ความรู้ที่เกิดแก่คนพาล

                                                                                   

ยาวเทว อนตฺถาย                       ญตฺตํ พาลสฺส ชายติ

หนฺติ พาลสฺส สุกฺกํสํ                   มุทฺธํ อสฺส วิปาตยํ

ความรู้เกิดแก่คนพาล                 ก็เพียงเพื่อความฉิบหาย

มันทำสมองของเขาให้เขว         ย่อมฆ่าส่วนที่ขาวของคนพาลเสีย

                                                                          

                                                                               (ขุ.ธ. ๒๕/๒๔)

วิชาการความรู้ต่าง ๆ เป็นสิ่งควรรู้ ควรศึกษา

เป็นของกลางที่มนุษย์ทุกคนเป็นเจ้าของได้

แต่เมื่อคนพาลได้ความรู้เหล่านั้นมา

กลับนำมาใช้ในทางที่ผิด

แล้วบั่นทอนความดีของเขาเอง

ด้วยมิจฉาทิฐิที่เต็มในใจคนพาล

จึงทำให้วินิจฉัยผิด คิดผิด พูดผิด ทำผิด

นำทุกสิ่งที่มี นำความรู้ที่ได้ ไปสู่ความเสื่อมถอย

คนพาลยิ่งขยันมาก ยิ่งเสื่อมมาก

คนพาลยิ่งรู้มาก ยิ่งอันตราย

คนพาลย่อมแปลงทุกสิ่งไปสู่ความเดือดร้อน

ให้แก่ตนเองและผู้อื่น...

ขออย่าเป็นเช่นนั้นเลย!

Cr. อิ่มธรรม

วารสารอยู่ในบุญ  ฉบับที่ ๑๕๑  เดือนพฤษภาคม  พ.ศ. ๒๕๕๘

      ตนได้ ผู้อื่นเสีย ก็ไม่พูด

     ยินดีในความไม่ประมาท

คลิกอ่านส่องธรรมล้ำภาษิตของวารสารอยู่ในบุญ ปี พ.ศ. ๒๕๕๘ ตามลิงก์ด้านล่างนี้
มีศีล มีธรรม ละเว้นบาป
ควรได้-ควรให้, ไม่ควรได้-ไม่ควรให้
ความดี ๔ ประการ
ตนได้ ผู้อื่นเสีย ก็ไม่พูด
ยินดีในความไม่ประมาท
ตกทุกข์ก็สุขได้
คนที่ไม่ควรคบ
อยู่กับปัจจุบันลดทุกข์ ๒ เท่า
หยุดจิต หยุดน้ำตา
ระยะทางกับความรัก
น้อยนัก สั้นนัก
ไม่ละทิ้งธรรม (ปีถัดไป)