ความดี ๔ ประการ

ทุกฺขํ คหปตํ สาธุ             สํวิภชฺชญฺจ โภชนํ

อหาโส อตฺถลาเภสุ                อตฺถพฺยาปตฺติ อพฺยโถ

ผู้ครองเรือนขยัน ดีข้อหนึ่ง

มีโภคทรัพย์แล้วแบ่งปัน ดีข้อสอง

ถึงทีได้ผลสมหมาย ไม่มัวเมา ดีข้อสาม

ถึงคราวสูญเสียประโยชน์ ไม่หมดกำลังใจ ดีข้อสี่

                                                            (๒๗/๑๑๗๕)

ความดี ๔ ประการ ที่ผู้ครองเรือนพึงมี เมื่อมีขึ้นแล้วจะประสบแต่ความสุข

เมื่อเป็นผู้ครองเรือนต้องขยัน ไม่ขยันคนอื่นก็เหยียดหยามได้

ทำกิจของตนเองด้วยความหมั่นเพียร ไม่ปล่อยปละธุระ

ขยันหาทรัพย์ รู้จักเก็บ รู้จักใช้ ชีวิตก็ปลอดภัยมีสุข

เมื่อมีโภคทรัพย์ก็ต้องรู้จักแบ่งปัน ปันกันกินปันกันใช้ ปันความสุขสู่ผู้อื่นบ้าง

ในวันที่เรามีก็ควรรู้จักให้ อย่าเย่อหยิ่ง ไม่ช่วยเหลือใคร

เผื่อวันที่เราไม่มี จะได้มีใครมาช่วยเหลือเราบ้าง

เมื่อประสบความสำเร็จ ก็ไม่หลงระเริง ไม่หลงตน ไม่ยกตนข่มท่าน

ไม่มัวเมาความสำเร็จในอดีต ไม่หลงคำชมจนหลงทาง

มุ่งสู่ความสำเร็จให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป

เมื่อประสบความล้มเหลวก็ไม่หมดกำลังใจ

ไม่ตัดพ้อต่อว่า ไม่โทษโชคชะตาฟ้าดิน ไม่โทษผู้อื่น

แต่มองตัวเอง ปรับปรุงตัวเอง มุ่งแก้ไขที่ตน

เอาความล้มเหลวเป็นบันไดก้าวสู่ความสำเร็จเบื้องสูงต่อไป

ความดีทั้ง ๔ ประการนี้ อย่าให้ห่างหายจากใจเรา

ทุ่มเทกระทำอย่างต่อเนื่อง ย่อมได้สิ่งดี ย่อมมีความสุขตลอดไป

Cr. อิ่มธรรม

วารสารอยู่ในบุญ  ฉบับที่ ๑๔๙  เดือนมีนาคม  พ.ศ. ๒๕๕๘

ควรได้-ควรให้, ไม่ควรได้-ไม่ควรให้

      ตนได้ ผู้อื่นเสีย ก็ไม่พูด

คลิกอ่านส่องธรรมล้ำภาษิตของวารสารอยู่ในบุญ ปี พ.ศ. ๒๕๕๘ ตามลิงก์ด้านล่างนี้
มีศีล มีธรรม ละเว้นบาป
ควรได้-ควรให้, ไม่ควรได้-ไม่ควรให้
ตนได้ ผู้อื่นเสีย ก็ไม่พูด
ความรู้ที่เกิดแก่คนพาล
ยินดีในความไม่ประมาท
ตกทุกข์ก็สุขได้
คนที่ไม่ควรคบ
อยู่กับปัจจุบันลดทุกข์ ๒ เท่า
หยุดจิต หยุดน้ำตา
ระยะทางกับความรัก
น้อยนัก สั้นนัก
ไม่ละทิ้งธรรม (ปีถัดไป)