ว่าดีต่อตัวเราจริง ๆ ครับ

ครูกัลยาณมิตร

อ.ดารณี สุคันธรัต

โรงเรียนดอนเมืองจาตุรจินดา กรุงเทพมหานคร

มาฟังโครงการ “สัมมาอะระหัง” ของพระอาจารย์ปรเมษฐ์ ก็เลยลองเอาไปทำกับนักเรียนที่ห้อง มีตัวอย่างที่พวกเขาเจอ เช่นนายรุ่งทวี นักเรียนชั้น ม.๖/๗ วันหนึ่งเขาขับมอเตอร์ไซค์ไปเรียน รด. แล้วน้ำมันหมด แต่ก็ขับไปจนถึงที่หมายได้ แล้วกลับมาเล่าให้ฟังว่า “อาจารย์ครับ ‘สัมมาอะระหัง’ นี่ศักดิ์สิทธ์มากเลยครับ ผมท่อง ‘สัมมาอะระหัง’ น้ำมันหมดยังไปถึงที่หมายได้เลยครับ”

อีกคนหนึ่ง น้องเอเชีย อยู่ ม.๒ บอกว่า“อาจารย์ครับ ผมเจอเยอะ เรื่องเยอะเลย” ก็ให้เขายกตัวอย่าง เขาบอกว่า “หมาดุก็ไม่กัดผมครับ รถจักรยานยางแตกก็ปั่นไปถึงที่หมายได้” และก็ยังมีนักเรียนบางส่วนที่ไม่ชอบเรียนหนังสือ นั่งสมาธิก็ไม่ชอบ จึงให้ท่อง “สัมมาอะระหัง” เขาบอกว่า เขามีสมาธิในการเรียนมากขึ้น และจิตใจเยือกเย็น สดใสมากขึ้น นักเรียนหลายคนผลการเรียนดีขึ้น บางคนจากที่เคยได้เกรด ๒.๗๘ เกรดขึ้นมาเป็น ๓.๔ เลยค่ะ บางคนจาก ๓.๔ เกรดขึ้นมาเป็น ๓.๗ ค่ะ

นอกจากนี้ ครูยังนำไปทดลองกับพวกเด็กที่อยู่ในซอยบ้านเดียวกันกับครู เป็นเด็กประถม น่ารักมากค่ะ เขาก็สอบได้คะแนนดีขึ้นแล้วก็ได้รับรางวัล ซึ่งเขาเชื่อว่าเป็นผลจากการท่อง “สัมมาอะระหัง” เราจะคอยถามเขาว่าวันนี้ท่อง “สัมมาอะระหัง” หรือเปล่า ต้องกระตุ้นเรื่อย ๆ นะคะ พวกเด็กเขาถึงจะท่องแต่ส่วนใหญ่เขาจะท่องในภาวะคับขัน เขาจะไม่สม่ำเสมอเหมือนพวกผู้ใหญ่อย่างเรา ๆ ค่ะ

เมื่อเราตระหนักอย่างแท้จริงถึงคุณค่าของการภาวนาและหมั่นทำภาวนาจนคุ้นเคยเราจะรับรู้ได้ด้วยตัวของเราเองว่า การภาวนา “สัมมาอะระหัง” นั้นดีต่อจิตใจ และทำให้จิตใจดีงามได้จริง ๆ และเมื่อจิตใจของเราดีงาม ทุกลมหายใจ อะไร ๆ ในชีวิตก็จะดีตามไปด้วยอย่างแน่นอน

Cr. พระบริบูรณ์ ธมฺมวิชฺโช

วารสารอยู่ในบุญ ฉบับที่ ๑๖๒ เดือนเมษายน พ.ศ. ๒๕๕๙